Sa isang tahimik na elementary school sa Miyagi Prefecture, Japan, isang kuwento ng tapang, malasakit, at katatagan ang nabuo na ngayon ay nagbibigay inspirasyon hindi lamang sa mga guro kundi sa lahat. Ito ang kwento ni Leya Santiago, isang 29-anyos na Filipinang guro na nagpakita ng tunay na puso sa kabila ng matinding pagsubok at paratang.

Nagsimula ang lahat noong 2018, nang si Leya ay napili na maging bahagi ng isang teaching exchange program sa Japan. Bagamat masigla at masipag siya sa pagtuturo, hindi lahat sa paaralan ay bukas ang puso sa kanya, lalo na si Miss Yamada, ang head teacher, na malamig ang pakikitungo sa mga banyaga.

Isa sa mga estudyanteng naging malapit kay Leya ay si Kento Miazaki, isang 9 na taong gulang na batang lalaki na matalino at masayahin, ngunit may mga kakaibang kilos na nakapukaw ng atensyon ni Leya. Napansin niya ang mga pasa sa braso ni Kento na tinatakpan ng pulang jacket, at ang laging pag-iwas nito sa pag-uwi ng bahay pagkatapos ng klase.

Isang araw, bigla na lamang nawala si Kento. Hindi nakauwi ng bahay ng magdamag at nagdulot ito ng malaking pangamba sa buong paaralan at komunidad. Dahil si Leya ang huling nakasama ni Kento bago siya nawala, siya agad napunta sa gitna ng mga paratang. Ang ama ni Kento, si Mr. Miazaki, ay pinaghinalaan si Leya bilang posibleng may kinalaman sa pagkawala ng anak.

Bagamat hindi siya inakusahan, pansamantala siyang inalis sa pagtuturo habang iniimbestigahan ang kaso. Hindi nagpatalo si Leya sa mga balakid; sa halip, mas lalo niyang pinaigting ang kanyang pagsisikap upang hanapin si Kento. Nakipag-usap siya sa mga kaklase at guro upang makakalap ng mga impormasyon.

Sa kanyang pagsisiyasat, nalaman niyang si Kento ay madalas na umiiyak sa CR at may mga pasa sa katawan. May mga pagkakataon din na nakikitang nag-iisa at walang baon sa paaralan. Dahil sa mga ito, nagpunta si Leya sa mga lugar na madalas pagdaanan ni Kento, kabilang ang isang lumang parke kung saan natagpuan niya ang isang basang notebook na pag-aari ng bata.

Sa kabila ng takot at pangamba, naitaguyod ni Leya ang kanyang loob upang maghanap sa mga lugar na binanggit ng iba pang mga bata. Isang gabi habang bumabaha, natagpuan niya si Kento sa isang abandonadong lugar, basang-basa, nanginginig, at halatang nanghihina. Sa pagkakataong iyon, inalagaan niya ito at unti-unting naiparating ni Kento ang kanyang mga pinagdaanan.

Ikinuwento ng bata na matagal na siyang sinasaktan ng kanyang ama, lalo na matapos mawala ang kanyang ina. Bukod sa pisikal na pananakit, labis din ang emosyonal na pasakit na dulot ng mga masasakit na salita mula sa ama, na nagtulak sa kanya upang tumakas.

Hindi agad dinala ni Leya si Kento sa mga awtoridad. Sa halip, inalagaan muna niya ito sa tahanan ng isang kaibigang nurse na pamilyar sa Child Protection Protocol. Matapos ang ilang araw, pormal niyang isinampa ang reklamo laban sa ama ni Kento para sa child abuse.

Hindi naging madali ang laban ni Leya. Tinawag siyang kidnapper ng ama ni Kento at binalak itong magsampa ng kaso laban sa kanya. Ngunit sa suporta ng mga guro at social workers na nakasaksi sa kondisyon ni Kento, unti-unting naibalik ang tiwala kay Leya.

Lumabas din sa imbestigasyon na hindi totoo ang pinaghihinalaan ng ama ni Kento tungkol sa kanyang pagkakakilanlan bilang ama, at sa katunayan, siya ang tunay na ama. Nang malaman ito, nahatulan si Mr. Miazaki ng child endangerment at physical abuse.

Sa ilalim ng Japanese Child Welfare Program, inilagay si Kento sa isang boys home na may suporta at proteksyon mula sa mga social workers. Hindi na bumalik si Leya sa dating paaralan, ngunit nagpatuloy siya sa pagtuturo sa isang multicultural education center sa Fukushima.

Makalipas ang ilang taon, nanatili ang magandang ugnayan nila ni Kento. Sa isang sulat na ipinadala ni Kento kay Leya, ipinahayag ng bata ang kanyang pasasalamat at paggalang, isang patunay na ang tunay na diwa ng pagiging guro ay ang malasakit at pagmamahal sa mga estudyante.

Ang kwento ni Leya ay patunay na sa kabila ng mga pagsubok at panghuhusga, ang determinasyon at pagmamahal ay maaaring magdulot ng pagbabago sa buhay ng isang bata. Sa pagtindig niya laban sa karahasan at sa pagtatanggol sa mga inosenteng biktima, naipakita niya na ang pagiging guro ay higit pa sa pagtuturo ng mga leksyon — ito ay tungkol sa pag-aalaga at pagliligtas ng mga buhay.