Sa gitna ng sunod-sunod na kontrobersiyang yumanig sa pulitika nitong mga nakaraang linggo, isa na namang mainit na usapin ang sumabog matapos ang matapang na reaksyon ni Fr. Darwin sa naging pahayag ni Senator Imee Marcos. Sa isang panayam, ibinulgar ni Sen. Imee na may “drug problem” umano ang kanyang kapatid na si Pangulong Bongbong Marcos. Ang rebelasyong ito, na sinabi niyang dapat patunayan sa pamamagitan ng hair follicle test, ay lalo pang nagpaalab ng tensyon sa publiko.

Ngunit ang mas matindi: ang naging tugon ni Fr. Darwin.

Hindi siya nagpaligoy-ligoy. Diretso niyang sinabi na kung totoo ang alegasyon ni Sen. Imee, bakit niya inendorso ang kapatid noong halalan? At higit pa roon—kung talagang may nalalaman sina Sen. Imee at dating Pangulong Rodrigo Duterte, bakit hindi sila kumilos noon habang nasa kapangyarihan pa sila?

Sa simple ngunit matalim na pananalita, tinamaan niya hindi lamang ang mga Marcos kundi ang mismong kultura ng political dynasty sa Pilipinas. Para sa pari, ang problema ay mas malalim pa sa personal na sigalot ng magkapatid. Ayon sa kanya, malaking bahagi ng kaguluhang ito ay nag-ugat sa pagbibigay ng sobrang tiwala sa mga pulitiko, lalo na sa mga pamilya na hawak ang kapangyarihan sa loob ng dekada.

Aminado si Fr. Darwin: nakakabahala ang paglabas ng ganitong paratang mula mismo sa loob ng iisang pamilya. Pero mas nakakabahala raw kung mananatiling salita lamang ito at walang tunay na aksyon. Ang hamon niya kay Sen. Imee: kung totoong may personal knowledge siya, bakit hindi siya mag-execute ng affidavit? Bakit hindi siya maghain ng kaso? Bakit ngayon lang niya ito binanggit?

Para sa marami, may punto ang pari. Kung matagal nang alam ang ganitong isyu, bakit nanahimik noon? Bakit ginamit pa ang impluwensya para iendorso ang isang kandidatong sa tingin nila ay may seryosong problema?

Sa kabilang banda, para kay Fr. Darwin, dapat harapin mismo ng pangulo ang alegasyon. Ang hair follicle test, sabi niya, ay magandang paraan para patunayan kung walang katotohanan ang paratang. Kung talagang malinis, bakit hindi? Pero nang tinanong si Pangulong Marcos tungkol dito, tumanggi siyang sumailalim dahil sa paniniwalang wala siyang kailangang patunayan. Para sa pari, ang ganitong sagot ay hindi nakakatulong upang mawala ang pagdududa ng taumbayan.

Kung tutuusin, hindi lamang ito isyu ng droga o personal na alitan. Sa mata ng publiko, ito ay pagsubok sa kredibilidad ng administrasyon—lalo na’t milyon-milyon ang bumoto sa pangulo dahil sa pangakong pagkakaisa. Ngunit sa halip na pagkakaisa, isa ito sa pinakamalaking pampublikong banggaan ng magkapatid sa kasaysayan ng politika ng bansa.

Sa kanyang mensahe, pinaalalahanan ni Fr. Darwin ang publiko na huwag ilagay ang lahat ng pag-asa sa mga pulitiko. Marami raw simbahan at tao ang nagagamit ng mga partido at personalidad para sa pansariling interes. Kaya kung patuloy na iikot ang suporta sa mga pamilyang nasa kapangyarihan, hindi raw matatapos ang ganitong klaseng gulo.

Aniya, mas kailangang magkaisa ang bayan sa ilalim ng pag-ibig sa Diyos at pagmamahal sa bansa—hindi sa pag-idolo sa politiko o partido. Hindi raw masama ang humanga o sumuporta, ngunit masama kung nagiging bulag sa mali. Ang tunay na pagkakaisa, sabi niya, ay hindi bunga ng campaign slogan kundi ng matatag na pagnanais na itama ang mali at suportahan ang tama.

Habang patuloy na nagkakagulo ang eksena sa pulitika at tila mas lumalalim ang away sa pagitan ng magkapatid, nananatiling hati ang publiko. May naniniwala kay Sen. Imee, may nagtatanggol sa pangulo, at marami ang naguguluhan kung saan ilalagay ang kanilang tiwala. Sa gitna ng lahat, lumulutang ang nakakalungkot na reyalidad: ang ipinangakong pagkakaisa ay lalo lamang nagiging malabong pangarap.

Sa huli, ang tanong na iniwan ni Fr. Darwin ay hindi lamang para sa magkapatid na Marcos, kundi para sa buong bayan: Hanggang kailan tayo aasa sa mga pamilyang politikal? Kailan tayo matututong ilagay ang ating pag-asa hindi sa iisang apelyido, kundi sa sarili nating pagkilos bilang mamamayan?

At kailan natin tunay na pipiliing ang katotohanan ang manaig, kahit gaano pa kasakit o kalalim ang tatamaan?

Sa panahong mainit ang bawat salita at mabilis kumalat ang bawat paratang, lalong nagiging malinaw—ang tunay na laban ngayon ay hindi lamang tungkol sa droga o politika. Ito ay laban para sa kredibilidad, integridad, at hinaharap ng bansa.