Isang karaniwang hapon sa loob ng malaking mall sa Quezon City ang biglang nauwi sa eskandalo nang arestuhin ng mga security guard at dalawang pulis ang isang babaeng akala nila’y magnanakaw. Ngunit sa loob lang ng ilang minuto, nagulat ang lahat nang malaman kung sino talaga siya — isang off-duty na kapitan ng pulisya.

Si Captain Lea Villanueva, 35 taong gulang, ay isa sa mga kilalang babaeng opisyal ng Quezon City Police District. Kilala siya sa kanyang disiplina, tapang, at pagiging matapat. Ngunit sa araw na iyon, pumunta lang siya sa mall para bumili ng laruan at gatas para sa kanyang pamangkin. Suot niya ang simpleng T-shirt, pantalon, at baseball cap — walang insignia, walang badge, walang kasama.

Habang nasa loob ng isang department store, may lumapit na sales clerk at tinuro siya sa guard. “Sir, parang may kinuhang item na hindi binayaran ‘yung babae.” Agad lumapit ang guard at tinanong siya. “Ma’am, pakibuksan po ‘yung bag ninyo.”

Nagulat si Lea, ngunit mahinahon niyang tinanong, “Bakit po? May problema ba?”
“May report po kasi na may item kayong hindi binayaran,” sagot ng guard.
“Pwede ba nating ayusin ‘to nang maayos? May resibo ako rito,” sagot ni Lea, habang binubuksan ang wallet.

Ngunit bago pa niya maipakita ang resibo, dumating ang dalawang uniformed police na tila sabik sa aksyon. “Ano’ng nangyayari rito?” tanong ng isa.
“Sir, ‘yan po, caught in the act daw,” sagot ng guard.
“Okay, ma’am, sumama na lang kayo sa amin. Sasama ka o pipilitin namin?” malamig na boses ng pulis.

Tinangka ni Lea na magpaliwanag. “Officer, I’m a—”
Ngunit hindi siya pinatapos. “Wag kang magpalusot. Sa presinto na tayo mag-usap.”

Hinawakan siya sa braso at mabilis na hinila palabas ng store. Lahat ng tao sa paligid ay naglabasan ng cellphone, nagre-record. Ang eksenang iyon ay parang isang eksenang napanood lang sa TV — isang babae, tinatawag na magnanakaw, habang binabantayan ng dalawang pulis.

Pagdating sa labas, saka niya mahinahong sinabi, “Pwede ko bang makausap ang commanding officer ninyo?”
Ngumiti ang isa sa mga pulis, patuya. “Bakit, may koneksyon ka?”
“Wala akong koneksyon,” sagot niya, sabay inilabas ang isang maliit na ID holder. “Ako mismo ang commanding officer ninyo.”

Tahimik. Parang binuhusan ng malamig na tubig ang lahat.
Tiningnan ng pulis ang ID — totoo. Police Captain Lea Villanueva, nakatalaga sa Internal Affairs.

“Ma’am… Kapitan?” halos hindi makapagsalita ang isa.
“Yes,” matatag niyang sagot. “At ngayon, gusto kong malaman kung saan ninyo natutunan na manghuli ng walang sapat na ebidensya at walang respeto sa due process.”

Mabilis siyang pinakawalan ng mga pulis at guard. Ngunit hindi doon nagtapos ang lahat. Dinala ni Captain Lea ang mga ito sa security office ng mall, at doon ipinatawag ang store manager.
“Hindi ako galit dahil inimbestigahan ninyo ako,” aniya. “Galit ako dahil hinusgahan ninyo ako agad, sa hitsura lang. Hindi ninyo man lang tinanong, hindi ninyo inalam ang katotohanan.”

Lumabas ang CCTV footage ilang minuto pagkatapos — malinaw na ipinapakita si Lea na nagbabayad sa cashier. Ang akusasyon ay base lamang sa maling hinala ng isang empleyado.

Naluha ang sales clerk na unang nag-ulat. “Pasensya na po, Ma’am. Akala ko po kasi…”
Ngumiti si Lea. “Ang pagkakamali mo ay hindi mo ako tiningnan bilang tao. Tiningnan mo ako base sa damit ko.”

Kinabukasan, naging viral ang insidenteng iyon. Sa social media, milyon-milyong Pilipino ang nagpahayag ng galit at aral mula sa pangyayari. Marami ang nagsabing “Kung siya nga, isang kapitan ng pulisya, ay napagkamalan at napahiya — paano pa kaya ang mga ordinaryong tao?”

Sa panayam kinabukasan, sinabi ni Captain Lea:
“Hindi ko ginamit ang ranggo ko para ipahiya sila. Ginamit ko ito para ipaalala na ang hustisya ay nagsisimula sa pagrespeto. Lahat tayo — mayaman man, mahirap, pulis man o sibilyan — dapat tratuhin nang may dangal.”

Mula noon, nagpatupad ang kanyang yunit ng bagong programa: “Project Pantay”, na layuning turuan ang mga guwardya at pulis ng tamang protocol sa paghawak ng kaso ng mga pinaghihinalaan, at paalalang “ang isang pagkakamali sa paghusga ay pwedeng sirain ang buhay ng inosente.”

Ang kwento ni Captain Lea ay naging paalala sa lahat: na sa panahon ngayon ng mabilis na paghuhusga, minsan kailangan ng isang karanasang ganito para muling matutunan ng lahat kung ano ang ibig sabihin ng paggalang sa kapwa-tao.