Sa isang mapayapang bayan sa Batangas, balot ng kalungkutan at pagdadalamhati ang paligid habang inihahatid sa huling hantungan ang dalagang si Rose Anne.

Puno ng mga puting bulaklak ang paligid, at ang mga luha ng mga kaanak at kaibigan ay tila walang katapusan. Ang kanyang madrasta na si Lilian ay makikitang labis na naghihinagpis, isang larawan ng ina na nawalan ng anak.

Ayon sa mga ulat, isang trahedya ang sinapit ng dalaga sa ilog, ilang taon lamang matapos pumanaw ang kanyang ama na si Samuel dahil sa isang biglaang karamdaman.

Ang buong komunidad ay nakiramay, sa pag-aakalang tuluyan nang naglaho ang nag-iisang tagapagmana ng pamilya Jimenez. Subalit, sa likod ng mga iyakan at seremonyas, may isang lihim na walang sinuman ang nakakaalam—isang katotohanang magpapabago sa takbo ng kasaysayan ng kanilang pamilya.

Habang ang lahat ay naniniwalang wala na si Rose Anne, sa isang maliit na silid sa Quezon City, isang babae ang nakadungaw sa bintana, buhay na buhay at humihinga. Siya si Rose Anne. Ang libing na nagaganap sa probinsya ay para sa isang katauhang hindi naman kanya. Isang malaking palabas lamang ang lahat.

Sa gitna ng katahimikan, nandoon ang nag-aalab na damdamin ng isang anak na nais makamit ang hustisya. Ang kanyang pananahimik ay hindi tanda ng pagsuko, kundi isang paghahanda para sa isang malaking pagbabalik na yayanig sa mga taong nagtangkang sirain ang kanyang kinabukasan.

Nagsimula ang lahat sa isang gabi kung saan akala ni Rose Anne ay katapusan na niya. Isang lalaki ang inutusan upang gawan siya ng masama at wakasan ang kanyang buhay. Subalit, dahil sa isang hindi inaasahang pagkakataon at lukso ng dugo, hindi itinuloy ng lalaki ang kanyang misyon.

Sa halip, ibinunyag nito ang maitim na balak ng mismong madrasta ni Rose Anne. Napag-alaman niyang ang pagkawala ng kanyang ama ay hindi natural kundi bahagi ng isang masalimuot na plano upang makuha ang yaman ng pamilya. Dahil dito, nagkasundo sila na palabasin na nagtagumpay ang masamang balak upang makapagtago si Rose Anne at makapagplano ng kanyang ganti sa legal at tamang paraan.

Sa loob ng ilang buwan, habang nagpapakasasa sa yaman ang kanyang madrasta at ang kasabwat nitong si Victor, si Rose Anne ay namuhay sa dilim. Tiniis niya ang hirap, ang pangungulila, at ang galit. Mula sa malayo, pinanood niya kung paano dahan-dahang inililipat ang mga ari-arian ng kanyang ama sa ibang pangalan.

Sa tulong ng mga tapat na kaibigan at ng lalaking tumulong sa kanya, nakalap niya ang lahat ng ebidensya—mga dokumento, bank records, at mga patunay ng katiwalian. Bawat araw na lumilipas ay isang hakbang palapit sa pagbubunyag ng katotohanan. Handa na siyang bawiin ang kung ano ang nararapat sa kanya.

Dumating ang araw ng paghuhukom, hindi sa kabilang buhay, kundi sa harap ng batas. Sa isang umagang hindi inaasahan ni Lilian at Victor, dumating ang mga awtoridad sa kanilang mansyon. Bitbit ang utos ng pag-aresto, gumuho ang mundo ng dalawang nagpanggap na may-ari ng lahat.

Ngunit ang higit na nagpagulat sa kanila ay hindi ang mga pulis, kundi ang pagpasok ng isang pamilyar na mukha sa presinto habang sila ay iniimbestigahan. Tila nakakita sila ng multo nang humarap sa kanila si Rose Anne—matatag, matapang, at buhay na buhay. Ang dalagang inakala nilang burado na sa mundo ay nakatayo ngayon bilang saksi at tagapaghatid ng kanilang kaparusahan.

Ang pagbabalik ni Rose Anne ay naging usap-usapan sa buong bayan. Ang akala nilang trahedya ay naging kwento ng tagumpay at katatagan. Napatunayan sa korte ang lahat ng kasalanan ng madrasta at ng kasabwat nito, mula sa hindi makataong ginawa sa ama ni Rose Anne hanggang sa pagtatangka sa kanyang sariling buhay.

Nakamit ng dalaga ang hustisya at nabawi ang lahat ng ari-arian ng kanyang pamilya. Sa huli, hindi lamang yaman ang kanyang naibalik, kundi pati na rin ang dangal at pangalan ng kanyang ama na sinububukan dungisan ng kasakiman. Isang patunay na kahit gaano pa katagal magtago ang kasamaan, lilitaw at lilitaw pa rin ang katotohanan sa tamang panahon.