Sa isang tahimik na ospital sa gilid ng lungsod, isang buntis na babae ang dinala sa ER na nanginginig, namumutla, at halos hindi makapagsalita. Sa unang tingin, mukha lang itong isa sa mga karaniwang kaso ng aksidente sa bahay—hanggang sa ibinuka nito ang labi at bumulong ng isang salitang nagpayanig sa buong kwento: “Siya… ang asawa ko.”

Iyon ang gabing nagsimula ang isang pag-imbestigang tatalon mula sa ospital papuntang pulisya, at kalaunan—diretso sa FBI.

Ang babaeng si Marielle, 27, ay ikinasal sa isang lalaking kilala sa negosyo at kapangyarihan: si Damon Huxley, isang milyonaryong negosyante na kilala sa kanyang matapang at minsang brutal na personalidad. Ngunit sa likod ng magarang bahay at marangyang pamumuhay, may sikretong pilit ikinukubli si Marielle—at iyon ang dahilan kung bakit siya halos hindi makahinga habang tinatakpan ang duguang braso.

Ayon sa nurse na unang tumingin sa kanya, iba ang takot sa mga mata ng babae. Hindi iyon takot sa aksidente—kundi takot sa taong dapat sana’y nagpoprotekta sa kanya.

Dinala siya agad sa X-ray room. Isa sa mga nakaduty noon ay si Glenn, isang tahimik na lalaki na kilala sa ospital dahil sa pagiging kalmado kahit sa gitna ng emergency. Isinuot nito ang film at tumingin sa monitor. Ngunit nang lumitaw ang imahe sa screen, nanigas siya.

Hindi lang bali—maraming bali. At ang pattern ng pagkakabasag ng mga buto ay hindi basta aksidente. Ito ang uri ng pinsalang karaniwang nakikita sa mga biktima ng brutal na pananakit—malakas, direkta, at may galit.

“Paano mo nagawa ’to…?” bulong ni Glenn, hindi matanggap ang nakita.

Pero mas lalo siyang nanginig nang ibaba niya ang tingin sa form ng pasyente.

Pangalan: Marielle Santos
Emergency Contact: Damon Huxley
Relation: Husband

At sa ilalim niyon, isa pang linyang kumislap sa harapan niya—Isinulat niyang sarili niyang apelyido ang middle name ng babae.

Santos.

Glenn Santos.

Ang babaeng nasa X-ray table ay hindi lang pasyente.

Kapatid niya.

Para siyang binuhusan ng yelo. Noong minsan niyang nawalan ng komunikasyon sa kapatid halos isang taon na ang nakalipas, hindi niya alam kung bakit, pero ngayon malinaw ang lahat: may tinatakbuhan ito. May tinatago. At may dahilan kung bakit siya kumalas sa pamilya nang walang paliwanag.

Niyakap siya ng galit, pero hindi siya nagpadala. Hindi ito oras para sumigaw. Kailangan niyang kumilos.

Lumabas siya ng X-ray room at lumapit sa attending physician. Hindi na niya kailangan ng permiso para sundin ang instinct na matagal nang naghihintay. Lumabas siya ng ospital at tumawag sa isang numero na hindi niya akalaing gagamitin muli.

Isang ahente ng FBI na nakasama niya noon sa isang community case kung saan napasama siya bilang medical consultant.

“May babae rito,” panimula niya. “My sister. Pregnant. Domestic violence. Pero hindi iyon ang problema. I think… she’s tied to something bigger. And her husband—Damon Huxley—he’s involved in something dangerous.”

Tahimik ang linya nang ilang segundo bago sumagot ang ahente.

“We’ve been looking into Huxley for months. If your sister is a witness, we need her safe immediately. Don’t let anyone move her. We’re on the way.”

Samantala, si Marielle, sa loob ng silid, ay unti-unting nagkaroon ng lakas para magsalita. Tinanong siya ng doctor: “Ano talaga ang nangyari?”

Napasulyap siya sa pinto, waring inaasahang darating ang isang taong ikinatatakot niya. Pero nang makita niyang hindi si Damon ang naroon, huminga siya nang malalim.

“Kailangan n’yong malaman ang totoo,” sabi niya. “Hindi lang niya binasag ang braso ko. Pinilit niya akong pumirma sa mga papeles para sa isang negosyo na ginagamit niyang front sa mga ilegal na gawain. At nang tumanggi ako, sinaktan niya ako. Akala niya wala akong malalapitan.”

Hanggang sa dumating ang pinakanakatakot na tanong.

“May banta ba sa buhay mo?”

Tumingin siya sa doktor, sa nurse, at sa lumabas na pintuan kung saan dumaan kanina ang X-ray tech—na hindi niya alam noong sandaling iyon ay kapatid niya pala.

“Hindi lang buhay ko,” sagot niya. “Pati’ng buhay ng anak ko.”

Isang oras ang lumipas, dumating ang FBI—hindi tahimik, hindi palihim, kundi may direktang utos: secure the victim. I-escort. Dalhin sa safe house.

Pero hindi doon nagtapos ang bangungot.

Habang inilalabas si Marielle, biglang may dumating na itim na SUV sa parking lot. Siya iyon. Si Damon. At hindi siya nag-iisa. Dalawa sa mga tauhan niyang kilalang bodyguards ang bumaba kasama niya.

Tumigil ang mga ahente at nagharap silang tila dalawang mundong biglang nagbanggaan.

“You have no right to take my wife,” sigaw ng milyonaryo.

“She is no longer safe with you,” tugon ng ahente.

Tumingin si Damon kay Marielle, at doon lumabas ang isang ekspresyon na hindi niya kayang itago—galit na may halong takot. Alam niyang kapag nagsalita ang asawa, tapos na ang lahat.

Habang sinusubukan niyang lumapit, umabante ang FBI agents. At sa gitna ng tensyon, isang boses ang pumutok mula sa gilid.

“Touch her, and you’ll answer to me.”

Si Glenn.

Nakatayo, galit, pero matatag—at hawak ang isang dokumentong ilang minuto pa lang ang nakalipas ay sumira sa katahimikan ng gabi.

Ang X-ray result.

Na naging ebidensya.

At naging sandata.

At nang makita iyon ng ahente, ngumiti ito ng bahagya.

“We’ll take it from here.”

Niyakap ni Glenn ang kapatid bago ito isakay. “Hindi ka na mag-isa,” bulong niya.

Sa unang pagkakataon matapos ang napakatagal na panahon, umiyak si Marielle nang may tunay na ginhawa.

Dalawang linggo matapos ang insidente, sumabog sa balita ang headline:
MILLIONAIRE BUSINESSMAN ARRESTED FOR ORGANIZED CRIME, DOMESTIC ABUSE, AND ATTEMPTED COERCION.

At sa wakas, napalitan ng katahimikan ang kalbaryo ng isang babaeng matagal nang sinisikil.

Sa isang ligtas na lugar, habang hawak ang ultrasound picture ng kanyang anak, bumulong si Marielle sa hangin:

“Hindi ako bibitaw, anak. Hindi na.”

At sa tabi niya, nakaupo si Glenn—patunay na kahit gaano karahas ang mundo, may pamilya at mayroon pa ring taong handang lumaban para sa’yo.