Ang Amoy ng Umaga na May Bahid ng Takot at ang Sundalong May Pangarap
Sa pagitan ng mga kabundukan ng Sierra Norte, may amoy ang umaga. Hindi lang ito simoy ng damo at putik, kundi may kahalong usok ng kusinang kahoy, at minsan, ang mapait na bahid ng takot mula sa mga baryong napapagitnaan ng sigalot. Ito ang amoy na pamilyar kay Sergeant Rodel Sarmiento, isang ugaling nakuha niya sa kanyang ama na laging nagsasabing, “Kapag alam mo ang amoy ng araw, alam mo kung dapat mag-ingat.”

Si Rodel ay isang tahimik na tao, mabilis mag-isip, at malayo sa kanyang bokabularyo ang salitang pabaya. Subalit sa loob ng kanyang uniporme, may isang simpleng pangarap: ang magtapos ng education units at maging guro kapag siya ay nagretiro. Ang kanyang propesyon ay paghahanap at pagbabantay, ngunit ang kanyang panata ay pag-alalay at pagtulong sa mga batang makapag-aral. Sa isang maliit na detachment, kasama niya si PFC Nico Yabot, isang bagitong sundalo na unti-unting natututong ang pagiging sundalo ay hindi lang tungkol sa paghawak ng baril kundi sa pagtingin muna sa paligid, pagtatanong sa barangay, at pagrespeto sa health team.

Dumating ang utos para magbantay sa isang medical mission sa paanan ng bundok, pinamumunuan ni Aling Presila Uy, isang matatag na midwife, at ni Nurse Mika Tabayoyong, isang volunteer na may malinaw na prinsipyo. Dito, nagpatuloy ang trabaho ni Rodel, hindi bilang enforcer kundi bilang isang logistics officer na gumagawa ng mga improvised marker para malaman ng kanyang team kung saan ligtas humakbang.

Ang Misteryo ni Tala at ang Bigat ng Isang Locket
Habang tumatakbo ang misyon, may bulong-bulungan sa tabi ng klinika. May dalagang dumadaan daw tuwing gabi, nag-iiwan ng gamot sa may pilapil, hindi nagpapakilala. Ang tawag nila: Tala.

Sa kabundukan, may hiwalay na grupo na pinamumunuan ni Kaezra Villa Cruz. Mataas ang tono, matalim ang utos, at hindi sanay tumanggap ng hindi. Sa kamay ni Kaezra, si Tala Sandoval, payat, mabilis lumakad, at laging may dalang pouch ng first aid. Si Tala, kahit nasa “kabila,” ay hindi kayang talikuran ang mga batang nilalagnat. Isang gabi, matapos pagbawalan ni Kaezra na magbigay ng gamot, tahimik siyang bumaba sa paanan ng bangin, nag-iwan ng antibiotics at rehydration salts.

May isa siyang locket na metal, pinakikinis niya tuwing gabi. Sa likod nito, may ukit na hindi niya lubos maunawaan: “For CV, Love LV.”

Sa kabilang dulo ng bansa, sa isang opisina sa Maynila na amoy leather at tahimik, si Don Leandro Vergara, isang matandang bilyonaryo, ay tahimik ding naghahanap. Ang larawan sa dingding ay siya at ang kanyang maybahay, si Luz, yakap ang isang sanggol—ang sanggol na nawawala. Ang family lawyer niyang si Attorney Mara de Assis ay tahimik ding nag-iipon ng piraso ng puzzle—mga birth certificate na hindi nagtutugma, mga ulat ng orphanage—umaasa na ang initials sa locket ay mas malapit kaysa sa inaakala nila.

Sa gitna ng lahat ng ito, si Kiko Malonzo, ang radio broadcaster, ay gumagawa ng human interest stories, pinagtatagpi-tagpi ang mga kwento ng komunidad, kabilang ang misteryo ni Tala. “Ang proteksyon,” wika ni Kiko kay Rodel, “kapag may kwento ang tao, mas mabigat kaysa bala.”

Ang Tulay, ang Desisyon, at ang Paglisan
Dumating ang taong 2020. Isang malakas na bagyo ang nagpabigay sa isang tukod ng hanging bridge sa Sityo Kalis. Kinabukasan, habang nag-aayos ng pansamantalang silungan si Rodel at ang kanyang team, may dumating na kaguluhan.

Isang hapon, habang dumudulas ang lupa, biglang kumalabog ang tulay. Nadulas ang batang si Jessa, kasama ng kambal niyang si Jiro. Sa isang kisap-mata, nakita ni Rodel ang dalawang bata na kumakapit sa basang lubid, at si Tala, na nakabandana, ay yumuyuko upang akayin sila. Walang pag-aatubili, inutusan ni Rodel ang kanyang team at tumakbo patungo sa tulay. Nagawa nilang mailigtas ang kambal at si Tala, na nagtamo ng malalim na sugat sa binti matapos mabali ang isang tabla.

Ngunit ang pagsagip na iyon ay nagdala ng mas malaking unos. Dumating si Lieutenant Arnold Dagyo, isang opisyal na may matigas na panga at malamig na tingin, kasama si Melchor “Choy” Abuda, isang lalaking makinis ang polo at may amoy sigarilyo, na naghahanap ng pabuya.

“Aiding the enemy ang ginawa mo!” mariing wika ni Dagyo kay Rodel matapos nitong tanggihan ang utos na arestuhin si Tala. Ngunit tumindig ang komunidad. Si Nurse Mika, si Doc Reya Lobregat, at si Kap Dindo Pascal, lahat ay nagtanggol kay Tala at sa karapatan niya bilang pasyente.

“Sir, bilang tao at law enforcer,” matapang na tugon ni Rodel, “obligasyon naming iligtas ang buhay. Wala pong armas ang pasyente. Under medical care po siya.”

Sa gitna ng tensyon, pinili ni Tala na umalis. Sa madaling araw, lumisan siya sa klinika, nag-iwan ng isang locket na may ukit na “For CV, Love LV” at isang sulat na nagsasabing, “Walang dapat masaktan dahil sa akin.”

Dahil sa kanyang desisyon, nasuspinde si Rodel, at pagkatapos ng isang linggo, dumating ang pinal na desisyon: Dismissed for insubordination. Walang parade, walang tugtog. Ang uniporme ni Rodel ay napalitan ng simpleng jacket ng mamamayan, ngunit ang kanyang panata ay nanatiling buo.

Ang Paghahanap Muli sa Sarili at ang Landas Patungong Maynila
Sa Maynila, sinimulan ni Rodel ang panibagong buhay. Naging driver ng delivery van, at kalaunan ay security aid sa isang warehouse, inayon ang dating disiplina ng sundalo sa bagong routine. Samantala, patuloy ang pag-uusisa nina Nurse Mika at Attorney Mara sa locket.

Isang gabi ng Hunyo, sa gitna ng ulan sa Luneta, nagkrus muli ang landas nina Rodel at Tala. Ngayon, si Tala ay nagtuturo ng night classes para sa out-of-school youth, nagdadala ng polyeto at notebook sa halip na first aid pouch. Sa pagitan ng hagikgik at tawa, pareho nilang binitawan ang mga peklat ng nakaraan. Nahanap ni Rodel ang pangarap niya: ang maging “Kuya Rodel,” ang math teacher na nagtuturo ng fractions gamit ang piso at barya, at guide sa emergency kapag biglang brownout.

Kasabay ng pag-usad ng night school na pinalakas ng komunidad—nina Teacher Bricks, Aling Presila, Kap Dindo, at Kiko—ay ang pag-alog ng malalaking pangalan. Patuloy ang corporate pressure mula sa Vergara Ports and Holdings, lalo na mula kay COO Regina Vergara at sa security chief na si Armando Katapang, upang pigilan ang paglabas ng locket mystery. Ngunit hindi sila umubra.

Ang Pagbubuo ng Katotohanan at ang Pagsilang ng Katalina
Sa tulong ng kinship analysis, dumating ang resulta: Ang CV sa locket ay may mataas na statistical probability na iisang tao sa nawawalang sanggol ni Don Leandro Vergara, ang LV.

Sa isang pribadong pulong kasama nina Mara, Mika, at Kiko, matapang na nagdesisyon si Tala na bumaba at harapin ang proseso, sinamahan siya ni Social Worker Joyce Lamanzar. Sa harap ng assistant fiscal, naghain siya ng plea arrangement: community service at training sa halip na kulungan, handang magpatotoo tungkol sa karahasan.

At dumating ang araw ng paghaharap. Sa isang tahimik na conference room, walang camera, walang recorder, nagkita sina Don Leandro at Tala. Dahan-dahang inabot ng matanda ang isang lumang larawan ng sanggol.

“Lumaki akong Tala,” sabi ng dalaga.

“Katalina,” bulalas ni Don Leandro, “ang ipinangalan namin ng nanay mo.”

Walang dramatikong eksena. Tanging kamay ni Don Leandro ang marahang umusog sa ibabaw ng mesa, at ang kamay ni Tala—Katalina—ay dahan-dahang humimlay roon.

Catalina Hope Foundation: Ang Pagpapatuloy
Ang paghahanap ay hindi nagtapos sa yakapan. Ito ay naging simula ng isang pagpapatuloy. Pormal na sinampahan ng kaso si Choy Abuda sa extortion, at tinanggal sa puwesto si Armando Katapang at si Regina Vergara dahil sa corporate fraud.

Sa halip na magdiwang, itinatag ang Catalina Hope Foundation, isang night school foundation na ipinangalan ni Don Leandro, na ngayon ay handang gamitin ang kanyang yaman hindi para bilhin ang katahimikan kundi para magpatuloy ng pag-asa. Si Rodel, ang dating sundalo, ang inilagay bilang Program Director sa seguridad at edukasyon. Si Mika sa health, si Kiko sa communications, at si Katalina ang magsusulat ng sariling pahina.

Sa May Ilaw Night School, walang nagbago sa schedule. Si Rodel, ngayon ay nag-aaral na sa night college para tuparin ang pangarap na maging guro, ay Kuya Rodel pa rin. Si Tala, Katalina, ay mas matatag na sa pagtuturo, hawak ang lesson plan at ang locket na ngayon ay hindi na misteryo kundi tulay.

Ang kwento nina Rodel at Katalina ay hindi tungkol sa grand romance o breaking news. Ito ay tungkol sa ordinaryong tao na pumiling maging matapang. Ang sundalo na piniling unahin ang buhay. Ang dalaga na piniling harapin ang katotohanan. At ang komunidad na araw-araw na pumipili na ang pag-asa ay hindi isang palabas, kundi isang trabaho, isang pangalan, isang panata na bitbit nila gabi-gabi. Sa May Ilaw, hindi na amoy takot ang hangin, kundi amoy chalk at lugaw—ang amoy ng pag-asa na sa wakas ay nabubuo.