Si Ate Kristine Joy, isang batang puno ng buhay at ngiti, ay biglang isinugod sa ICU matapos tumaas ang kanyang blood sugar at bumaba ang potassium

Hindi kailanman inaasahan ng sinuman na ang simpleng pag-inom ng milktea at pagkain ng matatamis ay maaaring humantong sa isang trahedya. Para kay Ate Kristine Joy, isang masayahin at puno ng siglang dalaga, naging huling alaala ang kanyang hilig sa matatamis na inumin—isang alaala na ngayon ay iniiyakan ng kanyang mga mahal sa buhay.

Nagsimula lang daw sa lagnat. Akala ng kanyang pamilya ay pangkaraniwang karamdaman lang. Subalit sa bawat oras na lumilipas, tila mas lumalala ang kanyang pakiramdam. Hindi na siya makakain, nanghihina, at tila walang enerhiya ang kanyang katawan.

Hanggang sa dumating ang oras na kinailangan siyang isugod sa ICU. Doon nalaman ng mga doktor na sobrang taas na pala ng kanyang blood sugar. Kasabay nito, bumaba rin ang kanyang potassium—isang kombinasyong delikado lalo na para sa isang batang katawan.

Ang hindi inaasahan, siya’y na-coma. Sa loob ng ICU, nakikipaglaban si Kristine Joy para sa kanyang buhay. Ang mga ngiti niyang palaging nagbibigay liwanag sa paligid ay napalitan ng katahimikan at dasal. Lahat umaasa, lahat nagdarasal.

Ngunit hindi lahat ng laban ay natatapos sa tagumpay. Sa isang iglap, si Kristine Joy ay pumanaw. Isang batang puno ng pangarap, na ngayon ay nasa piling na ng Diyos.

Napakasakit para sa kanyang mga magulang. Isang anak na lumaking mabait, masunurin, at puno ng sigla—ngayon ay wala na. Ang mga plano para sa kanyang kinabukasan ay naputol, at ang silid na dati’y puno ng tawanan ay napalitan ng katahimikan.

Ang mga kaibigan niya, labis ang pagdadalamhati. Sa bawat alaala nila kay Kristine, hindi nila mapigilang mapaluha. Marami sa kanila ang nagsabing, “Hindi namin akalaing ganito kabigat ang epekto ng mga iniinom namin araw-araw.”

Ngunit higit sa lahat, ang kanyang kwento ay naging mata ng marami. Isa itong paalala na hindi lahat ng masarap ay ligtas. Hindi lahat ng nakagawian ay dapat ipagpatuloy, lalo na kung may babala na ang katawan.

Marami sa kabataan ngayon ang hindi iniintindi ang mga senyales ng pagkapagod, pagkahilo, o pananakit ng katawan. Madalas itong binabalewala. Pero para kay Kristine Joy, iyon pala ay mga hudyat na kailangan na niyang huminto.

Hindi natin sinasabing bawal uminom ng milktea o softdrinks. Ngunit may hangganan ang lahat. Ang pag-aalaga sa sarili ay hindi lang tungkol sa exercise o pagtulog—ito’y kasama ang wastong pagkain, regular na check-up, at pag-unawa sa mga nararamdaman natin.

Sa pagkawala ni Ate Kristine Joy, naiwan sa atin ang isang aral na hindi dapat kalimutan. Na sa bawat lagok ng matatamis na inumin, dapat nating tanungin ang sarili: ligtas pa ba ito para sa akin? Nakikinig ba ako sa katawan ko?

Minsan, ang mga paalala ay dumarating sa pinaka-masakit na paraan. At sa kasong ito, ang alaala ni Kristine Joy ay nagsisilbing ilaw para sa marami. Isang ilaw ng pag-asa, ng pag-iingat, at ng pagmamahal sa sariling kalusugan.

Sa kanyang paglisan, hindi lang luha ang iniwan niya. Nag-iwan siya ng mensahe—isang mensahe na maririnig sa bawat tibok ng puso ng mga nagmamahal sa kanya. Ingatan ang sarili. Huwag sayangin ang buhay na kaloob sa atin.

Fly high, Ate Kristine Joy. Isa ka nang anghel na magbabantay sa amin. At sa bawat lagok ng milktea, hindi ka namin malilimutan—hindi dahil sa sakit ng alaala, kundi dahil sa aral ng pag-iingat at pagmamahal.