Sa mata ng publiko, ang bulwagan ng Senado ay ang huling tanggulan ng katotohanan at hustisya, lalo na sa mga isyu ng korapsyon na sumisira sa pundasyon ng ating bansa. Ngunit sa likod ng pormal na mga talakayan at hearing, isang matinding at tahimik na labanan ang nagaganap—isang political warfare na hindi nakikita ng ordinaryong mamamayan. Ang pinakabagong kabanata sa sigalot na ito ay nagbigay ng isang nakakabigla at nakakatindig-balahibo na rebelasyon na ang paghahanap sa katotohanan ay tila ginagawa nang laro-laro ng mga impluwensyal na pulitiko. Ang ugat ng kontrobersyal na isyu ay umikot sa isang simpleng CCTV footage at isang witness na ang kredibilidad ay questionable.

Ang mainit na pagtatalo ay nag-ugat sa pagitan ng veteran investigator at chairman ng Blue Ribbon Committee, si Senador Ping Lacson, at ang vocal na kritiko at mambabatas na si Rep. Marcoleta. Ang focus ay napunta sa pagdating ng kontrobersyal na witness, si Orle Gotesa, sa Senado. Si Gotesa ay ipinrisinta bilang isang surpresa at special witness na di-umano’y maglalahad ng matinding impormasyon tungkol sa malalaking anomalya na kinasasangkutan ng mga prominenteng opisyal. Ngunit, dahil sa naturang pagdududa sa pinanggalingan at motibo ng witness, nagpasya si Senador Lacson na kailangan niyang tingnan ang CCTV footage ng Senado upang malaman kung sino ang aktuwal na sumundo at nag-escort kay Gotesa sa loob ng bulwagan.

Dito nagsimula ang kontrobersya. Si Rep. Marcoleta, sa halip na suportahan ang pagiging transparent ng imbestigasyon, ay halos magwala at kinuwestiyon ang aksyon ni Senador Lacson. Sa kanyang pahayag, itinanong niya nang may diin, “Trabaho ba raw ng isang Senador ang pag-espiya sa CCTV ng Senado?” Ipinahiwatig niya na ang pagkuha ng video footage ay tila isang aktong paniniktik o panggugulo sa kanilang grupo. Ang pagsalita niya ay nag-ugat sa walang patumanggang pag-atake sa paraan ng imbestigasyon ni Lacson, na tila nagpapakita ng matinding takot na malaman ang katotohanan sa likod ng pagdala ng witness.

Ngunit ang irony ay nakakabigla. Ang pag-atake ni Marcoleta ay bumalik sa kanya nang hindi niya inaasahan. Sa pagtatanggol niya, inamin niya mismo na pinasundo niya si Gotesa. Ang palusot niya ay di-umano’y nagbaka-sakali lang sila na darating ang witness at kailangan na sunduin ng staff niya para mapabilis ang pagpasok. Ngunit ang katotohanan, na naitala sa CCTV, ay nagpapatunay na ang witness ay esinado ng staff ni Marcoleta hanggang sa Senado. Ang simpleng pag-amin na ito ay nagpawalang-saysay sa buong depensa ni Marcoleta at nagbigay ng malaking kredibilidad sa ginawa ni Senador Lacson.

Ang isang mahusay na imbestigador, gaya ni Senador Lacson—na may matinding record bilang dating pulis—ay alam na kailangan niyang tingnan ang lahat ng anggulo, lalo na kapag ang witness ay kwestiyonable. Ang pagkuha ng CCTV footage ay hindi espiyahe; ito ay paghahanap ng resibo at pagpapatunay ng integrity ng ebidensya. Ang bigat ng hinala ay bumagsak sa grupo ni Marcoleta: tunay nga ba na may pagtatangka silang magtanim ng witness (tanim witness) para sirain ang kredibilidad ng kalaban at ilipat ang focus ng imbestigasyon?

Ang pagdududa ay lalong lumaki nang lumabas ang isyu na ang sinumpaang salaysay ni Gotesa ay palpak din. Diumano’y ang nag-notaryo ng affidavit ay itinanggi na siya ang gumawa nito. Mula sa pagiging isang surprise witness na dapat magbigay-linaw, si Gotesa ay naging simbolo ng fake na ebidensya at panloloko. Ang pagkakabuking sa kwestiyonableng affidavit at ang pagkakita sa CCTV na esinado siya ng staff ni Marcoleta ay nagbigay ng malaking pinsala hindi lamang sa kredibilidad ni Marcoleta, kundi sa buong hangarin ng kanilang grupo.

Ang labanan na ito ay nagpapakita na ang pulitika ay hindi lamang tungkol sa batas at pagsasalita; ito ay tungkol sa strategiya, kredibilidad, at paghahanap ng totoong ebidensya. Ang pagtataka ng taumbayan ay malinaw: Kung walang tinatago, bakit ka matatakot sa CCTV? Bakit kailangan mong kunin ang witness sa pintuan ng Senado at itago sa mata ng publiko? Ang pagiging abogado ni Marcoleta ay hindi sapat na panalo laban sa resibo at katapangan ng isang sanay na imbestigador na handang silipin ang lahat ng anggulo.

Sa huli, ang iskandalong CCTV ay naging isang mahalagang paalala na ang public office ay nangangailangan ng ultimate transparency. Ang pagdududa sa integrity ng witness ay nagbunga ng pagdududa sa motibo ng mambabatas na nagdala sa kanya. Ang pagtatangka na sirain ang imbestigasyon ay nagdulot lamang ng pagkasira ng sariling reputasyon. Ang laban ni Senador Lacson ay hindi lamang laban sa korapsyon; ito ay laban para sa katotohanan, at sa laban na ito, ang CCTV ang nagsilbing hindi inaasahang sandata na nagbunyag ng lihim sa loob ng Senado.