Isang simpleng pangarap lang ang mayroon si Alhea Pastoral—ang makapagsuot ng uniporme at makapagsilbi sa bayan bilang isang pulis, tulad ng kanyang ama na yumaong Barangay Tanod. Ngunit ang pangarap na ito ay nauwi sa bangungot na halos ikawasak ng kanyang buong pagkatao.

Noong Oktubre 2016, 21-anyos pa lamang si Alhea at katatapos lang ng kanyang kursong Criminology. Sa paghahanap ng oportunidad para makapasok sa serbisyo, nakilala niya si PO3 Ricardo “Rick” de Vera, isang beteranong pulis sa Cagayan. Inalok siya nito ng “orientation” para sa mga aplikante sa isang safe house na umano’y bahagi ng recruitment process. Ngunit walang anumang opisyal na aktibidad ang naganap doon.

Sa halip, si Alhea ay ginahasa.

Pagkatapos ng karumaldumal na ginawa, binalaan siya ni Rick na huwag magsumbong kung ayaw niyang mapahamak ang kanyang pamilya. Sa takot, pinili ni Alhea ang pananahimik. Ang pangarap na noon ay nagbibigay sigla sa kanya, ay naging paalala na lang ng kanyang pagkadurog.

Dalawang taon siyang nanahimik. Tinanggap ang trabahong encoding sa city hall para makalimot. Ngunit ang trauma ay paulit-ulit na bumabalik sa kanyang alaala. Hindi siya mapakali. Ang bawat anino, bawat usok ng sigarilyo, bawat amoy ng alak ay tila mga multo ng kanyang nakaraan.

Ngunit sa halip na tuluyang lamunin ng takot, pinili ni Alhea ang lumaban—hindi sa paraang inaasahan ng karamihan, kundi sa sarili niyang paraan. Ginamit niya ang natutunan sa criminology upang mag-imbestiga. Hindi para lang sa sarili niyang hustisya, kundi para pigilan ang posibilidad na may iba pang biktimahin si Rick.

Sinundan niya ito. Sa bawat pagmamanman niya sa pulis, natuklasan niyang hindi lang pala pang-aabuso ang kasalanan nito. Iba’t ibang babae ang isinasama nito sa motel. May pamilya rin pala si Rick—isang misis na guro at dalawang anak na babae.

Gamit ang isang dummy social media account, nagpadala si Alhea ng impormasyong makakapagpa-duda sa asawa ni Rick. Isinumbong niya ang mga oras at lugar kung saan madalas itong makita. Hindi nagtagal, nahuli ng asawa si Rick sa akto, at tuluyang iniwan ito.

Ngunit alam ni Alhea, hindi pa iyon sapat. Sa patuloy niyang pagmamanman, nadiskubre niyang may kahina-hinalang aktibidad si Rick sa isang lumang bahay—ang parehong bahay kung saan siya unang inalipusta. Dito niya nakitang may dumarating na SUV, may kasunod na motorsiklo, at ilang sandali pa’y may mga lalaking lumalabas, tila may tinatapos na transaksyon.

Doon siya nakatiyak—hindi lang pambababae o pang-aabuso ang ginagawa ng pulis. May mas malalim pa. Droga.

Dala ng tapang, nakipag-ugnayan si Alhea sa isang dati niyang kaibigan na ngayon ay agent na ng NBI. Buong tapang niyang inilahad ang kanyang nalalaman—hindi bilang biktima, kundi bilang informant. Sinabi niya ang lahat: ang oras, ang pattern, ang kilos, at ang lokasyon.

At noong Enero 2019, naisakatuparan ang raid.

Sa tulong ng mga impormasyong ibinahagi ni Alhea, nasukol ng mga operatiba ng NBI si PO3 Rick at ilan pang kasabwat habang nasa aktong nagsasagawa ng ilegal na transaksyon. Nakumpiska ang mga pakete ng droga, armas, at dokumentong nagpapatunay ng kanilang operasyon.

Sa isinampang kaso, kabilang sa mga paratang ay drug trafficking, illegal possession of firearms, at abuse of authority. Sa kasagsagan ng imbestigasyon, lumitaw din ang pangalan ng ilang kasamahan ni Rick sa kapulisan na sangkot sa kanilang sindikato.

Noong 2022, tuluyan nang hinatulan si Rick ng habangbuhay na pagkakakulong. Sa wakas, nagwagi ang hustisya.

Ngunit si Alhea, nanatiling tahimik. Wala siya sa korte habang binabasa ang sentensya. Para sa kanya, sapat na ang malaman na nakamit na niya ang katarungan—hindi lang para sa sarili kundi para rin sa iba pang maaaring nabiktima ni Rick.

Ilang buwan matapos ang desisyong iyon, muling tinahak ni Alhea ang daan patungo sa kanyang pangarap. Bitbit ang tapang, karanasan, at dedikasyon, nagpasa siya ng aplikasyon sa NBI. Kinilala ng ahensya ang kanyang naging papel sa matagumpay na operasyon. Nakita rin nila ang kanyang husay sa pag-iimbestiga.

Sa huli, tinanggap siya bilang intelligence analyst sa regional office ng NBI.

Ngayong nakasuot na muli siya ng uniporme, hindi na ito simbolo ng sakit, kundi ng tagumpay, lakas, at muling pagbangon. Sa bawat araw ng kanyang serbisyo, baon niya ang alaala ng kanyang pinagdaanan—hindi bilang kahinaan, kundi bilang paalala ng tapang na hinugot niya mula sa pinakamasakit na bahagi ng kanyang buhay.

Si Alhea Pastoral ay hindi na isang biktima. Isa na siyang huwaran ng lakas, ng hustisya, at ng tunay na diwa ng serbisyo.