Isang Gabing Hindi Malilimutan

Alas-sais ng gabi noong ika-18 ng Mayo, isang simpleng biyahe lang sana ang inaasahan ni Raymond Cabrera, isang TNVS driver na tubong Bulacan. Gamit ang kanyang puting kotse na konektado sa isang ride-hailing app, sinundo niya ang tatlong pasahero sa Parañaque. Ayon sa kanyang pamilya, iyon ang huling pagkakataon na nakita siya ng buhay.

Tahimik si Raymond, responsable, at kilala sa pagiging mapagbigay. Sa edad na 42, isa siyang ama ng dalawang bata at kabubuo lang ng sariling maliit na bahay sa Guiguinto. Sabi ng misis niya, “Trabaho lang talaga ang iniisip niya. Minsan nga hindi na siya kumakain para lang may maipambigay sa mga bata.”

Ngunit nang gabing iyon, hindi siya nakauwi. Hindi siya sumagot sa mga tawag, at ang GPS ng kanyang sasakyan ay tila gumagala sa mga hindi inaasahang lugar sa Cavite.

Biglang Katahimikan

Kinabukasan, nagsimulang mangamba ang kanyang pamilya. Hindi normal para kay Raymond na hindi makauwi nang hindi nagpaparamdam. Ilang kaibigan sa TNVS group chat ang nagsabing nakita ang huling lokasyon ng kanyang sasakyan sa may Valenzuela, ngunit wala nang aktibong signal mula rito.

Inireport ng pamilya ang pagkawala sa pulisya, habang sila mismo ay naghanap sa mga ospital, morgue, at istasyon ng pulis. Ang kotse ni Raymond ay natagpuan makalipas ang ilang araw sa isang madamong bahagi ng lungsod—walang laman, walang driver, at nakabukas ang dashboard. Sa loob, may dashcam na tila na-reset.

Ngunit may isa pang unit ng dashcam na itinago ni Raymond sa ilalim ng upuan. At ito ang magiging susi sa unti-unting pagbubunyag ng lahat.

Narekober ang Dashcam – Laman ay Bangungot

Nang ma-recover ng mga awtoridad ang backup na dashcam, tumambad sa kanila ang audio recording na halos hindi nila makalimutan. Sa simula ay normal ang usapan—mga tanong kung saan dadaan, kwentuhan tungkol sa traffic. Pero makalipas ang 20 minuto, nagbago ang tono. Isa sa mga pasahero ang nag-utos, “Itigil mo ‘to. Wag kang kikilos.”

Narinig sa recording ang kaluskos ng seatbelt, ang mariing pagsara ng pinto, at ang boses ni Raymond na nanginginig. “Boss, pera lang ‘to, kunin niyo na…”

Kasunod noon ay isang sigawan, tunog ng suntok, at tila pagwawala sa loob ng sasakyan. “Huwag! May pamilya ako!” sigaw ni Raymond. At pagkatapos ay isang malamig na boses: “Patayin na ‘to. Wag na mag-aksaya ng oras.”

Sumunod ang tunog ng kalansing—tila kutsilyo. At pagkatapos, katahimikan.

CCTV at Pagtatago

Ilang oras matapos ang huling signal ng dashcam, nakita sa CCTV ang dalawang lalaking bumaba sa isang sedan na kapareho ng kay Raymond. Sa video, kapwa sila pawis na pawis, pabalik-balik ang tingin, at mabilis na sumakay sa pedicab. Isa pang footage ang nagpakita sa kanila na tila naghuhugas ng kamay sa isang faucet sa tapat ng tindahan.

Hindi nila alam na may nakakita sa kanila.

Ilang Linggong Paghahanap

Habang patuloy ang imbestigasyon, patuloy rin ang paghihirap ng pamilya ni Raymond. Bawat araw ay tila bangungot—walang bangkay, walang pagkakakilanlan sa mga suspek, at tila walang hustisya. Araw-araw, binabalikan ng kanyang asawa ang social media upang hanapin ang balita, habang ang panganay nilang anak ay hindi makapasok sa eskwela sa sobrang trauma.

Hanggang isang araw, lumutang ang tip. Tatlong lalaking nasa listahan ng persons of interest ay napabalitang nagtago sa Tondo. Isa sa kanila ay may dating kaso ng petty theft. Ang isa ay kapatid nito. Pare-pareho silang may koneksyon sa drug syndicates sa lungsod.

Ang Pagsuko ng mga Halimaw

Ika-10 ng Hulyo, matapos ang ilang araw ng negosasyon, kusang-loob na sumuko ang tatlong suspek. Hindi dahil sa konsensya—kundi dahil sa takot. Umiinit na ang imbestigasyon, kumalat na ang pangalan nila sa social media, at may pabuya nang ₱100,000 sa sinumang makapagtuturo sa kanila.

Sa loob ng presinto, tahimik sila. Wala ni isa sa kanila ang nagsalita nang tanungin kung bakit nila ginawa. Ngunit isa sa kanila ang tila hindi kinaya ang bigat ng konsensya. “Gusto lang namin ng pera,” bulong niya. “Pero lumaban siya… ayaw niyang ibigay ang cellphone.”

Bangkay sa Madamong Bahagi

Ilang oras matapos silang sumuko, itinuturo ng isa sa mga suspek ang lugar kung saan nila itinapon ang bangkay ni Raymond. Sa Barangay Batitang, sa Zaragoza, Nueva Ecija—mahigit 160 kilometro mula sa pinanggalingan—doon sa isang masukal na bahagi ng tabing kalsada, naroon ang katawan ni Raymond. Nakatali ang mga kamay, may mga sugat sa dibdib, at halatang matagal nang naiwan sa init.

Tahimik ang mga pulis habang tinatakpan ang katawan ng trapal. Sa gilid, ang panganay na anak ni Raymond ay napahagulgol. “Sabi ko sa kanya, birthday ko na sa July. Sabi niya, may surpresa siya.”

Walang makapagsalita.

Hustisya ang Sigaw

Ngayon, puspusan ang paghahanda ng mga awtoridad para sa pagsampa ng kasong “robbery with homicide” at “carnapping” laban sa tatlong suspek. Ayon sa forensic team, tinatayang pinatay si Raymond ilang oras lang matapos ang pagsakay ng tatlong suspek.

Ang mga labi niya ay dinala sa isang punerarya sa Nueva Ecija. Inaayos ng pamilya ang burol sa Guiguinto. Sa loob ng isang maliit na bahay, nakahimlay ang isang ama, asawa, at kaibigan na hindi na makakauwi sakay ng kanyang sasakyan.

Panawagan at Babala

Sa gitna ng pighati, umaalingawngaw ang panawagan: hustisya para kay Raymond. Kaligtasan para sa mga TNVS driver. Reporma sa mga app upang magkaroon ng mas istriktong verification ng mga pasahero. Muling pagsusuri sa mga emergency feature ng apps na ito, dahil sa isang pindot sana, maaaring naligtas si Raymond.

Ang trahedyang ito ay hindi lang tungkol sa isang lalaki na pinatay. Ito ay tungkol sa isang sistemang kailangang baguhin—bago pa may masundan pa.