Sa panahon kung saan pilit nating isinusulong ang pagtanggap at pagkakapantay-pantay, isang trahedya ang muling nagpaalala sa atin ng malagim na katotohanan — hindi pa rin ligtas ang ilan sa mismong tahanan na dapat sana’y unang kanlungan.

Ito ang kuwento ni Itaberli Lozano, isang 17-anyos na binatilyong taga-Brazil na pinaslang hindi ng estranghero, kundi ng taong dapat unang magmahal sa kanya — ang sarili niyang ina.

Isang Tahimik na Binata

Si Itaberli ay isang tipikal na teenager: magalang, masayahin, at mahilig sa musika. Tumutulong siya sa grocery store ng kanyang ina, si Tatiana Lozano Pereira, at tila lumaki sa isang tahimik at normal na pamilya. Ngunit ang lahat ng ito ay nagbago matapos niyang aminin ang kanyang tunay na pagkatao — na siya ay isang bakla.

Mula nang ilantad ni Itaberli ang kanyang sekswalidad, biglang naging mapang-abuso ang kanyang ina. Mula sa paulit-ulit na panglalait at sermon, nauwi ito sa pisikal na pananakit. Sa isang Facebook post matapos ang Pasko ng 2016, isinapubliko ni Itaberli ang kanyang kalagayan: duguan siyang binugbog, pinalayas, at pinagbantaan pa ng mga kabataang inutusan ng kanyang ina.

Muling Pagkikita

Sa kabila ng lahat ng sakit at trauma, umaasa pa rin si Itaberli na magkakasundo silang mag-ina. Sa bisperas ng bagong taon, tinawagan siya ng kanyang ina at pinakiusapang umuwi upang ayusin ang lahat. Tumutol ang kanyang lola’t tiyuhin, ngunit nanaig ang kanyang pagnanais na muling tanggapin ng ina.

Hindi niya alam, isang bitag na pala ang kanyang pagbabalik.

Ang Karumal-dumal na Krimen

Pagdating ni Itaberli sa bahay, naroon na ang dalawang binatilyong kinontak ni Tatiana — sina Miller at Victor. Inutusan sila ni Tatiana na bugbugin si Itaberli para “turuan ng leksyon.” Dinala siya sa isang kuwarto, pinagtulungan at pinagsisipa, habang humihiyaw siya ng saklolo. Ngunit hindi sumaklolo ang ina.

Nang mawalan na ng malay ang binata, sinubukan ni Tatiana na utusan ang dalawa na patayin ang anak. Tumanggi ang mga ito. Kaya siya mismo ang gumawa. Kumuha siya ng kutsilyo, at tatlong beses sinaksak sa leeg ang sariling anak — habang ito’y walang kalaban-laban.

Pagkatapos ng pagpatay, ginising ni Tatiana ang kanyang kinakasama, si Alex. Magkasama nilang binalot ang katawan ni Itaberli sa kumot, isinakay sa kotse, at itinapon sa isang liblib na lugar. Bumalik sila kinabukasan, binuhusan ng gasolina ang katawan, at sinunog — para burahin ang ebidensya.

Ang Paghahanap at Pag-amin

Nang hindi makontak ng lola si Itaberli, agad siyang nagduda. Alam niyang hindi ito aalis nang hindi nagpapaalam. Muling pinuntahan ang bahay ng ina ni Itaberli ngunit sinabi nitong wala roon ang binata. Hindi kumbinsido, agad siyang lumapit sa pulisya.

Matapos ang ilang araw, natagpuan ang sunog at saksak-saksak na katawan ng isang binata sa isang malayong lugar. Sa pulseras lamang ito unang nakilala ng lola. Isinagawa ang DNA test — positibo. Si Itaberli ang bangkay.

Nang tuluyan nang mahuli si Tatiana, inamin din nito ang krimen. Sa una, sinabi niyang depensa lang ito dahil diumano’y nanakit si Itaberli. Ngunit hindi ito pinaniwalaan ng mga pulis. Lalo’t mismong mga kaibigan at kamag-anak ni Itaberli ang nagsabing mabait, tahimik, at hindi marahas ang binata.

Nadiskubre rin ng mga awtoridad ang mga kutsilyong may dugo, at ang maruming kutson na may bakas ng krimen.

Hustisya, Sa Wakas

Noong Nobyembre 27, 2017 — halos isang taon mula nang pinaslang si Itaberli — nahatulan si Tatiana ng 25 taon at 8 buwang pagkakabilanggo. Sina Miller at Victor, na nakiisa sa pambubugbog, ay nahatulan naman ng 21 taon at 8 buwan. Ang kaso ng kinakasama ni Tatiana ay nakabinbin pa noon.

Ayon sa mga awtoridad at abogado, malinaw na ang motibo ng pagpatay ay homophobia — isang matinding pagtanggi sa sekswalidad ng sariling anak.

Ang kwento ni Itaberli ay nagsilbing wake-up call sa buong Brazil at sa buong mundo. Ginulantang nito ang buong bansa at naging sanhi ng malawakang panawagan sa pagwawakas ng diskriminasyon sa LGBTQIA+ community.

Isang Trahedya na Dapat Pag-aralan

Ang kaso ni Itaberli ay hindi lamang isang simpleng krimen — ito ay isang malalim na salamin ng mga ugat ng diskriminasyon na nagsisimula pa sa loob ng pamilya. Sa isang lipunang madalas inaasahan ang unconditional love ng isang ina, masakit na isipin na may mga ina na kayang talikuran ang anak dahil lamang sa hindi pagtanggap sa kanilang pagkatao.

Ito ay hindi lamang kaso ng pagpatay, kundi isang masalimuot na halimbawa ng kung paano ang homophobia ay maaaring humantong sa pinaka-malupit na anyo ng karahasan.

Ngayong nabigyan ng hustisya si Itaberli, hindi ito nangangahulugan na tapos na ang laban. Ang panawagan ng mga grupo ay simple: simulan ang pagtanggap sa loob ng tahanan.

Kung may aral tayong makukuha sa kwento ni Itaberli, ito ay ang simpleng katotohanan — walang dahilan, pananampalataya, o tradisyon ang dapat gamitin para pumatay ng pagmamahal. At higit sa lahat, ang tahanan ay hindi dapat maging libingan ng sariling anak.