Sa isang tahimik na gabi sa loob ng chapel, walang ibang maririnig kundi ang tinig ni Kim Atienza habang binabasa ang mga huling salita ng kanyang anak na si Eman. Isang liham na puno ng pag-ibig, pasasalamat, at paalam — mga salitang iniwan ng isang anak para sa amang matagal nang tinitingala ng marami bilang matatag, masayahin, at inspirasyon sa buhay.

Ayon kay Kuya Kim, natagpuan nila ang sulat sa personal notebook ni Eman ilang araw matapos itong pumanaw. Nakaukit doon ang mga linyang nagpaluha sa sinumang makarinig:

“Dad, thank you for everything. You taught me how to be strong, how to love life, and how to be grateful. If ever I won’t make it, please don’t be sad for too long. I’ll always be with you.”

Habang binabasa ni Kim ang mga salita, unti-unti siyang napahinto. Hindi niya naitago ang panginginig ng tinig, ang pagpatak ng luha, at ang bigat ng damdamin na matagal niyang pinipigilan. Tahimik naman ang lahat ng nasa chapel — mga kaibigan, kamag-anak, at ilang kasamahan sa industriya — habang pinakikinggan ang bawat katagang tila dumudurog sa puso.

Ayon sa mga nakasaksi, ramdam na ramdam ang sakit at pagmamahal sa bawat salita ni Kuya Kim. Wala nang ibang mas matindi pang pagsubok para sa isang magulang kundi ang ilibing ang sariling anak. Ngunit sa kabila ng matinding kirot, pinili niyang maging matatag — hindi lang para kay Eman, kundi para sa kanilang buong pamilya.

Matapos ang pagbasa, huminga ng malalim si Kuya Kim at nagpasalamat sa lahat ng nakiramay at nagdasal para sa kanilang pamilya. Sa kanyang mga salita, malinaw na ang mensahe ni Eman ay hindi lang para sa kanya, kundi para sa bawat magulang na nawalan ng anak — isang paalala na ang tunay na pagmamahal ay hindi natatapos sa kamatayan.

“Ang mga salita ni Eman,” sabi ni Kim, “ay pinakamahalagang mensahe na natanggap ko sa buong buhay ko. Hindi man niya nakamit lahat ng pangarap niya, ipagpapatuloy ko ang mga iyon para sa kanya. Hanggang sa muli, anak, mahal na mahal kita.”

Lumapit siya sa kabaong ni Eman, marahang hinaplos ang larawan ng anak, at tahimik na nagdasal. Sa sandaling iyon, nakita ng mga tao hindi lang ang isang ama na nagdadalamhati, kundi isang taong marunong tumanggap at magpasalamat — isang larawan ng pananampalataya sa gitna ng pinakamalalim na sakit.

Ayon sa ilang malalapit kay Kuya Kim, malambing at masayahin si Eman — isang anak na puno ng pangarap at inspirasyon. Isa raw itong batang may malalim na pagmamahal sa pamilya at sa buhay mismo. Kaya’t nang makita ng marami ang liham na iyon, lalo nilang nakita kung gaano kalalim ang ugnayan ng mag-ama.

Marami ang nagbahagi ng kanilang paghanga sa social media. Para sa ilan, si Kuya Kim ay larawan ng isang magulang na, sa kabila ng pagkawala, pinipiling magpasalamat kaysa magreklamo, at magtiwala sa Diyos kaysa sisihin ang kapalaran.

Isa sa mga komento ng netizen ang nagsabing: “Ang hirap mawalan ng anak, pero si Kuya Kim ipinakita na ang pananampalataya ang tunay na sandigan. Inspirasyon siya sa lahat ng magulang.”

Sa panayam pagkatapos ng burol, sinabi ni Kuya Kim na ipagpapatuloy niya ang mga proyekto at pangarap ni Eman — mga adbokasiyang may kinalaman sa kalikasan, kabataan, at edukasyon. “Kung may isang bagay na natutunan ko sa anak ko,” aniya, “iyon ay ang magmahal nang walang hinihinging kapalit. Iyon ang iiwan kong pamana bilang ama.”

Mula sa isang magulang na laging nagbibigay ng kaalaman sa telebisyon, ngayo’y ipinakita ni Kuya Kim ang isang leksiyong higit pa sa anumang trivia — ang leksyon ng tunay na pagmamahal at pagbitaw.

Ang liham ni Eman ay hindi lamang isang paalam, kundi isang paalala: na sa likod ng bawat pagtatapos ay may pag-asa. Sa bawat pagluha, may lakas. At sa bawat pamamaalam, may panibagong simula.

Sa dulo ng misa, isang malambing na kanta ang pinatugtog — paborito ni Eman noong siya’y buhay pa. Nakita si Kuya Kim na nakangiti habang pinupunasan ang luha, tila sinasabing natagpuan na rin niya ang kapayapaan na matagal niyang hinahanap.

Walang ama ang handang mawalan ng anak. Ngunit sa huling liham na iyon, tila tinuruan ni Eman ang kanyang ama kung paano magpatuloy. Sa mga salitang, “Please don’t be sad for too long. I’ll always be with you,” naiwan ang isang mensaheng hinding-hindi mawawala sa puso ni Kuya Kim — at ng lahat ng nakasaksi sa kanilang kuwento.