Sa gitna ng mabilis umiinit na takbo ng pulitika sa bansa, muling nabaling ang atensyon ng publiko sa magkakasunod na kilos-protesta, kontrobersyal na pahayag, at mga alegasyong patuloy na nagpapakulo sa diskurso online at sa social media. Ang mga pangyayari nitong mga nagdaang araw—mula sa sabayang rally ng ilang pro-Duterte supporters, hanggang sa imbestigasyong isinasagawa ng militar—ay naglatag muli ng tanong: sino ang tunay na nagtutulak sa mga pagkilos na ito, at ano ang tunay na estado ng suporta sa kasalukuyang administrasyon?

Nagsimula ang usapin habang ginaganap ang malaking pagtitipon ng Iglesia Ni Cristo (INC) sa Luneta noong ika-16 ng buwan. Sa parehong araw, isang grupo ng mga Duterte supporters—tinawag ng ilan bilang “DDS na relihiyista”—ang sinubukan umanong sumama sa pagtitipon ng INC. Ayon sa mga kumalat na ulat sa social media, hindi sila pinayagang makisama, dahilan upang magsagawa sila ng sarili nilang rally sa EDSA People Power Monument.

Sa kabila ng malakas na ulan at paulit-ulit na pakiusap ng otoridad na lisanin ang lugar dahil sa seguridad, nanatili ang mga raliyista. Ito ang unang ikinagulat ng PNP at AFP: bakit tila napakatibay ng kanilang koordinasyon at tila may sinusunod na nakapirming iskedyul? Para sa ilan, ito ay indikasyon ng “pinaghandaan” na operasyon.

Habang nagpapatuloy ang mga kilos-protesta, binuksan naman ng AFP ang usapin ng posibleng pagpondo. Ayon sa mga opisyal, kapansin-pansin umano na “malaki” at “organisado” ang suportang logistik para sa grupo—mula sa pagkain hanggang sa kagamitan—na hindi pangkaraniwan para sa isang boluntaryong rally. Dahil dito, nagsimula silang magsiyasat kung may pumasok bang pondo mula sa labas, o kung may grupo o indibidwal na sumusuporta sa mga raliyista nang hindi idinedeklara nang tama.

Kasabay nito, isang dating DDS vlogger na kilala online bilang Pebols ang muling naging sentro ng atensyon matapos maglabas ng mga personal na obserbasyon at alegasyon tungkol sa mga pagkilos ng ilang personalidad—kabilang na si Bise Presidente Sara Duterte. Ayon sa kanya, may mga ulat umano na may mga lider ng supporters ang namahagi ng pera at may “naghahatid” umano ng malaking budget para sa ilang grupo sa paligid ng rally. Hindi napatutunayan ang mga pahayag na ito, ngunit mabilis itong kumalat online at naging bahagi ng mainit na debate.

Mahigpit itong itinanggi ng ilang Duterte supporters, sinasabing ang kanilang pagdalo ay boluntaryo at hindi pinondohan ng kahit sino. Ngunit para sa AFP, hindi sapat ang paliwanag na ito, lalo na kung may indikasyong mataas ang antas ng paghahanda at resorses.

Sa kabilang banda, umikot din ang mga pahayag ukol sa sinasabing pagtatangkang kumbinsihin ang ilang retiradong opisyal ng militar upang kumalas ng suporta kay Pangulong Bongbong Marcos. Wala ring opisyal na kumpirmasyon hinggil dito, ngunit patuloy itong pinag-uusapan online, lalo na matapos lumabas ang pahayag ng ilang indibidwal na nagsabing hindi umano epektibo ang anumang tangkang impluwensyahan ang kasalukuyang hanay ng AFP. Pinagtibay pa ito ng mga pahayag mula sa ilang matataas na opisyal ng militar na buo ang kanilang tiwala sa Commander-in-Chief.

Sa social media, ang bawat pahayag—totoo man, alegasyon, o personal na opinyon—ay nagiging mitsa ng samut-saring reaksiyon. May mga sumasang-ayon sa mga akusasyon, mayroon ding mariing tumatanggi. Sa gitna ng lahat, isang bagay ang malinaw: mas lumalalim ang banggaan ng mga pananaw sa pagitan ng ilang taga-suporta ng dating administrasyon at ng mga naninindigan para sa kasalukuyang pamahalaan.

Sa panig naman ni Pangulong Bongbong Marcos, nananatili siyang tahimik ukol sa mga partikular na alegasyon, ngunit ilang beses na niyang sinabi sa mga talumpati na hindi siya hihinto sa mga proyektong imprastruktura at flood control, at hindi rin siya aalis sa puwesto hangga’t hindi naisasakatuparan ang mga ito. Sa usapin naman ng subway project na tinutukan kamakailan, sinabi ng Pangulo na nais niya itong makita na operational—isang pahayag na higit pang nagpasidhi sa haka-haka kung may posibilidad bang magpatuloy siya sa panunungkulan nang mas matagal.

Habang patuloy ang sigalot, malinaw din ang isa pang bagay: ang publiko ngayon ay mas kritikal, mas maingay, mas mabilis tumugon. Ang bawat pahayag mula sa kilalang personalidad, vlogger, lider relihiyoso, o opisyal ng pamahalaan ay nagiging headline sa loob ng ilang minuto. Ang bawat kilos-protesta ay nagiging pagkakataon upang patunayang may lakas ang isang panig—o kabaliktaran.

Sa huli, ang nangyayari ngayon ay hindi lamang tungkol sa isang rally o sa umano’y pondo sa likod nito. Ito ay salamin ng mas malalim na pagkakahati sa pulitika, kung saan ang bawat kampo ay may sariling kuwento, sariling paniniwala, sariling bersyon ng katotohanan. At sa panahon ngayon, ang tunay na laban ay hindi lamang nagaganap sa kalsada—nangyayari rin ito online, sa mga komento, livestream, at viral na opinyon.

Patuloy na nakatutok ang mata ng publiko. Ang bawat kaganapan ay sinusuri, pinagdedebatehan, at binibigyang-kahulugan. Habang hindi pa natatapos ang imbestigasyon ng AFP, at habang patuloy ang pagpapalitan ng akusasyon at depensa, isang tanong ang nananatiling nakabitin: saan tutungo ang pulitikang Pilipino sa gitna ng muling pag-init ng tensyon?

Sa mga darating pang araw, tiyak na may mga bagong impormasyon, panibagong pahayag, at posibleng karagdagang kilos-protesta. Ngunit ang higit na mahalaga sa ngayon ay ang muling pag-unawa ng publiko na ang mga ganitong pangyayari ay dapat tingnan nang may pag-iingat, pagsusuri, at kamalayan. Dahil sa huli, ang pinakamabigat na tinatamaan sa bawat banggaan ay hindi ang mga politiko—kundi ang sambayanang Pilipino.