‘Mas Matapang, Mas Mapanganib’: Lacson, Posibleng Bumalik sa Blue Ribbon Committee; Ayaw Ng Iba, Takot Mabunyag?

Matapos ang matagal-tagal na pananahimik, tila isang mainit na pagbabalik ang nagbabanta sa Senado. Muli na namang umuugong ang pangalan ni Senador Panfilo “Ping” Lacson — hindi bilang simpleng mambabatas, kundi bilang muling uupo sa makapangyarihang Senate Blue Ribbon Committee. At kung pagbabasehan ang mga reaksyon, hindi ito simpleng balita — ito’y nagbabadya ng posibleng lindol sa loob ng bulwagan ng Senado.

Matatandaang umatras si Lacson sa kanyang puwesto bilang chairman ng Blue Ribbon Committee matapos umano’y makaranas ng pressure mula sa kanyang mga kapwa senador. Ayon sa ilang ulat, hindi raw kasi nagustuhan ng ilan sa kanila ang direksyon ng mga imbestigasyon — lalo na’t tila hindi sila ligtas sa pagkaladkad ng kanilang pangalan. Sa madaling salita, marami ang kinabahan.

Ngunit ngayon, sa gitna ng katahimikan ng ilan, ang hindi inaasahang pagbabalik ay unti-unting nagkakalinaw. Ayon mismo kay Senate President Pro Tempore Tito Sotto, karamihan sa mga senador ay nais na si Lacson muli ang mamuno sa komite. Bakit? Dahil walang ibang gustong humawak sa puwestong ito. Wala. Zero. Tahimik. Takot.

Bakit Nga Ba Walang Gusto?

Isang simpleng sagot: dahil nakakatakot. Ang Blue Ribbon Committee ang may kapangyarihang mag-imbestiga ng mga katiwalian sa gobyerno. Ang sinumang uupo rito ay kailangang harapin ang katotohanan, ilantad ang kabulukan, at walang sinisino — kahit pa kapwa senador, kongresista, o opisyal ng gobyerno. At kung may bahid ng takot o kasalanan ang sinuman sa Senado, malamang ayaw nilang mapunta sa poder si Lacson.

Ang mas nakakatawag-pansin? Kapag ang isang posisyon sa gobyerno ay ‘ayawan’ ng maraming pulitiko, mas lalong dapat tayong magtanong. Ano nga bang ikinatatakot nila? Sino ang ayaw mabulgar? Sino ang gusto manatiling tahimik ang imbestigasyon?

Ang Hamon Kay Lacson: Huwag Magpapadala

Bagamat marami ang natutuwa sa posibilidad ng pagbabalik ni Lacson, marami rin ang nagdududa. Ilan sa mga komentaryo ng publiko ay nagpapakita ng pangambang baka hindi na rin niya kayang maging “malaya” sa kanyang mga kilos—na baka kontrolado rin siya ng tinatawag na “majority.”

Maging ang mga netizen ay hati ang opinyon. Para sa ilan, kung babalik man siya sa Blue Ribbon Committee, dapat ay mas matibay, mas matapang, at hindi basta-basta nagagamit. Kung sa huli ay magiging sunud-sunuran lamang siya, mas mabuting huwag na lang.

Ayon pa sa ilang mga insider, may mga pagkakataon noon na tila nabastos si Lacson—hindi pinapaalam ang mga galaw ng committee, may mga witness na ipiniprisinta nang hindi siya kinokonsulta, at may mga plano sa ilalim ng mesa na tila siya lang ang hindi kasali. Kung ganoon pa rin ang sistema ngayon, lalabas lang na pampalubag-loob ang kanyang pagbabalik.

Enter Marcoleta: Ang ‘Bulldog’ na Laging Kasunod

Kasabay ng balitang ito, hindi rin nawawala ang pangalang Marcoleta — isang kilalang DDS at madalas na kritiko ng oposisyon. Ayon sa mga usap-usapan, tila palaging sumusunod o “nang-eepal” si Marcoleta sa mga galaw ni Lacson. Mula sa pasaring hanggang sa mismong mga hearing, tila gusto nitong dominahin ang eksena, kahit hindi siya ang chairman.

Isang kontrobersyal na isyu pa ang pagkakaalam ng publiko na may mga witness na inilalagay sa Witness Protection Program nang hindi ipinaaalam sa Blue Ribbon members. Kung totoo ito, tila may sariling gobyerno na ang ilang kongresista — bypassing protocol, ignoring process, at tila ba may pinoprotektahan.

Ano ang Dapat Abangan?

Ayon kay Sotto, posibleng magkaroon ng meeting bago matapos ang Oktubre upang tuluyang pagdesisyunan ang pagbabalik ni Lacson. At kung totoo ang mga pahayag, karamihan sa majority bloc ay pumapabor sa kanya.

Ngunit hindi ito garantiya ng tagumpay. Ang tanong ngayon: handa ba si Lacson na ibalik ang dating tapang? Kayang-kaya ba niyang kumilos nang walang iniindang pressure mula sa mga kasamahan? O magiging puppet na lang siya para huwag matuloy ang tunay na hustisya?

Senado o Sirkus?

Hindi rin naiwasang ikumpara ng publiko ang performance ng Senado sa House of Representatives. Ayon sa ilang mga nagmamatyag, mas disiplinado, mas maayos, at mas organisado ang mga hearing sa Kamara. Walang nagsisigawan. Walang pasikatan. May respeto sa oras ng bawat isa.

Samantala, sa Senado, lalo na kung may mga personalidad na tulad ni Marcoleta, tila nauuwi sa ingay, insultuhan, at kaplastikan ang bawat sesyon. Isang commenter pa nga ang nagbiro: “Parang mas matino pa ang barangay meeting sa amin.”

Ang Tunay na Tanong: Kanino Ka Panig?

Ngayong muling nagkakaroon ng usapin ukol sa pagbabalik ni Lacson sa Senate Blue Ribbon Committee, isang tanong ang lumulutang: Sino ang talagang kakampi ng bayan? Sino ang may tunay na layunin na linisin ang sistema? At sino ang nagtatago sa likod ng posisyon, kapangyarihan, at koneksyon?

Kung si Lacson ay babalik, ang hiling ng taumbayan ay simple lang: magsalita, manindigan, at huwag magpa-ikot. Kung hindi niya kayang gawin ito, mas mabuting hayaan na lang ang iba. Dahil ang Blue Ribbon Committee ay hindi laruan. Isa itong makapangyarihang sandata laban sa katiwalian — at dapat itong manatili sa kamay ng matitino.

Tunay nga, hindi lahat ng bumabalik ay may malasakit. Minsan, ang bumabalik ay mas mapanganib — lalo na kung may hawak itong katotohanan na ayaw ng iba na mabunyag.