Minsan siyang tinuring na pambansang kayamanan. Mula sa simpleng batang mangangalakal ng basura sa Cavite, bigla siyang naging bituin sa entablado ng The Voice Kids. Sa edad na 9, si Lyca Gairanod ay hindi lamang naging kampeon ng kompetisyon, kundi naging simbolo rin ng pag-asa ng mga Pilipino—na kahit mahirap, basta may talento at determinasyon, may pag-asa.

Ngunit pagkalipas ng ilang taon, isang tanong ang bumabagabag sa marami: Nasaan na si Lyca? Bakit tila biglang nawala sa spotlight ang batang minsang iniyakan at pinalakpakan ng buong bansa?

Mula Spotlight Patungong Katahimikan

Sa kanyang pinakahuling panayam, makikita ang ibang Lyca—hindi na ang batang masigla sa entablado, kundi isang dalagang tahimik, may mabigat na puso, at may mga tanong na hindi niya kayang sagutin noon. Sa gitna ng kanyang pag-amin, lumutang ang isang linya na tumama sa puso ng marami:
“Hindi lahat ng kumikinang, ginto.”

Ipinahayag ni Lyca na hindi naging madali ang lahat matapos ang kanyang pagkapanalo. Sa likod ng kamera, may mga hindi napansin: ang pressure, ang expectations, at ang mga pangakong hindi natupad. Marami raw ang lumapit, pero marami rin ang biglang nawala.

Aminado si Lyca na may mga panahong pakiramdam niya ay nag-iisa siya. Dumating sa puntong kinailangan niyang mamili: ang tahimik na buhay na walang ilaw ng entablado, o ang patuloy na pagsasakripisyo ng kanyang emosyon para sa mata ng publiko.

Ang Bigat ng Tagumpay

Habang iniisip ng iba na ang tagumpay ay laging masaya, sinabi ni Lyca na mas lalo siyang nabaon sa pressure matapos siyang ideklarang panalo. “Kapag bata ka, iniisip mong masaya lang lahat. Pero habang lumalaki ka, naiintindihan mong may kapalit ang lahat,” sabi niya.

Habang nag-aaral, sinubukan ni Lyca na balansehin ang buhay estudyante at pagiging artista. Ngunit hindi naging madali. Dumating ang mga panahon na tila hindi na siya priority ng mga taong dati ay sumusuporta. Ang mga proyekto ay unti-unting nawala. Ang mga spotlight ay lumipat sa bagong mga pangalan.

Hindi Kumupas ang Boses, Pero Natahimik ang Mundo

Kahit hindi na aktibo sa telebisyon, hindi ibig sabihin na nawala ang boses ni Lyca. Hanggang ngayon, nananatili siyang may talento at puso sa musika. Ngunit ayon sa kanya, mas pinili niyang ilayo muna ang sarili sa mundo ng showbiz para alagaan ang kanyang mental health at ang kanyang pagkatao.

“Gusto kong kilalanin muna ulit si Lyca, hindi bilang artista, kundi bilang ako lang,” sambit niya.

Sa likod ng kanyang katahimikan, nakahanap si Lyca ng lakas. Hindi siya nawalan ng pag-asa—sa halip, pinili niyang tahakin ang landas ng mas matatag at mas totoo para sa sarili niya. Sa kabila ng lahat ng sakit, pinili pa rin niyang ngumiti. Hindi na gaya ng dati, pero mas totoo.

Suporta mula sa Taong Bayan

Matapos lumabas ang kanyang panayam, bumuhos ang suporta para kay Lyca. Mula sa fans, kapwa artista, hanggang sa ordinaryong netizens—lahat ay nagpahayag ng pag-unawa at pagmamahal. Marami ang nagsabing sila’y nakarelate sa kanyang kwento, at mas lalo pa raw nila siyang minahal hindi bilang artista, kundi bilang totoong tao.

Marami rin ang humiling na sana’y bigyan pa ulit ng pagkakataon si Lyca sa industriya. Hindi raw dapat sukatin ang isang bituin batay lamang sa kasikatan, kundi sa puso at inspirasyong naibibigay nito sa mga tao.

Hindi Pa Huli ang Lahat

Kung may isang bagay na pinatunayan ni Lyca sa kanyang buhay, ito ay ang katotohanang hindi sukatan ng tagumpay ang dami ng spotlight o proyekto. Ang tunay na tagumpay ay ang kakayahang harapin ang sarili, tanggapin ang kahinaan, at tumayo muli kahit ilang beses pang madapa.

Ngayon, si Lyca ay hindi na lamang ‘yung batang nanalo sa The Voice Kids. Siya na rin ay simbolo ng katatagan, ng paghilom, at ng pagbabalik sa sarili. Hindi na siya sumisigaw ng awit sa entablado, pero patuloy pa rin siyang umaawit—sa buhay, sa pag-asa, at sa puso ng bawat Pilipinong nakaalala sa kanya.

At kung darating ang araw na muli siyang babalik sa spotlight, ito’y hindi na bilang bata sa kwento ng fairytale, kundi bilang babaeng matapang na sumulat ng sarili niyang kwento—isa na tunay, masakit, at mas makabuluhan.