Hindi na bago sa mga manonood ng Eat Bulaga ang mga natatanging talento na nagsisilbing inspirasyon at aliw sa bawat araw. Ngunit nitong mga nakaraang linggo, isang pangalan ang hindi lang basta lumutang kundi tumatak sa puso ng mga Pilipino—Roel Cariño. Isang binatang tagapagtaguyod ng klasikal na musika, na ngayo’y itinuturing ng marami bilang “Ka-Voice” ng British legend na si Matt Monro.

Sa kanyang mga pagtatanghal sa segment na It Bulaga Clones, nagbabalik ang alaala ng mga awit tulad ng “Walk Away,” “Born Free,” at “Portrait of My Love”—mga kantang matagal nang iniukit sa puso ng mga Pilipino. Ngunit higit pa sa pagiging kaboses, dala ni Roel ang puso, disiplina, at damdamin na tunay na nagpapatingkad sa bawat nota.

At sa gitna ng kanyang matagumpay na paglalakbay, isang sandali ang lalong nagbigay bigat sa kanyang tagumpay—ang mismong paghanga ng batikang mang-aawit at tinaguriang Asia’s Diva, Dulce.

“Grabe ang batang ‘yon…”

Ito ang walang pag-aalinlangang komento ni Dulce matapos marinig ang tinig ni Roel. Sa isang video na ibinahagi sa social media, emosyonal na inamin ng diva na naiyak siya habang pinapakinggan ang performance ni Roel. Hindi lamang dahil kaboses nito si Matt Monro—na isa sa kanyang paboritong mang-aawit—kundi dahil sa kalinisan, kontrol, at lalim ng boses ni Roel na bihirang marinig sa mga bagong henerasyon.

“Nung narinig ko ang boses niya, akala ko si Matt Monro talaga. Kaya nung naging hurado ako at nakita ko siyang kumanta nang live—napaiyak talaga ako. Kasi hindi lang basta kaboses. Ramdam mo ‘yung puso,” ani Dulce sa kanyang video post.

Hindi biro ang paghanga ng isang tulad ni Dulce, lalo na’t kilala siya bilang isang huradong walang sinasanto pagdating sa talento. Para kay Roel, ito ay higit pa sa isang papuri—isa itong marka ng pagkilala mula sa isa sa mga haligi ng musika sa bansa.

Mula sa Munting Pangarap, Tungo sa Mas Malawak na Entablado

Si Roel Cariño ay hindi galing sa isang showbiz na pamilya. Isa siyang simpleng binatang nangangarap lamang noon na marinig ang kanyang boses sa telebisyon. Ngunit sa pamamagitan ng kanyang talento at walang sawang pagsusumikap, nakuha niya ang atensyon hindi lang ng mga hurado kundi ng buong sambayanan.

Araw-araw, nagdadala siya ng musika na tila bumabalik sa panahong payak ang pag-awit, malalim ang damdamin, at mataas ang pagpapahalaga sa boses at mensahe ng kanta. Hindi siya nakiuso. Hindi siya nagtangkang baguhin ang sarili para lang makuha ang palakpakan. Sa halip, pinatunayan niyang ang pagiging totoo sa musika ay sapat upang mapaindak ang puso ng marami.

Inspirasyon Para sa Bagong Henerasyon

Sa bawat pag-awit ni Roel, hindi lang tinig ni Matt Monro ang kanyang binibigyang-buhay. Binubuhay niya rin ang pag-asa ng mga batang nangangarap. Mga kabataang sa kabila ng kawalan ng koneksyon, salapi, o pangalan ay may tinig—at puso—na naghihintay lamang ng tamang pagkakataon.

Ang paghanga ni Dulce ay hindi lang simpleng pagkilala. Isa itong paalala sa mga hurado, producer, at manonood na ang talento ay hindi nasusukat sa kasikatan. Sa kanyang simpleng paraan, si Roel ay nagbigay liwanag sa mga nakalimutang genre ng musika at sa mga artist na piniling manatiling totoo kahit mahirap.

Ang Lakas ng Nostalgia at Emosyon

Sa bawat pagkanta ni Roel, tila ba binabalik niya ang panahon ng kasimplihan. Hindi kailangang pasigawin ang boses, hindi kailangang punuin ng props ang entablado—isang mikropono, isang spotlight, at isang boses na may kwento. Kaya naman hindi nakapagtataka na bawat performance niya ay hindi lang naririnig, kundi ramdam hanggang puso.

Maraming netizen ang nagsasabing:

“Si Roel ang bumuhay sa musika ni Matt Monro sa Pilipinas.”
“Kahit si Dulce, napaiyak—kami pa kaya?”

Isang Bagong Simula Para Kay Roel

Matapos ang mainit na pagtanggap at pagkilala, tila isang bagong kabanata ang bubuksan para kay Roel Cariño. Hindi na lamang siya isang kalahok sa isang singing contest. Siya na ngayon ang mukha ng bagong pag-asa para sa klasikal na musika sa modernong panahon.

Kung noon ay nangangarap lamang siya na marinig sa telebisyon, ngayon, milyon-milyon na ang kanyang tagapakinig. At kung noon ay siya ang humahanga sa mga tulad nina Dulce, ngayon ay siya na ang hinahangaan, kinikilala, at tinitingala.

Musika: Tulay ng Lahat ng Henerasyon

Ang tagpo nina Roel at Dulce sa entablado ng Eat Bulaga ay nagsilbing makapangyarihang paalala—na ang musika ay walang pinipiling edad. Na kahit magkaibang henerasyon, pinagbubuklod nito ang mga damdamin. Isang beteranang diva, isang bagong talento—parehong nagbigay ng respeto sa musika at sa bawat isa.

At sa mundong puno ng ingay, kontrobersya, at pagbabago, ang kwento ni Roel Cariño ay isang patunay na sa puso pa rin ng bawat Pilipino—may puwang para sa musika ng kahapon, na may panibagong tinig para sa ngayon.