Mainit na banggaan, mabibigat na akusasyon, at mga rebelasyong yumanig sa publiko — ito ang sumiklab sa patuloy na girian sa pagitan nina dating Senador Antonio Trillanes IV at Senador Bong Go. Sa gitna ng mga sumbatang may halong personalan at pulitika, pumutok ang isang bagong kabanata sa tinaguriang “political war” ng dalawang dating kaalyado ng administrasyong Duterte.

Ang lahat ay nagsimula nang maglunsad ng press conference si Senador Bong Go upang sagutin ang kasong plunder na isinampa laban sa kanya at kay dating Pangulong Rodrigo Duterte. Ngunit imbes na matapos ang usapan, lalong lumala ang banggaan nang tumugon si Trillanes sa pamamagitan ng isang matapang na panayam sa 1PH.

Ang umano’y “tangkang pag-areglo”

Sa isang walang preno at diretsahang pahayag, ibinunyag ni Trillanes na ilang tao raw na “pinaniniwalaang malapit” kay Go ang nagtangkang lapitan siya upang “ayusin” ang isyu bago pa man umabot sa Ombudsman.
Ayon sa kanya, layon daw ng mga ito na pigilan siyang isama si Bong Go sa reklamo kapalit ng umano’y kapayapaan o kompromiso.

“Hindi ako kayang bilhin,” mariing pahayag ni Trillanes. “Mas lalo pa akong ginanahan ituloy ang kaso nang subukan nila akong impluwensyahan.”

Ang rebelasyong ito ay agad nagpasiklab ng usapan sa social media, lalo na’t nagbigay ito ng imahe ng posibleng backdoor negotiation sa pagitan ng mga kampo. Para kay Trillanes, ang mga ganitong tangka ay patunay ng takot — hindi ng inosensiya.

“Scripted” press conference?

Hindi rin pinalampas ni Trillanes ang press conference ni Go. Ayon sa kanya, halata raw na binasa lang ng senador ang kanyang pahayag. “Sana sa susunod, hindi na kailangang basahin ang sagot,” ani Trillanes sa bahagyang sarkastikong tono.

Para kay Trillanes, ang paulit-ulit na depensa ni Go na “rehash” lamang ang kaso ay isang maling pagbaliktad ng katotohanan. “Ito ang unang beses na nagsampa ako ng kaso sa Ombudsman,” giit niya. “Matagal ko na itong pinag-aralan, pero sinadya kong hintayin ang tamang panahon.”

Ang pitong bilyong pisong kontrata

Sa sentro ng lahat ay ang ₱7-bilyong flood control project contracts na umano’y nakuha ng mga kumpanyang konektado sa pamilya Go.
Ayon kay Trillanes, bagaman walang “AAA license” ang mga kumpanyang ito, nakakuha sila ng malalaking proyekto sa pamamagitan ng joint ventures sa mga kumpanyang may lisensya — isang modus umano na matagal nang umiikot sa Department of Public Works and Highways (DPWH).

Isinampa ni Trillanes ang kaso sa Ombudsman matapos mawala sa pwesto si dating Ombudsman Samuel Martires. “Noong panahon niya, walang mangyayaring imbestigasyon,” ani Trillanes. “Ngayon, wala na silang proteksyon.”

Hamon kay Bong Go

Sa halip na magpalusot, hinamon ni Trillanes si Go na diretsong harapin ang kaso. “Wala na siyang lusot dito. Ang mga ebidensya ay pirma ng ama at kapatid niya mismo,” pahayag niya.
Dagdag pa ni Trillanes, ang argumento ni Go na tumigil na ang negosyo ng kanyang pamilya noong 2019 ay “palusot lamang,” dahil nagsimula umano ang mga kontrata bago pa iyon.

Tinukoy din niya ang koneksyon ng ilang personalidad sa DPWH na umano’y malapit kay Go. “Mula Davao hanggang sa national level, iisa ang sistema — ilagay ang sariling tao para kontrolin ang proyekto,” ani Trillanes.

Ang pahayag ni Ombudsman Boying Remulla

Ngunit ang tunay na pagkabigla ng publiko ay nang pumasok sa eksena si Ombudsman Boying Remulla. Sa harap ng media, kinumpirma niyang natanggap ng kanyang tanggapan ang reklamo ni Trillanes. Ngunit nang tanungin kung ito ba ay kapareho ng kasong dati nang naisumite sa Department of Justice (DOJ), isang malaking rebelasyon ang kanyang binuksan.

Ayon kay Remulla, noong siya pa ang kalihim ng DOJ, hinanap niya ang kasong tinutukoy ni Trillanes — ngunit nawala raw ito sa mga rekord ng departamento.
“Hindi ito dumaan sa akin,” aniya. “At iyon ang simula ng hidwaan namin noon ng prosecutor general.”

Para sa Ombudsman, hindi ito simpleng administrative error. Isa itong senyales ng posibleng sabotage o kapabayaan sa loob ng mismong DOJ.

Misteryo ng nawawalang kaso

Isang taon na raw ang lumipas, ngunit hindi pa rin natutukoy kung saan napunta ang naturang dokumento. Dahil dito, ipinangako ni Remulla na hahanapin nila ang orihinal na reklamo at sisimulan ang sariling imbestigasyon sa isyung ito.

Nang tanungin kung naniniwala siyang sinadyang ibaon ang kaso, maingat ngunit makahulugan ang sagot ng Ombudsman: “Hindi ko pa masasabi. Pero titiyakin kong lalabas ang totoo.”

Bagong doktrina ng imbestigasyon

Sa parehong press briefing, inanunsyo rin ni Remulla ang planong reporma sa Ombudsman. Ipinangako niyang tatapusin sa loob ng anim na buwan ang mga preliminary investigation ng mga malalaking kaso — isang malaking pagbabago sa ahensyang madalas batikusin dahil sa kabagalan.

“Wala nang tatagal ng taon-taon. Sa unang buwan pa lang, maglalabas kami ng subpoena,” aniya.
Layunin daw nito na maibalik ang tiwala ng publiko sa hustisya, lalo na matapos niyang isiwalat ang nakakagulat na bilang ng mga kasong nabasura dahil sa sobrang tagal ng proseso.

Ang P600-bilyong “nawala” sa korapsyon

Sa pinakamatinding bahagi ng kanyang pahayag, isiniwalat ni Remulla na tinatayang ₱600 bilyon ang kabuuang halagang hindi na naibalik sa gobyerno dahil sa mga kasong na-dismiss bunsod ng inordinate delay — kabilang ang ilang PDAF at graft cases.
“Hindi ko pa man nabiberipika lahat, pero kahit kalahati lang niyan ang totoo, malaking dagok na ito sa bansa,” aniya.

Para kay Remulla, ang problemang ito ay hindi lang tungkol sa mga tiwaling opisyal kundi sa mismong sistema ng hustisya na nagpapahintulot sa mga kaso na umabot ng dekada bago maresolba.

Isang bagong yugto sa laban sa katiwalian

Ang magkakaugnay na pahayag nina Trillanes, Go, at Remulla ay naglatag ng mas malalim na larawan ng mga isyung bumabalot sa gobyerno — mula sa umano’y nawawalang kaso, hanggang sa sistematikong katiwalian sa mga proyekto.

Habang ipinaglalaban ni Trillanes ang kanyang bersyon ng hustisya at depensa naman ni Go ang kanyang pangalan, sinimulan ni Remulla ang isang bagong laban laban sa kabagalan at katiwalian sa loob ng gobyerno.

Ngunit sa huli, nananatiling tanong ng taumbayan:
Sino ang tunay na nagsasabi ng totoo?
At kung totoo nga ang mga paratang, may mangyayari bang pagbabago — o mananatiling laro lang ng kapangyarihan ang lahat?