Ang Miss Universe, na matagal nang kinikilala bilang pinakaprestihiyosong patimpalak sa kagandahan, ay muling niyanig ng isa sa pinakamalaking kontrobersiya sa kasaysayan nito. Ang pagkakapanalo ni Fatima Bosch ng Mexico bilang Miss Universe 2025 ay hindi sinalubong ng purong papuri at pagdiriwang, kundi ng napakatinding akusasyon ng dayaan at pakikipagsabwatan. Ang isyu ay umabot sa sukdulan na umapela ang nagwagi laban sa pambabatikos at ang may-ari mismo ng organisasyon ay nagpahayag ng pagnanais na magbenta ng kanyang shares. Ito ang mga detalye sa likod ng iskandalong bumalot sa korona ng uniberso.

Ang Ugat ng Pagdududa: Ang ‘Business Deal’ at ang Impluwensiya
Nagsimula ang lahat nang kumalat ang alegasyon ng dayaan, na pinalakas ng isang ulat mula sa kilalang Mexican journalist na si Carlos Lorett de Mola at ang pagdawit sa pangalan ng ama ni Fatima, si Bernardo Hernandez Bosch. Ayon sa mga ulat, mayroong nalantad na business deal sa pagitan ni Hernandez Bosch at ng may-ari ng Miss Universe Organization, si Raul Rocha. Ang koneksyon na ito, na itinuturing na “impluwensyal” at “hindi nararapat,” ay mabilis na ginamit ng mga kritiko upang igiit na ang resulta ng kompetisyon ay “fake” at “pre-determined.”

Ang akusasyon ay lalong tumibay nang may isang kandidata umano na nagpatotoo at nagpahayag ng iregularidad sa resulta. Bagamat hindi tinukoy ang kanyang pangalan, ang pag-amin na ito ay nagsilbing gasolina sa apoy ng kontrobersiya, na nagpalala sa pagdududa ng publiko, lalo na sa mga tagahanga ng mga tinaguriang “robbed candidates,” kabilang na ang mga tagasuporta ng Pilipinas na umaasa kay Ahtisa Manalo na makita sa top spots. Para sa marami, ang isyu ay hindi na lamang tungkol sa Miss Universe, kundi tungkol na sa korupsyon at kung paano nabibili ang kapangyarihan at titulo sa likod ng kurtina. Ang akusasyon ay nagpapahiwatig na may mga impluwensyang nag-ugat na bago pa man magsimula ang kompetisyon, na naglalagay ng malaking mantsa sa integridad ng buong organisasyon.

Ang Boses na Hindi Papatigil: Ang Pagtatanggol ni Fatima Bosch
Sa gitna ng napakalaking pambabatikos, hindi nagpasindak si Miss Universe Fatima Bosch. Sa halip na magtago o manahimik, ginamit niya ang kanyang platform upang magbigay ng isang makapangyarihang mensahe laban sa tinawag niyang “digital violence” at “slander.”

“Ang karahasan laban sa kababaihan ay hindi laging nagpapakita sa anyo ng pisikal na suntok. Minsan, ito ay nagpapakita sa salita, sa digital hatred, sa panlilibak, sa mga kampanya upang sirain ang ating dangal,**” matapang na pahayag ni Bosch. Binigyang-diin niya na ang kanyang karanasan ay nagpapakita ng karahasan na nagmumula sa galit, maling impormasyon, at kawalan ng kakayahan ng ilan na makitang sumikat ang isang babae nang hindi nakakaramdam ng pagbabanta.

Ang kanyang talumpati ay isang matinding deklarasyon ng paninindigan. Iginigiit niya na ang mga atake ay hindi makapagpapaluhod sa kanya, at hindi nito mapapatay ang kanyang layunin. Para kay Bosch, ang kanyang tagumpay ay naging simbolo ng katatagan at kapangyarihan ng kababaihan, na pinili niyang gamitin ang kanyang korona hindi lamang para sa kagandahan kundi para sa responsibilidad—ang ipagtanggol ang mga babae sa buong mundo.

“Sa mga umaatake sa akin at nag-imbento ng paninirang-puri, sinasabi ko sa inyo: Ang aking tagumpay ay hindi banta; ito ay isang paalala na ang mga babae ay matatag, may kakayahan, at makapangyarihan. Wala tayo dito upang tuparin ang inaasahan ng ibang tao, tayo ay narito upang magbago,**” dagdag pa niya. Malinaw niyang ipinahayag na hindi siya aatras at hindi siya hihingi ng pahintulot upang sumikat. Gagamitin niya ang kanyang titulong Miss Universe upang bigyan ng visibility ang mga biktima ng karahasan, at upang ipaglaban ang isang mundo kung saan walang inaatake dahil lamang sa pagiging sino sila o sa pagiging matapang na sumikat. Ang kanyang paninindigan ay isang hamon sa lipunan na lumabas sa “hulmahan” na itinakda nito para sa kababaihan.

Ang Pagsuko ng May-ari: Ang Hinaharap ng Miss Universe
Hindi lang ang nagwagi ang apektado ng kontrobersiya. Sa isang nakakagulat na pahayag, inihayag ni Raul Rocha, ang kasalukuyang may-ari ng Miss Universe Organization, ang kanyang pagnanais na ibenta ang kanyang shares sa organisasyon.

Ayon kay Rocha, siya ay “fed up” o nagsasawa na sa walang tigil na pambabatikos at batikos na kanyang natatanggap. Ang kanyang desisyon ay isang senyales ng tindi ng pressure at pagkasira ng reputasyon na dinanas ng organisasyon dahil sa isyu ng dayaan. Ang pahayag ni Rocha ay nag-iwan ng malaking katanungan: Kung ang mismong may-ari ay handang bumitaw, gaano kalaki at kalalim ang problema sa loob ng organisasyon?

Ang posibleng pagbebenta ng Miss Universe ay hindi lamang isang simpleng transaksyon sa negosyo; ito ay magiging isang major turning point sa kasaysayan ng pageant. Nais niyang ipasa ang “baton” sa susunod na mamumuno, na nagpapahiwatig ng pagkapagod sa “lahat ng usapan” at sa pangangailangan na magbigay ng opinyon ang lahat tungkol sa mga desisyon ng organisasyon. Ang isyu ay naglantad ng isang global na problema na hindi na dapat palawigin, ayon kay Rocha. Mananatili ba ang tradisyon, o magkakaroon ng radikal na pagbabago sa sistema at patakaran upang maibalik ang kredibilidad at hustisya sa kompetisyon?

Ang Epekto at Ang Legasiya
Ang Miss Universe 2025 ay mananatiling markado bilang ang taon ng dayaan at katapangan. Ang mga alegasyon ng dayaan ay naglagay ng matinding hamon sa integridad ng pageant, habang ang tugon ni Fatima Bosch ay nagbigay-diin sa mas malaking isyu ng karahasan laban sa kababaihan. Ang pagkakadawit ng pangalan ni Ahtisa Manalo, isang paboritong kandidata, ay lalong nagpainit sa damdamin ng mga tagahanga sa Asia, na nagpaparamdam na may biktima ng iregularidad sa mga labas-pasok sa Top 5 o Top 10.

Para kay Bosch, ang korona ay hindi lamang ginto at hiyas; ito ay isang sandata at isang mikropono. Sa kabila ng pagiging akusado bilang “fake,” pinili niyang maging totoo sa kanyang sarili at sa kanyang adbokasiya. Ang kanyang commitment na ipagpatuloy ang pagtatanggol sa kababaihan, at ang kanyang paninindigan na ang “violence will never be able to defeat a woman who knows her worth”, ay maaaring maging kanyang pinakatatanging legasiya, anuman ang kahihinatnan ng isyu ng dayaan.

Sa huli, ang Miss Universe 2025 ay nagpapatunay na ang beauty pageant ay hindi na lamang tungkol sa pisikal na kagandahan. Ito ay tungkol sa kapangyarihan, pulitika, negosyo, at ang moral na paninindigan ng mga kababaihan na pumiling gumamit ng kanilang boses. Ang mundo ay naghihintay kung paano magwawakas ang kuwento ng Miss Universe na ito: Sa pagbabalik ng tiwala at pag-asa sa isang “fair” na kompetisyon, o sa tuluyang pagbagsak ng isang institusyong matagal nang pinahahalagahan. Ang katanungan ngayon ay: Sapat ba ang isang matapang na boses para linisin ang bahid ng korupsyon?