Isang batang lalaki ang paulit-ulit na nakikitang umiikot sa isang lumang simbahan tuwing alas-tres ng madaling araw. Hindi siya taga-roon, walang nakakakilala sa kanya. Ngunit nang tanungin ng isang sakristan kung sino ang hinihintay niya, sagot lang ng bata: “Yung pari… na hindi dapat nabuhay.”

Ang Simbahan ng San Miguel: Tahimik Ngunit May Tinatagong Lihim
Sa isang maliit na bayan sa probinsya ng Quezon, matagal nang kinikilala ang Simbahan ng San Miguel bilang sagrado at tahimik na lugar ng panalangin. Ngunit ilang buwan na ang nakalipas, isang kakaibang insidente ang gumambala sa katahimikang iyon — isang batang lalaki na hindi kilala ng sinuman, paulit-ulit na nakikitang umiikot sa loob ng simbahan tuwing alas-tres ng madaling araw.

Sino ang Batang Ito?
Ang bata, na tinatayang nasa pito hanggang walong taong gulang, ay may maputlang balat, nakasuot ng puting kamiseta, at palaging nakayuko habang lumalakad palibot sa loob ng simbahan. Ayon sa mga sakristan, walang nakakakilala sa kanya — hindi siya miyembro ng parokya, hindi rin siya nakita sa mga karatig na lugar. Ngunit palagi siyang bumabalik, sa parehong oras, sa parehong lugar.

Ang Kakaibang Sagot ng Bata
Isang madaling araw, nang maglakas-loob ang isang sakristan na lapitan ang bata, tinanong niya ito kung sino ang hinihintay niya. Ang simpleng sagot ng bata ay tumatak sa isip ng lahat:
“Yung pari… na hindi dapat nabuhay.”
Walang iba pang sinabi ang bata. Matapos noon, bigla na lang siyang tumakbo palabas ng simbahan at nawala sa dilim. Mula noon, halos lahat ng taga-parokya ay takot nang mag-duty sa simbahan tuwing madaling araw.

Mga Kwento ng Takot at Pagdududa
Lumaganap ang iba’t ibang espekulasyon. May nagsabing multo raw ang bata. May nagkuwento na baka ito ay kaluluwang ligaw. Ngunit ang pinakanakakakilabot ay ang bali-balitang may pari noon sa simbahan na bigla na lang nawala ilang taon na ang nakalilipas — sa hindi malinaw na dahilan. Ibinanggit pa ng ilan na ang paring iyon ay nasangkot sa isang matinding iskandalo bago siya mawala.

Isang Gabi ng Katapangan
Isang gabing puno ng ulan, may isang binatang sakristan na nagngangalang Paulo ang nagdesisyong manatili sa simbahan kahit na madaling araw. Gusto niyang malaman ang totoo sa likod ng kwento. Alas-tres na ng madaling araw, wala pa ring bata. Ngunit nang mag-ring ang kampanaryo — kahit walang humawak — bigla niyang nakita ang bata sa likod ng altar, nakatingin diretso sa kanya.

Ang Biglaang Pagkawala ng Bata
Nang lumapit si Paulo sa altar, bigla na lamang naglaho ang bata. Wala ni anino. Ngunit sa halip na manahimik ang simbahan, may naiwan sa mismong dambana: isang lumang larawan ng isang pari, kupas at medyo sunog ang gilid. Sa likod ng litrato ay may nakasulat:
“Ipinagdasal ko silang lahat. Ngunit may isa akong hindi napatawad.”

Pagkumpirma sa Luma nang Archive
Kinabukasan, dinala ni Paulo ang larawan sa dating madre na tumutulong sa simbahan. Napagtanto nilang ang pari sa larawan ay si Padre Mateo — ang parehong paring nawala mahigit dalawampung taon na ang nakararaan. Ayon sa mga matatanda, may lumabas na balita noon na hindi siya namatay, kundi tumakas dahil sa kasalanang hindi niya kayang aminin sa publiko.

Panibagong Misteryo sa Dambana
Simula noong gabi na iyon, hindi na muling nakita ang bata. Ngunit tuwing alas-tres ng madaling araw, may naririnig na tila mahihinang yabag sa loob ng simbahan, parang may naglalakad papunta sa altar. Minsan, kusang bumubukas ang mga kandila kahit walang tao sa paligid.

Ang Pagbabago ng Simbahan
Dahil sa mga kaganapan, mas lalong naging tahimik ang simbahan. Ipinag-utos ng kura paroko na isara na ito tuwing alas-dos ng madaling araw para maiwasan ang pagpasok ng kung sino man. Ngunit hindi rin maikakaila na mas dumami ang mga pumupunta sa simbahan sa umaga — hindi para manalangin, kundi para makita kung totoo ang mga kwento.

Mga Naniniwala at Nagdududa
May ilan na nagsasabing gawa-gawa lamang ang kwento para maging viral. Ngunit may mas marami ang naniniwala, lalo na’t mismong mga opisyal ng simbahan ang nagsabing nakita nila ang bata. Hindi raw ito biro, at hindi raw ito dapat gawing katuwaan.

Ang Hindi Malinaw na Katotohanan
Hanggang ngayon, hindi pa rin malaman kung sino talaga ang bata at bakit niya binanggit ang paring “hindi dapat nabuhay.” May mga nagsasabing baka siya ay mensahero, o kaluluwang may misyon. Ngunit isa lang ang tiyak — may misteryo sa simbahan na hindi basta-basta mawawala.

Ang Panawagan ng Parokya
Dahil sa mga kaganapan, nananawagan ang simbahan ng mas maraming panalangin. Hindi man malinaw ang buong kwento, hinihikayat ng parokya ang lahat na manatili sa pananampalataya at iwasan ang panghuhusga. Sa huli, ang simbahan ay lugar ng kapayapaan, hindi ng takot.

Isang Paalala sa Lahat
Marahil, ang kwentong ito ay hindi lamang patungkol sa multo o misteryo. Baka ito ay paalala — na may mga kasalanan sa nakaraan na kahit gaano man katagal, patuloy pa ring naghahanap ng hustisya o kapatawaran.