MONSTER TUNA MOMENT: PAGHIWANG PARANG SINING SA HARAP NG HIGANTENG BLUEFIN TUNA

ISANG TANAWING HINDI MO MALILIMUTAN

Sa isang simpleng palengke sa tabi ng pantalan, biglang nagtipon ang mga tao. Nagsimula ito sa isang bulung-bulungan, at sa loob lamang ng ilang minuto, ang buong paligid ay punong-puno ng mga nanonood, nakataas ang kanilang mga cellphone, at sabik sa isang tanawing bihira nilang masilayan: isang napakalaking bluefin tuna, halos kasing laki ng isang tao, at isang lalaking tila “master chef ng karagatan” na walang kaba at walang alinlangan sa kanyang mga kilos.

Ito ang eksenang ngayon ay tinatawag ng marami bilang isang “Monster Tuna Moment.” Ngunit higit pa sa isda, ang tunay na bida sa pagkakataong iyon ay ang lalaking tagahiwa—isang maestro ng kontrol, bilis, at diskarte.

ANG MASTER SA LIKOD NG KUTSILYO

Hindi pa man nagsisimula ang hiwaan, dama na agad ang presensya ng lalaki. Matikas ang tindig, mahigpit ang hawak sa matalim na kutsilyo, at may titig na punong-puno ng kumpiyansa. Ayon sa ilang nakasaksi, ang pangalan niya ay Mang Ruel, isang beteranong fish butcher na kilala sa mga pantalan ng General Santos at Davao bilang “Hari ng Tuna.”

“Sa kanya mo lang makikita ‘yung parang sayaw habang hinihiwa niya ang tuna. May ritmo, may gilas. Parang choreography,” sabi ni Kuya Ron, isa sa mga matagal nang nagtitinda sa palengke.

PAGHIWANG MAY SINING AT SIPAG

Sa loob lamang ng ilang minuto, ang dambuhalang tuna ay unti-unting nahati sa mga seksyong perpektong pantay-pantay. Mula sa ulo hanggang buntot, bawat hiwa ay eksaktong eksakto—walang sayang, walang kapos. Ang balat ay natanggal na parang walang kahirap-hirap, at ang laman ay hinango na tila mas pinong sining kaysa simpleng trabaho.

Hindi nagkalat ang dugo, hindi nabasag ang ritmo. Parang musika ang bawat galaw. Ang bilis ng kamay ni Mang Ruel ay halos hindi masundan ng mata ng mga nakapaligid. Wala siyang sinayang na segundo, ngunit hindi rin siya nagmadali—isang kombinasyong bihira mong makita.

ANG BLUEFIN TUNA: ISANG HIGANTENG BIYAYA

Ang isdang kanyang hiniwa ay tinatayang nasa higit 150 kilo—isang prized catch na bihira lamang dumapo sa mga lokal na pamilihan. Ang bluefin tuna ay kilala sa buong mundo bilang isa sa pinakamahal at pinakade-kalidad na klase ng isda, lalo na para sa sashimi at sushi.

Ayon sa mga eksperto, ang tamang paghiwa sa ganitong uri ng isda ay hindi lamang para sa aesthetics—ito rin ay may malaking epekto sa presyo, kalidad ng karne, at kung paano ito mailalako sa merkado.

At sa mga mata ng mga nanood, si Mang Ruel ay tila hindi lamang butcher—isa siyang artistang marunong magpahalaga sa bawat himaymay ng isda.

BILIB ANG MGA MANONOOD

“Akala mo action movie ‘yung pinapanood mo, pero tuna lang pala!” biro ng isang teenager na nag-record ng buong eksena at agad itong in-upload sa TikTok. Makalipas lamang ang ilang oras, daan-daang libong views na ang nakuha ng video, at may mga komento pa mula sa ibang bansa.

“Who is this guy? He’s like the tuna samurai!” ani pa ng isang Japanese netizen.

Maging mga dayuhang bisita sa lugar ay napanganga sa bilis at precision ni Mang Ruel. Isa pa ang nagsabi, “I’ve been to Tokyo fish markets but never seen anything this graceful.”

HINDI LANG TRABAHO—PANATA

Ayon kay Mang Ruel, hindi lang basta trabaho ang ginagawa niya—ito ay panata sa kanyang pamilya at sa karagatan. “Bawat hiwa, may respeto. Dapat walang sayang. Hindi lang ito pagkain, biyaya ito ng dagat,” aniya.

Sa loob ng mahigit 20 taon niyang karanasan, sanay na siya sa pagbubukas ng tuna araw-araw. Ngunit ang araw na iyon, aniya, ay kakaiba: “Sabi ko sa sarili ko, ipakita ko sa mga batang ‘to kung paano magtrabaho nang may puso.”

ANG BATA NA NAGTANONG, AT ANG SAGOT NI MANG RUEL

Matapos ang hiwaan, isang batang lalaki ang lumapit at tahimik na nagtanong, “Kuya, paano po kayo naging ganyan kagaling?”

Ngumiti si Mang Ruel at sinagot: “Hindi ako naging magaling agad. Araw-araw akong nagkamali, pero hindi ako tumigil. Ang sikreto? Respeto sa kutsilyo, respeto sa isda, at respeto sa trabaho.”

Tumango ang bata, hawak ang isang maliit na hiwang tuna na ipinabaon sa kanya ni Mang Ruel. Maraming mga nakasaksi ang nagsabing iyon ang tunay na highlight ng araw—ang simpleng sagot ng isang tunay na master.

TUNAY NA MONSTER TUNA MOMENT

Hindi lahat ng eksena ay kailangang maging eksena sa pelikula. Minsan, sa palengke lang—sa ilalim ng bubong na yero at sa gitna ng naglalakad na tao—doon mo matatagpuan ang tunay na sining, ang tunay na tapang, at ang tunay na galing.

Sa bawat hiwa ng kutsilyo, sa bawat kilos ng kamay, at sa bawat tingin ng mga nanonood, naging malinaw ang isang bagay:
Si Mang Ruel ay hindi lamang tagahiwa—isa siyang alamat.