Nag-aalab ang social media sa pag-aalala ng mga netizen para sa kaligtasan ng 24 Oras anchor na si Emil Sumangil

Hindi matahimik ang social media matapos ang matapang na ulat ng 24 Oras anchor na si Emil Sumangil ukol sa kontrobersyal na kaso ng mga nawawalang sabungero. Sa bawat linyang kanyang binitiwan sa telebisyon, dama ng mga manonood ang lalim ng imbestigasyon at ang panganib na dala ng kanyang pagbubunyag.

Hindi pangkaraniwang balita ang tinalakay ni Emil. Isa itong sensitibong usapin na matagal nang bumabagabag sa kalooban ng publiko. Sa kabila ng kawalan ng linaw sa kaso, pinili niyang sumisid sa masalimuot na katotohanan, upang mabigyan ng boses ang mga pamilya ng nawawala.

Ang mga ulat niya ay puno ng datos, testimonya, at mga impormasyon na tila ba hindi madaling makuha. Hindi niya inilihim ang kahirapan ng proseso. Ngunit sa kabila ng lahat, hindi siya umurong.

Ang ganitong klaseng katapangan ang dahilan kung bakit umani ng paghanga si Emil. Hindi siya natakot na ilantad ang mga dapat malaman ng taumbayan. Hindi siya nagkubli sa ligtas na balita lamang. Bagkus, pinili niyang tahakin ang landas na maraming mamamahayag ang iniiwasan.

Sa isang bansa kung saan ang ilang tagapagbalita ay nagiging target kapag sila ay nagsasalita ng totoo, hindi maiiwasang mangamba ang publiko. Alam nating hindi biro ang maghatid ng balita lalo na kung ito ay may kinalaman sa mga taong may kapangyarihan o malalalim na koneksyon.

Kaya naman hindi lamang paghanga ang ipinaabot ng mga netizen kay Emil. Kasama rito ang panalangin, suporta, at panawagan na siya ay bigyan ng sapat na seguridad. Marami ang nagsasabing hindi dapat siya nag-iisa sa laban na ito.

Lumaganap online ang mga post na may temang “Iingatan si Emil.” Sa mga komento, makikita ang matinding respeto ng taumbayan. May mga nagsasabing, “Isa kang tunay na alagad ng katotohanan,” habang ang iba ay nananawagan sa mga awtoridad na “Siguraduhing ligtas si Emil, kailangan siya ng bayan.”

Hindi maikakaila na sa kabila ng panganib, may liwanag sa ginagawa ni Emil. Isa siyang halimbawa ng mamamahayag na hindi sumusuko sa gitna ng hamon. Hindi niya tinitingnan ang sarili bilang bayani, kundi bilang isang ordinaryong tao na may tungkulin—ang ipaglaban ang totoo.

Ang kanyang mga ulat ay naging tulay para muling mabuksan ang usapin ng mga sabungero. Marami ang umaasang sa tulong ng kanyang pagbabalita, muling gagalaw ang imbestigasyon at mabibigyan ng hustisya ang mga pamilyang patuloy na naghihintay.

Sa bawat hakbang ni Emil sa kanyang propesyon, kasama niya ang dasal ng taumbayan. Ipinapakita nito na ang mamamahayag ay hindi dapat mag-isa. Sa likod ng kamera, sa gitna ng panganib, dapat siyang alalayan ng komunidad, ng kanyang institusyon, at ng mga tagapagtanggol ng press freedom.

Higit sa lahat, ipinapaalala ng pangyayaring ito kung gaano kahalaga ang isang malayang pamamahayag sa isang demokratikong bansa. Ang katotohanan ay hindi dapat pinapatahimik—at ang mga tulad ni Emil ay kailangang itaguyod, hindi takutin.

Ngayon higit kailanman, nararapat lang na ipagsigawan: Hindi ka nag-iisa, Emil. Kasama mo kami sa iyong laban para sa katotohanan.