Biglang uminit ang mundo ng pulitika matapos kumalat ang tanong na tila nagpapayanig sa social media: si Rep. Rodante Marcoleta daw ba ang magiging running mate ni Sara Duterte kung sakaling tumakbo itong muli sa mas mataas na posisyon? At kung totoo ito, ano ang mangyayari sa papel ni Sen. Imee Marcos—ginamit lang ba siya, o bahagi talaga siya ng matagal nang plano?

Sa isang bansa kung saan mabilis kumalat ang balita bago pa makumpirma, lalo na’t may halong emosyon, koneksyon, at pulitikal na drama, hindi nakapagtataka kung bakit agad itong naging sentro ng mainit na diskusyon. Marami ang nagulat, marami ang nagduda, at marami rin ang nagtanong: bakit biglang lumulutang ang pangalang Marcoleta, at bakit tila lumalayo ang naratibo kay Imee Marcos?

Sa mga nakaraang buwan, hindi maikakaila na madalas maiugnay ang pangalan ni Imee sa iba’t ibang galaw sa loob ng politika. Marami ang nakapansin na tila siya ang nagiging tulay sa pagitan ng ilang personalidad, samantalang si Sara Duterte naman ay patuloy na nagiging mukha ng matibay na base ng suporta mula sa iba’t ibang lugar sa bansa. Kaya naman ang biglang pagsulpot ng ideyang “Marcoleta for VP” ay nakaakit ng maraming interpretasyon.

Para sa ilan, may lohika raw ito: si Marcoleta ay kilala sa kanyang matapang na tindig, malakas na boses sa kongreso, at malalim na koneksyon sa mga grupong suportado rin si Sara. Pero para sa iba, tila masyadong maaga, masyadong magulo, at masyadong maraming hindi tugma sa kasalukuyang takbo ng politika. Natural tuloy ang tanong: bakit biglang lumalabas ang ganitong kombinasyon?

Kasabay ng lahat ng ito ay ang usap-usapang tila nasasailalim na si Imee Marcos sa isang panibagong yugto ng political repositioning. Hindi bago ang ideyang ginagamit o napag-iiwanan ang isang politiko, lalo na sa isang larangang puno ng taktika. Pero mahalagang isipin na wala pang anumang opisyal na pahayag mula sa sinuman sa tatlong personalidad. Kaya ang pag-ikot ng ganitong mga katanungan ay mas bunga ng interpretasyon ng publiko kaysa aktwal na pangyayari.

Sa kabilang banda, hindi rin puwedeng balewalain ang emosyon ng mga tagasuporta ni Imee. Marami sa kanila ang nagsasabing hindi patas ang naratibo, at tila minamaliit ang papel ng senadora sa mas malawak na galaw ng politika. Ang tanong na “ginamit lang ba siya?” ay hindi lamang haka-haka—ito’y repleksyon ng sama ng loob ng ilan na nakikita ang senadora bilang mahalagang piraso na hindi nabibigyan ng sapat na pagkilala.

Gayunpaman, sa mas malalim na pagtingin, malinaw ang isang katotohanan: ang lahat ng ito ay bahagi ng maagang political maneuvering na natural sa Pilipinas tuwing papalapit ang isang malaking halalan. Maaga pa. Maraming magbabago. At marami pang lalabas na kombinasyon, kwento, at teorya.

Ang pinakamahalaga dito ay ang pag-unawa ng publiko na ang mga ganitong balita ay hindi dapat agad tanggapin bilang katotohanan. Kailangang hintayin ang mga opisyal na anunsyo, pormal na deklarasyon, o malinaw na pahayag mula sa mismong kampo ng mga personalidad na sangkot. Hangga’t wala nito, mananatiling speculation lamang ang lahat.

Ang mas kapansin-pansin ay ang epekto nito sa dinamika ng politika: kung paano ang bawat pangalan, bawat galaw, at bawat tsismis ay nagiging dahilan para muling pag-usapan ang kapangyarihan, pagkakampi-kampi, at ang masalimuot na ugnayan ng mga personalidad sa loob ng pambansang pulitika.

Kung Marcoleta man ang pinipiling partner sa politika ni Sara, o kung mananatiling kasama sa equation si Imee—ang mga tanong ay nananatiling bukas. At habang patuloy na umiinit ang usapan, isang bagay ang malinaw: mas magiging magulo, mas magiging mabilis, at mas magiging emosyonal ang takbo ng politika sa mga susunod na buwan.

At sa huli, ang tanong pa rin ng sambayanan ang pinakamalakas: sino ba talaga ang magkakampi, sino ang magtataksilan, at sino ang tuluyang maiiwan sa laban?