Ang Madilim na Kuwento sa Likod ng White Uniform: Ang Kasong Victorino Chua


Ang migrasyon ay isang buhay at hininga ng ekonomiya ng Pilipinas, at ang mga Filipino nurse ang isa sa pinakamahalagang export ng bansa—kilala sa kanilang dedikasyon, husay, at malasakit. Ngunit ang imaheng ito ng Filipino excellence sa global healthcare ay seryosong nabahiran ng dilim dahil sa kontrobersyal at nakakakilabot na kaso ni Victorino Chua, isang Filipino nurse sa United Kingdom na binansagang “Angel of Death.”

Ang kuwento ni Chua ay hindi lamang isang true crime story; isa itong masakit na salaysay ng personal na trauma, pagtataksil sa propesyon, at malawakang epekto sa kredibilidad ng Filipino nurses sa buong mundo. Ang kanyang kaso ay nagdulot ng paghahati sa opinyon at nagtanong sa integrity ng sistema ng NHS at global recruitment.

Ang Ugat ng Pait: Pagkabata, Pamilya, at ang Illegal Acts
Ipinanganak si Victorino Chua noong Oktubre 13, 1965, sa Caloocan City. Ang kanyang maagang buhay ay malayo sa perpektong imahe ng isang modelong Filipino migrant worker. Ang kanyang ama, isang negosyante, ay kilalang babaero na may tatlo pang pamilya. Ang paghihiwalay ng kanyang mga magulang ay nagtulak kay Victorino sa poder ng kanyang lola, na nag-iwan ng malalim na sugat sa kanyang pagkatao.

Sa kanyang sariling sulat, kinasusuklaman niya ang kanyang mga magulang dahil sa pagpapabaya at walang gabay na pagpapalaki. Noong high school, nagsimula siyang uminom, gumamit ng ipinagbabawal na gamot, at gumawa ng ilegal na bagay—mga personal na demonyo na humabol sa kanya hanggang sa kanyang propesyonal na buhay.

Ang pagkamatay ng kanyang ama noong 1986 ang nagbigay-daan sa pagbabago ng direksyon niya: napilitan siyang maging nurse para suportahan ang pamilya. Nag-aral siya sa Metropolitan Medical Center at lumipat sa Manila Metropolitan Hospital School of Nursing. Bagama’t naging matagumpay siya sa pag-aaral at nakapasa bilang nurse, ang mga problema ay hindi nawala.

Siya ay itinanggal sa trabaho dahil sa pagiging miyembro ng unyon at inakusahan ng pagnanakaw ng Php7,000 (Php3,000 ngayon) sa Metropolitan Medical Center—isang kaso na na-dismiss noong 2002. Ang mababang sahod (Php200/araw noon) ay nagdagdag sa pagkamuhi niya sa sistema at nagpalalim sa kanyang personal na pait.

Ang Fake Credentials at ang Paglipad sa UK
Noong Pebrero 2002, nakakita si Chua ng ad para sa mga nurse sa UK at lumipad patungong London kasama ang kanyang pamilya. Ngunit ang simula ng kanyang karera sa UK ay nakatayo sa kasinungalingan at panloloko.

Kalaunan ay natuklasan na ang kanyang mga dokumento, kabilang ang diploma at requirements, ay peke. Pinaghihinalaan pa nga na nagbayad siya ng ibang tao para kumuha ng kanyang final exam. Kulang siya sa credentials at hindi nakapagtapos sa isang kinikilalang eskwelahan.

Ang kahinaan na ito sa background check ng mga NHS hospitals ay naging sanhi ng pagkuha ni Chua ng registered nurse status sa UK noong 2003 at permanenteng posisyon sa Stepping Hill Hospital noong 2009. Ang ospital ay hindi gaanong nag-check ng kanyang background dahil sa ipinakitang “karanasan.”

Ang pagkakaroon ng isang nurse na may pekeng credentials sa loob ng NHS ay isang seryosong kabiguan ng sistema na nagbukas ng pinto sa trahedya.

The Bitterness Nurse Confession: Ang Sulo sa Galit
Sa Stepping Hill Hospital, si Chua ay naharap sa maraming reklamo at insidente—mula sa hindi pagiging palakaibigan hanggang sa pag-aaway sa anak ng pasyente at pamemeke ng pirma para makakuha ng gamot para sa sarili. Ang mga problema niya sa trabaho at personal ay nagdulot ng depresyon, at ninakaw niya ang sleeping pills at painkillers mula sa ospital.

Nang madiskubre ang pagnanakaw, pinasok siya sa counseling at sinabihan na isulat ang kanyang nararamdaman. Ang resulta ay isang tatlong pahinang sulat noong 2010 na pinamagatang “The Bitterness Nurse Confession.”

Sa sulat na ito, ipinahayag niya ang kanyang pagkamuhi sa kanyang mga magulang, pasyente, at katrabaho. Tinawag niya ang kanyang sarili bilang “angel of death.” Ang sulat na ito ang magsisilbing pang-akit sa mga imbestigador at crown prosecutor.

Ang Modus Operandi at ang Paglason: Hunyo 2011
Ang galit ni Chua ay hindi nanatili sa papel. Noong Hunyo 2011, habang naka-night shift sa Wards A1 at A3, di umano’y binutasan niya ang mga saline solution bag at nilagyan ng insulin gamit ang hypodermic syringe. Ang insulin ay delikado sa mga pasyenteng walang diabetes dahil maaari itong magdulot ng hypoglycemia, pagkawala ng malay, o kamalasan na kamayan.

Si Mrs. Walsh ang unang biktima noong Hunyo 27, 2011, na natagpuang walang malay dahil sa biglang pagbaba ng sugar level. Pagkatapos ng dalawang linggo, limang pasyente sa Ward A1 ang nagkaroon ng parehong sintomas.

Ang krimen ay natuklasan noong Hulyo 11, nang mapansin ng isang nurse ang malabong saline bag at natuklasan ang mga butas at tumutulong bag sa storage room. Agad pinalitan ang lahat ng bag, nilagyan ng lock ang storage, at ipinapatupad ang two-nurse sign-off protocol.

Sa loob ng apat na linggo, mahigit 20 pasyente ang nabigyan ng kontaminadong bag, at tatlo mula sa Ward A1 ang namatay dahil sa mababang glucose. Agad inalerto ang pulisya, na nagtalaga ng mga detective at armadong pulis sa ospital.

Guilty at Habambuhay: Ang Hatol at ang Konbiksyon
Ang imbestigasyon ay nagturo kay Chua matapos mapansin ang pagbabago sa dosage ng gamot at lahat ng order ng gamot sa Ward A3, na iniugnay sa kanya.

Inaresto si Chua noong Enero 5, 2012, sa kanyang bahay sa Stockport, England. Pansamantala siyang nakalaya dahil circumstantial pa lang ang ebidensya.

Ang paghahalughog sa kanyang bahay ang nagbigay-liwanag sa krimen. Natagpuan ang “The Bitterness Nurse Confession” letter, na itinuring ng mga imbestigador bilang confession letter at malakas na ebidensya ng motibo.

Noong Marso 28, 2014, muling inaresto si Chua at opisyal na kinasuhan ng murder sa tatlong pasyente at pagtatangkang paglason sa iba pa. Sa paglilitis, ginamit ng crown prosecutor ang sulat, inilarawan si Chua bilang “narcissistic psychopath,” at sinabing ang paglason ay paraan niya para ilabas ang galit.

Ang prosekusyon ay nagpakita ng matitibay na circumstantial evidence: Si Chua ang nagbabantay sa pasyenteng nanghina, kumuha ng glucose reading nang walang utos ng doktor, at itinago ang sample na nagpakita ng glucose.

Noong Mayo 2015, pagkatapos ng tatlong buwan na paglilitis, hinatulan si Chua ng guilty sa dalawang counts ng murder, 22 counts ng attempted bodily harm, pitong attempts ng administering poison, at isang count ng administering poison. Sinentensyahan siya ng habambuhay na pagkakakulong.

Ang Legacy ng Pait at ang Pagdududa: Epekto sa Komunidad
Ang kasong ito ay nagdulot ng malawakang pagdududa sa kredibilidad ng Filipino nurses sa UK, lalo na nang lumabas ang balita tungkol sa pekeng dokumento ni Chua. Nagprotesta ang Filipino community laban sa isang publishing company na nagtanong kung bakit pa kumukuha ang NHS ng Filipino nurses.

Ang ina ni Chua, si Aling Nita, ay labis na nasaktan sa bansag na “devil nurse” sa kanyang anak at naniniwalang inosente ito. Maraming Filipino nurses ang naniniwalang inosente siya dahil walang nakitang fingerprints o CCTV footage na direktang nagpapatunay sa kanyang pagkakasala—isang paghahati ng opinyon na nagpapakita ng lalim ng kaso.

Ang NHS ay naghumindi at humingi ng public apology, at hinigpitan ang proseso ng pagkuha ng mga dayuhang nurse. Ang pamilya ni Chua sa UK ay hindi makadalaw sa kanya sa bilangguan dahil sa banta mula sa mga social worker na baka kunin ng NSPCC ang mga bata—isang matinding emosyonal na parusa sa kanyang asawa at mga anak.

Ang kuwento ni Victorino Chua ay nagsisilbing mapait na paalala na ang personal na demonyo at pagtataksil sa propesyon ay hindi lamang lokal na isyu; maaari itong magkaroon ng malaking epekto sa buong komunidad ng Filipino migrant workers at sa global perception ng kanilang propesyon. Ang Angel of Death na ito ay nag-iwan ng madilim na legacy na mahirap burahin.