Ang ospital ay isang lugar kung saan ang pag-asa at kalungkutan ay nagtatagpo. Sa gitna ng mga tunog ng makina at ang amoy ng disinfectant, mayroong isang pasyente na naging sentro ng isang misteryo na mas malalim pa sa mga karaniwang kaso ng medisina. Ang kanyang kuwento ay isang testamento sa walang hanggang kapangyarihan ng pag-ibig ng isang ina at ang kakayahan ng diwa na lumaban, kahit pa ang katawan ay nagpapahinga na.

Ang Katahimikan at ang Biglaang Pagkilos
Si Juliana, isang dedicated na nurse sa isang malaking ospital, ay bihasa na sa pag-aalaga ng mga pasyenteng matagal nang comatose. Ngunit ang kaso ni “Lilian”—ang pangalang ginamit sa pasyente dahil walang nakakakilala sa kanya—ay naiiba. Isang taon na siyang nasa ganitong kalagayan, at ang kanyang medical chart ay puno ng mga nakalulungkot na notes na nagpapahiwatig ng napakaliit, kung mayroon man, na brain activity.

Isang araw, habang nagsasagawa ng kanyang routine check, biglang nakita ni Juliana ang isang pambihirang pangyayari: ang kamay ni Lilian ay gumalaw at nanginginig. Hindi ito simpleng reflex. Ito ay isang deliberate at kontroladong paggalaw! Agad niyang ipinagbigay-alam ito kay Dr. Richard, ang attending physician.

Si Dr. Richard, isang skeptical na doktor, ay nagduda. Ngunit nang magsagawa sila ng serye ng medical tests, tulad ng MRI at CT Scan, laking gulat nila nang makita na ang brain activity ni Lilian ay halos wala, taliwas sa kanyang ipinapakitang pagkilos. Gayunpaman, nagpatuloy ang mga kakaibang senyales. May mga pagkakataon na ang ekspresyon ng mukha ni Lilian ay nagbabago, tila mayroon siyang matinding emosyon na sinusubukang ilabas. Ang katahimikan ni Lilian ay tila isang malaking pader na tinatangka niyang gibain.

Ang Pagsulat ng mga Lihim na Coordinate
Hindi sumuko si Juliana. Mayroon siyang instinct na nagsasabing hindi pa tapos ang laban ni Lilian. Sa kanyang gut feeling, binigyan niya ang pasyente ng isang ballpen at isang notepad. Ito ay isang risky at unconventional na aksyon, ngunit handa siyang makita kung ano ang susunod na mangyayari.

Pagkatapos ng ilang oras ng matinding pagpupumilit at hirap, nagsimulang gumalaw ang kamay ni Lilian. Gumuhit ito ng mga numero, na tila isang code. Sinundan ito ng mga letrang “N” at “E.” Ang mga numero ay precise at ang mga letra ay malinaw. Tila isang desperadong mensahe na pinilit na ilabas ng kanyang diwa.

Agad na napansin ni Dr. Richard ang pattern. Ang mga numero at letra ay hindi random. Ang “N” ay North, at ang “E” ay East. Ang mga ito ay geographic coordinates para sa isang partikular na lokasyon. Ang mga doktor at nurse ay natigilan. Isang pasyenteng comatose ang nagbigay ng isang lihim na mensahe na mayroong critical na impormasyon. Ang magnitude ng sitwasyon ay nagtulak kay Dr. Richard na tumawag agad ng pulis. Hindi na ito simpleng kaso ng medisina; ito ay isang criminal investigation na naghihintay ng kasagutan.

Ang Imbestigasyon sa Underground Bunker
Mabilis na umaksyon ang pulisya. Sinundan nila ang mga coordinates na isinulat ni Lilian. Nagdala ito sa kanila sa isang remote at malawak na kagubatan, malayo sa sibilisasyon. Sa gitna ng mga puno, natagpuan nila ang isang abandonadong istraktura na hindi na ginagamit. Ngunit sa ilalim nito, natuklasan nila ang isang lihim na pasukan na humahantong sa isang underground clinic o bunker.

Sa loob ng bunker, nagkaroon ng scuffle ang mga pulis at isang lalaking guard na nagtatago roon, na kalaunan ay naaresto. Ang lugar ay madilim, maalikabok, at nagpapakita ng mga palatandaan ng illegal na operasyon. Ang pinakamahalagang discovery ay ang isang naka-lock na kwarto.

Nang buksan ang kwarto, nakita ng mga pulis ang dalawang bata: isang teenager na babae at isang limang taong gulang na lalaki. Sila ay malnourished, marumi, at traumatized. Sila ay mga bihag na matagal nang nawawala at nagdusa sa loob ng madilim na bunker. Ang misyon ni Lilian ay natutupad na.

Ang Pagsigaw na Nagbunyag ng Katotohanan
Dinala ang dalawang bata sa ospital para sa medical attention. Habang dinadala sila sa emergency room, napadaan sila sa kwarto kung nasaan si Lilian. Sa sandaling nakita ng mga bata ang pasyente, ang katahimikan ay binalot ng matinding emosyon.

Sumigaw ang mga bata ng, “Mama! Mama!” at tumakbo upang yakapin si Lilian. Dito nabunyag ang buong katotohanan na mas nakakagimbal pa kaysa sa imbestigasyon. Ang pasyente ay hindi si “Lilian,” kundi si Vanessa.

Si Vanessa at ang kanyang anak na si Luna ay kinidnap limang taon na ang nakalipas. Sa loob ng bunker, ipinanganak niya ang kanyang pangalawang anak, si Lago. Sa isang desperadong pagtatangka upang makatakas, nagawa niyang tumakas, ngunit siya ay nasagasaan ng sasakyan. Ang aksidente ang naging sanhi ng kanyang coma. Ang mga kidnapper ay nag-akalang patay na siya, ngunit ang kanyang will to survive at pag-ibig sa kanyang mga anak ang nagbigay-daan sa kanya upang magising—sa diwang paraan—at ibigay ang clue na kailangan. Ang kanyang hindi malay na isipan ang nagtulak sa kanyang kamay upang isulat ang coordinates at iligtas ang kanyang mga anak.

Ang Huling Hininga at ang Pamana ng Pag-ibig
Nang maramdaman ni Vanessa na ligtas na ang kanyang mga anak, na personal siyang nakita ng mga ito at narinig ang kanilang pag-iyak, tila natapos na ang kanyang misyon. Ang kanyang purpose ay natupad na. Ang kanyang katawan, na matagal nang lumalaban, ay sa wakas ay sumuko.

Biglang tumigil ang pagtibok ng kanyang puso, at si Vanessa ay pumanaw nang payapa, habang yakap ng kanyang mga anak. Ang sandaling iyon ay puno ng kalungkutan at kasiyahan—kalungkutan dahil sa kanyang pagkawala, ngunit kasiyahan dahil sa pagtupad ng kanyang ultimate na misyon.

Sa huli, natagpuan din ng pulisya ang ama ng mga bata, na matagal nang naghahanap sa kanila. Sa kabila ng trahedya, ang pamilya ay muling nabuo. Ang kuwento ni Vanessa ay naging legacy ng sakripisyo at walang-hanggang pag-ibig ng isang ina. Ipinakita niya na ang koneksyon sa pagitan ng magulang at anak ay hindi mapuputol, kahit pa ng coma o kamatayan. Ang kanyang huling mensahe ay hindi lamang nagligtas ng dalawang buhay, ito ay nagbigay ng aral sa buong mundo: ang pag-ibig ng isang ina ay isang puwersang walang kapantay na kayang lampasan ang anumang pisikal na hadlang. Ang kanyang diwa ay hindi kailanman nagpahinga hangga’t hindi niya nasisiguro ang kaligtasan at kinabukasan ng kanyang mga anak.