Ang mga kuwento tungkol sa mga aswang ay matagal nang bahagi ng kultura at pananampalataya ng mga Pilipino. Kadalasan, ang mga ito ay itinuturing na chismis o urban legend ng mga taga-lungsod. Ngunit para kina Dian at sa kanyang mga kaibigan, ang myth na ito ay naging isang nakakakilabot na katotohanan nang sila ay maligaw sa “maling daan” patungo sa isang baryo na nagtatago ng isang madilim na lihim.

Ang Paghuhusga sa Probinsyano
Nagsimula ang kuwento noong 1998, sa isang unibersidad kung saan ang mga estudyante ay nabubuhay sa ilalim ng kultura ng paghuhusga. Dito nila nakilala si Orland, isang probinsyano mula sa Baryo Tomas. Dahil sa kanyang pinagmulan, madalas siyang tuksuhin ng mga kaklase bilang aswang. Ang mga biro ay tila innocent sa una, ngunit nagpapakita ito ng malalim na diskriminasyon batay sa pinagmulan.

Si Orland ay laging nagdadala ng dignidad at pagpapakumbaba. Ipinagtanggol niya ang kanyang sarili, sinabing relihiyoso siya at hindi kumakain ng lamang-loob o takot sa bawang. Sa kabila ng paghuhusga ng iba, pinagkatiwalaan siya ni Dian at ng kanyang apat na kaibigan. Sa ilalim ng kanilang suporta, lumabas ang kanyang talento at sipag, na nagpabuti sa kanyang grado. Madalas magkuwento si Orland tungkol sa tahimik at magandang Baryo Tomas, at inanyayahan niya ang grupo na dumalo sa kanilang pista sa nalalapit na sem break.

Ang Malas na Desisyon at ang Pagdating sa Barangay 3
Bago ang sem break, umuwi si Orland nang maaga dahil sa sakit ng kanyang lola. Ngunit si Kelvin at ang grupo ay nagpumilit na pumunta pa rin sa baryo ni Orland bilang sorpresa. Ang desisyong ito ang nagdala sa kanila sa malaking panganib.

Sa kanilang paglalakbay, sumakay sila sa isang jeep na may karatula ng “Baryo Tomas.” Sa kanilang pag-aakalang tama ang kanilang sinasakyan, nagtanong ang konduktor kung saang barangay sila bababa. Sa halip na sabihin ang Barangay 2 ni Orland, sinabi ni Kelvin ang “Barangay TR,” na kalaunan ay nalaman nilang Barangay 3. Ito ang maling daan na kanilang tinahak.

Nang bumaba sila, agad nilang napansin ang kakaibang tingin ng mga residente at ang nakakapangilabot na kapaligiran. Tila sila ay hindi welcome na bisita, kundi mga intruder. Sa gitna ng katahimikan, inanyayahan sila ni Ginang Gloria sa kanyang bahay upang kumain, na sinasabing tradisyon sa pista. Sa kabila ng kanilang pagtataka, sinunod nila ang imbitasyon.

Ang Piging ng Katatakutan at ang Medalyon ng Kaligtasan
Sa loob ng bahay ni Ginang Gloria, nakita nila ang maraming bisita na may matatalim na tingin. Ang mga pagkain ay may kakaibang amoy, na hindi karaniwan sa isang pista. Upang kumpirmahin ang kanyang kutob, nagtanong si Dian kung may aswang sa baryo. Humalakhak si Ginang Gloria, isang tawa na puno ng pang-iinsulto at katalinuhan.

Lalo siyang kinabahan nang makita ang nanlilisik na mata ng isang bisita, tila isang hayop na handang sumila. Sa sandaling iyon, inilabas ni Dian ang medalyon ng santo na bigay ng kanyang ina. Ang medalyon ay hindi lamang isang jewelry; ito ay isang panangga at simbolo ng pananampalataya.

Sa paglabas ng medalyon, nagbago ang ekspresyon ng mga bisita, at may nahulog pang kubyertos. Dito napagtanto ni Dian ang nakakagimbal na katotohanan: nasa bahay sila ng mga aswang!

Ang Pagtakas at ang Paglaban sa Aswang
Nagkunwari si Dian na pupunta sa banyo at palihim na kinindatan ang kanyang mga kaibigan. Tumakas sila sa likod-bahay at doon nagsimula ang matinding paghabol. Sila ay hinabol ng limang aswang-aso—mga nilalang na may matutulis na pangil at mabagsik.

Sa kanilang pagtakas, nakasalubong nila ang isang aswang na babae na may buhaghag na buhok at matutulis na pangil, na sumakal kay Kelvin. Ang desperasyon ang nagtulak kay Dian na gumawa ng pambihirang aksyon. Ginamit niya ang medalyon, idinampi sa balat ng aswang, at umusok ito! Nang ihagis niya ito sa bibig ng aswang, namatay ito. Ang kapangyarihan ng pananampalataya ang nagligtas sa kanila.

Ang Tagapagligtas na may Agimat at ang Lihim ng Baryo
Sa gitna ng pagtakas, nakasakay sila sa isang jeep na minamaneho ni Tinoy, na nagpakilala bilang isang ordinaryong tao na may agimat. Si Tinoy ang kanilang bayani sa dilim.

Ipinaliwanag ni Tinoy ang lihim ng Baryo Tomas: ito ay binubuo ng dalawang barangay. Ang Barangay 2 ay tirahan ng mga tao at kung saan nagaganap ang pista ni Orland. Ngunit ang Barangay 3 ay ang pamumugaran ng mga aswang. Sinabi niya na swerte sila at nakalabas pa nang buhay, dahil karamihan sa mga naliligaw doon ay nagiging biktima ng mga aswang. Nalaman din nila na ang kapayapaan sa Barangay 2 ay dahil sa isang mabagsik na ermitanyo na lumipol sa mga aswang doon noon.

Ang Tunay na Pista at ang Pagbabago ng Pananaw
Dinala sila ni Tinoy sa mismong bahay ni Orland sa Barangay 2. Masayang sinalubong sila ni Orland ngunit sinermonan din dahil sa kanilang kapahamakan. Ipinakilala sila ni Orland sa kanyang pamilya, na mababait at magigiliw.

Nasiyahan sila sa tunay na pista, sa mga masasarap na pagkain, at sa mga programa. Namasyal din sila sa malamig na sapa at kakahuyan, at nakipagkaibigan sa mga kababata ni Orland, kabilang si Tinoy.

Napatunayan nila na hindi aswang si Orland at malinis ang kanyang hangarin. Bumalik sila sa siyudad na may malaking pagbabago sa kanilang pananaw. Dala nila ang di-malilimutang karanasan sa baryo ng mga aswang, isang aral na hindi dapat husgahan ang isang tao batay sa pinagmulan, at ang pananampalataya ang pinakamalakas na sandata.