Ang Estancia Massacre—isang krimen na nagdulot ng matinding gulat, galit, at pagdududa sa bayan ng Iloilo—ay hindi lamang tungkol sa brutal na pagpatay sa tatlong matagumpay na negosyante. Ito ay isang kaso na nagsasalamin sa kumplikadong paghahanap sa katotohanan, kung saan ang salaysay ng tanging nakaligtas ay nagdulot ng malalim na kontradiksyon, at ang hustisya ay tila nababalutan ng kawalan ng sapat na ebidensya. Ang kuwento nina JP Bosque, Chrysler Floyd Fernandez, at Mark Clarence Libao ay nagtatapos sa isang nakalulungkot na dead end, na nag-iiwan sa kanilang pamilya at sa buong publiko na nagtatanong: bakit nananatiling malaya ang salarin, at sino ang tunay na may pananagutan sa kasuklam-suklam na krimen na ito?

I. Ang Madugong Gabi: Ang Pagkadiskubre sa “Estancia Massacre”
Nagsimula ang trahedya noong Setyembre 14, 2022, sa Brgy. Kalumpang, Estancia, Iloilo. Isang kagawad at security guard ang nakarinig ng sunud-sunod na putok ng baril sa gitna ng gabi. Nang imbestigahan nila ang pinanggalingan ng tunog, nadiskubre nila ang isang puting SUV na nahulog sa kanal.

Ang tagpo ay nagdulot ng matinding pagkabigla. Sa labas ng sasakyan, nakita nila ang katawan ni Chrysler Floyd Fernandez. Sa loob naman ay natagpuan sina JP Bosque at Mark Clarence Libao. Lahat sila ay patay na may tama ng baril—isang brutal na pamamaslang na tinawag ng publiko na “Estancia Massacre.”

II. Ang Mga Biktima: Mga Milyonaryong Magkakaibigan
Ang tatlong biktima ay hindi lamang simpleng mga biktima; sila ay mga matagumpay at madiskarteng negosyante na kilala sa kanilang work-life balance.

JP Bosque: Nagtapos ng Tourism Management, nagbukas ng sariling milk tea at coffee business (MLK-T at Kape Masa) na may limang branches. Isa rin siyang breeder at hinirang na Mr. Grand Iloilo City. Ang kanyang fiancée, si Veronica Dizon (Nika), ay nag-post ng larawan na nagpapakita ng kanilang engagement ring.

Chrysler Floyd Fernandez: Isang negosyante na may degree sa marketing and business, isang trader, at co-owner ng isang restaurant sa England.

Mark Clarence Libao: Isang bagong graduate na kasama ng kanyang mga matagumpay na kaibigan.

Ang kanilang biglaang pagkawala ay nagdulot ng matinding kalungkutan at tanong sa komunidad. Ang mga biktima ay may malaking potensyal at nag-iiwan ng maraming pangarap na hindi na matutupad.

III. Ang Tanging Nakaligtas: Isang Salaysay na Puno ng Kontradiksyon
Nadiskubre ng mga imbestigador na hindi lamang tatlo ang sakay ng SUV kundi apat. Ang nagmamaneho, si Jevon Parohinog, ay himakang nakaligtas. Ang kanyang salaysay ang naging sentro ng imbestigasyon.

Ayon kay Parohinog, galing sila sa kanyang bahay at may dala silang Php 7.5 milyong cash. Aniya, humiram si JP ng milyong piso sa kanya at magbebenta sila ng fishing boat. Pagkaalis nila, may dalawang lalaki raw na naghihintay sa kalsada na kilala ni JP. Nagkaroon ng pagtatalo, at bigla na lamang binaril ang mga biktima. Sinubukan daw tumakbo ni Floyd ngunit nadapa. Idiniretso niya ang SUV sa kanal at mabilis na lumabas.

Ang pinakamalaking misteryo ay ang nawawalang Php 7.5 milyon. Ang paraffin test kay Parohinog ay negatibo—isang resulta na nagdagdag ng kalituhan sa imbestigasyon.

IV. Ang Kontra-Salaysay at Ang Mga Motibo
Ang salaysay ni Parohinog ay agad na tinutulan ng pamilya ng mga biktima, lalo na ng ina ni JP. Mariin niyang itinanggi na may utang ang kanyang anak kay Parohinog.

Mas matindi ang rebelasyon ni Veronica Dizon (Nika), ang fiancée ni JP. Sa isang post sa Facebook, nilinaw niya na ang pera ay pinaghirapan nilang ipunin ni JP at hindi ito nangutang. Sa katunayan, si Parohinog pa raw ang may utang kay JP ng Php 7 milyon at kay Floyd ng Php 3 milyon—isang pahayag na nagbaliktad sa kuwento at nag-ugnay kay Parohinog sa posibleng motibo.

Dahil dito, tatlong posibleng motibo ang tiningnan ng Task Force P-Bosfor na pinangunahan ni Police Brig. Gen. Leo Francisco:

Pagnanakaw: Dahil sa nawawalang ₱7.5 milyong cash.

Utang: Batay sa sinasabing pagkagumon ni JP sa online sabong at online dating (ayon kay Parohinog), na umabot sa ₱1.5 milyon. Ang motibo ng pagkakautang ni Parohinog sa mga biktima ay naging mas matibay na anggulo.

Inggit/Sama ng Loob: Dahil sa sinabi ni Parohinog na kilala ni JP ang mga suspek, na nagpapahiwatig ng personal na motibo, lalo na kung ang utang ang pinag-uusapan.

V. Ang Mga Hamon sa Imbestigasyon at Ang Autopsy Report
Naging kumplikado ang kaso dahil sa ilang hamon at kontradiksyon:

Pagtanggi ni Parohinog: Hindi ibinigay ni Parohinog ang kanyang cellphone sa mga imbestigador, sa kabila ng deadline. Ang cellphone ay maaaring nagtago ng kritikal na ebidensya.

Autopsy Report: Ayon kay Dr. Owen, si JP ay may tatlong tama ng baril at mga pasa sa dibdib at binti. Si Mark Clarence naman ay may tatlong tama ng baril, pasa sa noo, at black eyes. Ang mga pasa at black eyes ay nagpataas ng hinala kay Parohinog dahil hindi ito tugma sa kanyang salaysay na puro baril lang ang nangyari. Ang mga pasa ay nagpapahiwatig ng pisikal na altercation bago ang pamamaslang.

Luminal Test: Nagsagawa ng luminal test sa bahay at ice plant ni Parohinog, ngunit negatibo ang resulta—isang patunay na mahirap makahanap ng direktang pisikal na ebidensya.

Kakulangan ng Progress: Nadismaya si Brig. Gen. Francisco sa bagal ng imbestigasyon at sinibak ang chief of police ng Estancia.

NBI Parallel Investigation: Nagpadala ang NBI ng mga ahente ngunit hindi ibinahagi ang judicial affidavits ng ama at fiancée ni JP sa PNP, na nagdulot ng kalituhan sa pag-iimbestiga.

Reenactment: Isinagawa ang reenactment ngunit walang bagong natuklasan, at hindi maipaliwanag ni Parohinog ang mga pasa sa mga biktima.

VI. Ang Pagbasura ng Kaso: Kawalan ng Hustisya
Dalawang buwan matapos ang insidente, nagsampa ng kaso ang PNP laban kay Parohinog, kanyang kapatid na si Jix Michael Porras, Michael Katon, Benzen Lamado, at anim pang kalalakihan (kabilang ang mga kamag-anak ng biktima). Ngunit ang matinding dagok ay dumating: ibinasura ng Office of the City Prosecutor ang kaso.

Ang desisyon ay batay sa mga sumusunod na teknikal at legal na dahilan:

Inadmissible na Salaysay: Ang extrajudicial confession ni Parohinog ay walang pirma ng abogado, kaya inadmissible sa korte.

Kakulangan ng Direktang Ebidensya: Nabigo ang PNP na magpakita ng saksi o ebidensya na direktang magtuturo sa kaugnayan ng mga akusado sa pagpatay.

Walang Koneksyon ng mga Akusado: Lumabas na hindi magkakakilala ang mga akusado, kaya hindi maipaliwanag kung paano sila nagplano.

Jurisdiction Issue: Hindi nilinaw ng PNP kung saan talaga pinatay ang mga biktima, na maaaring magdulot ng conflict sa jurisdiction.

Paglabag sa Miranda Rights: Hindi binasahan si Parohinog ng Miranda Rights, na isang paglabag sa kanyang constitutional rights.

Hindi Sapat na Testimonya: Ang testimonya ng security guard at kagawad tungkol sa pagkarinig ng putok ay hindi sapat para mapatunayan na ang mga akusado ang bumaril.

Teorya Lamang ang Motibo: Ang motibo ng utang ay nanatiling teorya lamang dahil walang naipakitang patunay.

Hindi Napatunayan ang Presensya: Hindi napatunayan na ang mga akusado ay malapit o nasa mismong lugar ng krimen.

VII. Ang Cold Case at Ang Patuloy na Paghahanap sa Katotohanan
Ang pamilya ng mga biktima ay nag-file ng motion for reconsideration, ngunit muli itong ibinasura. Walang nakakaalam kung ano ang nangyari sa sinasabing cyber warrant para sa cellphone ni Parohinog. Pitong buwan matapos maibasura ang kaso, wala pa ring nakakasuhan.

Ang imbestigasyon ay tila naging “dead end” at ang kaso ay itinuturing nang “cold case.” Si Parohinog ay nananatiling tahimik, at ang kanyang abogado lamang ang humaharap sa media.

Ang Estancia Massacre ay hindi lamang isang kuwento ng karahasan. Ito ay isang matinding paalala sa kahalagahan ng tamang proseso ng imbestigasyon at pangangalap ng ebidensya. Ang pagkawala ng hustisya ay nagdulot ng malaking sakit sa pamilya ng mga biktima. Ang salarin o mga salarin ay malaya pa rin, at ang misteryo ng nawawalang ₱7.5 milyon at ang mga pasa sa katawan ng mga biktima ay nananatiling isang hindi malulutas na palaisipan sa kasaysayan ng krimen sa Iloilo.