Sa bawat sulok ng Pilipinas, mayroong mga kuwento na nagpapatunay na ang tunay na halaga ng isang tao ay hindi nasusukat sa estado sa buhay o sa dami ng pera. Ang salaysay ni David, isang binata mula Batangas, ay isa sa mga kuwentong iyon. Sa gitna ng isang prestigious na unibersidad sa Maynila, hinarap niya ang matinding diskriminasyon at pangungutya, ngunit ang kanyang sipag at kabutihan ng puso ang nagdala sa kanya sa isang nakakagulat na pagbubunyag na nagpatahimik sa lahat ng kanyang mga kritiko.

Ang Gintong Aral Mula sa Batangas
Si David ay lumaki sa isang tahimik na bayan sa Batangas, pinuno ng pagmamahal at matitibay na aral mula sa kanyang lolo at lola, sina Lolo Pedro at Lola Ising. Bagamat ang kanilang pamilya ay may kaya, tinuruan si David na maging responsable, mapagkumbaba, at huwag kailanman umasa sa kayamanan. Ang mga aral na ito ang naging sandigan niya sa buhay.

Madalas na sinasabi ni Lolo Pedro, “Ang tunay na kayamanan at tagumpay apo ay hindi nasusukat sa pera mo kundi sa iyong mga nagawa at sa kabutihan ng iyong puso.” Ang mga salitang ito ang naging gabay ni David. Ang kanyang ina ay pumanaw na noong bata pa siya, at ang kanyang ama ay abala sa trabaho sa Maynila. Si David ay isang matalino at masipag na estudyante, laging kasama sa top 10. Ang kanyang pangarap ay simple ngunit makabuluhan: ang maging isang guro upang makatulong sa mga batang nangangarap din. Nang malaman ng kanyang ama ang kanyang pangarap, napagdesisyunan nilang ipadala si David sa Maynila para sa mas magandang oportunidad sa pag-aaral.

Ang Pagkabigla sa Maynila at ang Dormitoryo
Emosyonal ang pamamaalam ni David sa Batangas. Ang paglipat sa Maynila ay isang malaking pagbabago—mula sa tahimik na probinsya patungo sa maingay at mabilis na buhay sa lungsod. Sa kanyang dormitoryo, nakilala niya ang kanyang mga roommate: sina Marcus at James. Agad nagbago ang kanilang pakikitungo nang malaman nilang “probinsyano” si David. Madalas siyang hindi pinapansin at minamaliit, tila siya ay isang second-class citizen.

Gayunpaman, dumating ang ikaapat nilang kasama, si Alex, isang matangkad at maputing lalaki na galing sa New York. Iba ang pakikitungo ni Alex kay David; naging magiliw at interesado siya sa Batangas. Sinabi ni Alex kay David, “Huwag mong pansinin yung dalawa. Minsan kasi mga tao base lang sa yaman at estado ayun lang yung pinagbabasihan nila kung sino yung gusto nilang kausapin. Pero alam mo ang importante yung mabuting kalooban.” Si Alex ang naging liwanag at kaibigan ni David sa gitna ng kadiliman.

Pambu-bully at ang Pagsubok ng Tawilis
Kumuha si David ng kursong Edukasyon. Napansin niya na karamihan sa kanyang mga kaklase ay nagmumula sa mayayamang pamilya. Nang malaman nilang galing siya sa probinsya, inakala nilang siya ay isang scholar lamang, isang label na lalong nagpalakas sa pangungutya nila. Sa kabila ng pambu-bully, nanatili siyang masipag at dedicated sa pag-aaral, na naging dahilan upang siya ay purihin ng kanyang mga guro.

Ang kanyang simpleng lifestyle ay naging sentro ng pambu-bully. Isang araw, nagluto si David ng tawilis para sa kanyang baon—isang delicacy sa Batangas. Kinutya ito nina James at Marcus dahil sa amoy. Labis itong ikinahiya ni David. Nang kumakain siya ng kanyang baon sa ilalim ng puno, nilapitan siya nina Tina at Marcus. Galit na galit si Marcus, kinuha ang pagkain ni David, at itinapon sa basura, sabay abot ng pera para kumain na lang siya sa cafe. Labis itong ikinagalit at ikinalungkot ni David. Ang aksyon na iyon ay hindi lamang pagtatapon ng pagkain; ito ay isang pagyurak sa kanyang dignidad at pinagmulan.

Ang Group Project na Naging Patibong at ang Pagbasag
Ang sitwasyon ay lumala sa isang group project. Si David ang gumawa ng lahat ng trabaho dahil ayaw kumilos ng kanyang mga kagrupo (sina Tina at Mark). Ngunit, nang ipasa ang proyekto, sinabi ng kanyang mga kagrupo sa professor na wala siyang itinulong, na nagresulta sa zero grade para kay David. Labis itong ikinagalit at ikinadismaya ni David.

Sinubukan niyang ipaliwanag sa professor, ngunit kailangan niya ng ebidensya. Naisip niyang gamitin ang history ng document sa kanyang cellphone bilang patunay. Nang ipapakita na sana niya ito, hinarang siya nina Tina at Mark, inagaw ang kanyang cellphone, at sinira ito! Ang karahasan at panlilinlang ay umabot sa sukdulan. Nagkaroon ng gulo sa hallway, at dinala sila sa Dean’s office. Habang naghihintay, patuloy siyang inasar nina Tina at Mark. Ang kanyang pag-asa ay tila naglalaho.

Ang Walang-Aba na Paglitaw at ang Pagbubunyag ng Katotohanan
Sa Dean’s office, habang pinapagalitan si David, lumabas ang isang lalaki na agad na kinilala ni David—ang kanyang ama. Ang lalaking ito ay ang may-ari pala ng unibersidad! Ang pagkabigla at kahihiyan ay bumalot kina Tina at Mark nang malaman ang nakakagulat na katotohanan. Ang inaakala nilang mahirap na scholar ay anak pala ng boss ng lahat.

Nagalit ang ama ni David nang malaman ang buong katotohanan. Ipinakita ang history ng document gamit ang ibang device, at napatunayan na si David lamang ang nagtrabaho sa proyekto. Umamin sina Tina at Mark sa kanilang kasalanan. Ngunit hindi lamang ito tungkol sa proyekto; pinaimbestigahan din ng ama ni David ang pambu-bully kay David.

Dahil sa matinding pambu-bully, pagsisinungaling, at pagtatangka na sirain ang reputation ni David, pina-expel sina Tina at Mark. Ang hustisya ay nakuha ni David, at ang katotohanan ay nanalo.

Pagkakasundo at ang Bagong Simula
Pagkatapos ng gulo, nagkausap si David at ang kanyang ama sa isang restaurant. Ipinaliwanag ng ama ni David na nalugmok siya sa kalungkutan matapos pumanaw ang kanyang ina, kaya nag-focus siya sa trabaho at ipinagkatiwala si David sa kanyang lolo at lola. Ang unibersidad ay pagmamay-ari pala ng kaibigan niya na ipinamana sa kanya.

Naintindihan at pinatawad ni David ang kanyang ama. Binigyan siya ng ama ng sariling apartment at muling nagkaroon ng malalim na koneksyon ang mag-ama. Tinanggihan ni David ang pakikipagkaibigan nina Marcus at James na biglang nagpakita ng interes. Lumipat din si Alex sa sariling apartment dahil sa ugali ng dalawa.

Nagpatuloy si David sa pag-aaral, mas masipag at nakatuon. Madalas siyang tumatawag sa kanyang ama at lolo’t lola. Sa bakasyon, umuwi siya sa Batangas at masayang sinalubong ng pamilya at kaibigan. Doon, mas ipinaliwanag ni Lola Ising ang matinding kalungkutan ng kanyang ama, na nagbigay kay David ng mas malalim na pag-unawa at pagpapatawad. Naramdaman ni David ang tunay na kahulugan ng pamilya at pagmamahal. Ang kanyang kuwento ay nagpapatunay na ang kabutihan, determinasyon, at suporta ng pamilya ang magdadala sa kanya tungo sa tagumpay, na mas mahalaga kaysa anumang yaman o titulo.