Ang sakripisyo ng isang Overseas Filipino Worker (OFW) ay isa sa mga pinakamalaking pagpapakita ng pag-ibig sa pamilya. Ang bawat sentimong ipinapadala ay may kapalit na pawis, pagod, at matinding pangungulila. Ngunit sa kuwento ni Manuel, isang OFW sa Dubai, ang kanyang sakripisyo ay hindi nagbunga ng kaligayahan, kundi isang masakit na katotohanan. Ang pag-uwi niya, na dapat sana’y isang masayang sorpresa, ay naging isang bangungot na naglantad sa kapabayaan at pang-aabuso ng kanyang asawa, na nagdulot ng pagdurusa sa kanilang mga anak. Ito ay isang matinding salaysay ng panlilinlang, pag-ibig ng ama, at ang pagtatayo ng isang bagong buhay mula sa abo ng isang nasirang pamilya.

I. Ang Pangako at Ang Sakripisyo ng Pag-alis
Si Manuel ang haligi ng pamilya, isang mechanic na nagdesisyong lisanin ang Pilipinas upang magtrabaho sa Dubai. Ang kanyang pag-alis ay hindi madali. Lubos na nalungkot ang kanyang mga anak na sina Vincent (10) at Edzel (12). Ang bunso, si Vincent, ang labis na naapektuhan, at iprinoklama ang kanyang kalungkutan at hiling na huwag na lang umalis ang ama. Ang tanging hiling niya ay ang makasama ang kanilang pamilya.

Nangako si Manuel na magpapadala ng pera at pasalubong, ngunit ang mga materyal na bagay ay hindi kapalit ng presensya niya. Sinubukan ni Kara, ang ina, na ipaliwanag ang pangangailangan dahil sa kahirapan, na nagbigay-bigat sa desisyon ni Manuel. Pilit namang nagpakatatag si Edzel, batid ang kanyang bagong responsibilidad bilang panganay na lalaki sa kawalan ng ama.

Sa pagpaalam, idiniin ni Manuel ang kanyang sakripisyo para sa kinabukasan ng mga anak at nangako siyang babalik sa mga okasyon. Binalaan naman siya ni Kara na huwag kalimutang magpadala at maging tapat—isang babala na may malaking kabalintunaan.

II. Ang Simula ng Pagdurusa: Ang Pagbabago ni Kara
Matapos umalis si Manuel, naging malungkot ang kanilang tahanan. Si Vincent ang labis na naapektuhan dahil si Manuel ang madalas niyang kasama. Sinubukan ni Edzel na aliwin ang kapatid, ngunit ang kalungkutan ni Vincent ay hindi nabawasan.

Ang kalungkutan ni Vincent ay naging mitsa ng galit ni Kara. Pinagalitan niya si Vincent dahil sa labis na pagkalungkot, sinabing hindi patay ang ama at kailangan nilang mag-adjust. Ipinagtanggol ni Edzel si Vincent, ngunit naging mas istrikto si Kara. Ipinaalala niya na wala na ang kanilang ama para ipagtanggol sila.

Ang mga bata ay mas gusto si Manuel dahil si Kara ay napaka-istrikta at madalas silang pinapagalitan. Nagtanong si Vincent kung bakit hindi na lang si Kara ang nag-OFW, na humantong sa pagpapaliwanag ni Edzel tungkol sa paggalang sa kanilang ina at sa mga sakripisyo nito noon—isang paggalang na tila hindi nararapat.

III. Kapabayaan, Gutom, at Pang-aabuso
Makalipas ang isang linggo, lalong nahirapan ang mga bata na makapag-adjust kay Kara. Si Manuel ang dati’y naghahanda ng kanilang pagkain. Ngayon, si Kara ay madalas na nakatutok sa cellphone at pinababayaan sila.

Nang humingi ng pagkain si Vincent, naiinis na sinabi ni Kara na bumili na lang sila sa labas. Aniya, pagod siya sa gawaing bahay at hindi niya sila alipin—isang salita na nagpapakita ng kawalan ng pagmamahal. Nagdahilan si Vincent na naghuhugas din sila at gutom lang.

Dahil sa galit, kumuha si Kara ng hanger at paulit-ulit na pinalo si Vincent. Namagitan si Edzel, ipinagtanggol ang kapatid at kinuwestiyon ang ginawa ng ina. Nagdahilan si Kara na wala siyang pambili ng ulam (kahit regular na nagpapadala si Manuel) at sinabing pinalaki sila sa layaw ng ama. Umiyak si Vincent sa sakit at inalo siya ni Edzel, pinayuhan na huwag sumagot sa ina.

Ang masaklap na katotohanan ay sinabi ni Vincent: hindi sila tinatrato ni Kara bilang anak. Nangako si Edzel na mangungutang ng itlog sa kapitbahay para may makain sila. Ang mga bata ay lumabas upang maghanap ng makakainan habang si Kara ay bumalik sa pagce-cellphone.

IV. Pag-aalala ni Manuel at Ang Lihim na Pagmamanman
Sa Dubai, buong sipag na nagtrabaho si Manuel bilang mekaniko at part-time driver upang doblehin ang kita. Ang kanyang mga utang at gastusin sa pag-aaral ng mga anak ang kanyang motibasyon.

Regular siyang nakikipag-video call sa mga anak. Napansin niya ang pagkawala ni Kara at nagtanong tungkol sa perang ipinadala niya para sa sapatos. Awkward na ipinaliwanag ng mga bata na lumabas si Kara kasama ang mga kaibigan at hindi nila alam na nagpadala siya ng pera. Nag-alala si Manuel ngunit pilit na binalewala, nangakong ite-text si Kara.

Sa Pilipinas, kinompronta ni Vincent si Edzel kung bakit hindi nito sinabi kay Manuel ang totoo tungkol kay Kara (laging wala, walang ulam, umuuwi ng madaling araw). Ipinaliwanag ni Edzel na ayaw niyang mag-alala si Manuel at umaasa siyang may sapat na dahilan si Kara. Dahil sa gutom, nangutang muli si Edzel ng itlog kay Aling Nora.

Nagpahayag ng pag-aalala si Aling Nora, napansin ang madalas na pag-uwi ni Kara ng madaling araw, ang kanyang maiikling suot, at ang paggastos niya ng pera ni Manuel sa mga kaibigan at ibang lalaki. Hinimok niya si Edzel na sabihin sa ama. Ang mga kapitbahay ang naging lihim na tagapagmasid ng kanilang kalungkutan.

V. Komprontasyon ni Edzel at Ang Tubo
Isang gabi, nagising si Edzel, naghihintay kay Kara. Umuwi si Kara na lasing at amoy alak. Kinompronta siya ni Edzel tungkol sa kanyang pagliliwaliw, kapabayaan, at ang nawawalang pera na ipinapadala ni Manuel. Nagulat si Kara sa paninindigan ni Edzel, inakusahan siyang walang respeto at sakim. Aniya, karapatan niyang magsaya sa kinikita ni Manuel dahil sa kanyang mga sakripisyo noon—isang dahilan na walang katuturan.

Nanindigan si Edzel, sinabing mali ang hayaang magutom si Vincent at sinasayang ni Kara ang pinaghirapan ni Manuel. Sa galit, sinampal ni Kara si Edzel at paulit-ulit na pinalo ng tubo. Sinubukan ni Edzel na iwasan ang mga palo upang hindi magising si Vincent. Sa huli, nakatulog si Kara dahil sa kalasingan. Nilinis ni Edzel ang kanyang mga sugat sa banyo—isang pangyayaring nagpapakita ng sukdulang kapabayaan at pang-aabuso.

VI. Ang Sinira-Sorpresa: Ang Pag-uwi ni Manuel
Matapos ang ilang linggo ng pang-aabuso, nagpasya si Manuel na umuwi upang sorpresahin ang kanyang pamilya. Inasahan niyang maayos ang kanilang bahay at may bagong gamit ang mga anak.

Dumating siya ng gabi, at pagbukas ng pinto, laking gulat at lungkot niya nang makita sina Vincent at Edzel na payat, tulala, at puno ng pasa. Lubos na nadurog ang puso ni Manuel. Umiyak si Vincent at niyakap ang ama, na naramdaman kung gaano kapayat ang mga anak. Nagtanong si Manuel kung si Kara ang may gawa at kung saan napunta ang kanyang pera. Ipinaliwanag ni Edzel ang madalas na pag-uwi ni Kara ng madaling araw.

Agad na binilhan ni Manuel ng masarap na pagkain ang mga bata. Labis nilang ikinatuwa dahil matagal na silang hindi nakakakain ng ganoon. Humingi ng tawad si Manuel, hindi alam ang kanilang pagdurusa—isang matinding sakit ng pagsisisi.

VII. Komprontasyon, Paglisan, at Ang Matinding Desisyon
Alas-2 ng madaling araw, umuwi si Kara kasama ang isang lasing na lalaki. Hinarap sila ni Manuel sa pinto. Tumakbo ang lalaki sa takot. Nagulat si Kara nang makita si Manuel, nagtanong kung bakit siya naroon. Hiningi ni Manuel ang paliwanag tungkol sa kalagayan ng mga bata. Nanatiling tahimik si Kara.

Nagalit si Manuel, tinawag siyang masamang ina, at pinagsisihan ang pagtitiwala sa kanya. Matigas na sinabi ni Kara na karapatan niyang magsaya sa pera ni Manuel, binanggit ang kanyang mga sakripisyo.

Ang huling linya ay nagbago sa lahat. Kinuwestiyon ni Manuel kung bakit niya dinamay ang mga anak, pinabayaan sila, at nakipagrelasyon sa ibang lalaki gamit ang kanyang pinaghirapan.

Idineklara ni Manuel na iiwan niya si Kara, kukunin ang mga anak, at magsasampa ng kaso. Sinabi niyang manatili na lang si Kara sa kanyang bagong lalaki. Kinuha niya ang mga anak at umalis, iniwan si Kara na tulala habang unti-unting nag-sink in ang katotohanan ng kanyang mga ginawa.

VIII. Isang Bagong Simula: Ang Pagbangon ng Pamilya
Agad na ipina-check up ni Manuel ang kanyang mga anak. Lumabas sa resulta na anemic, malnourished, at underweight sila. Umiyak si Manuel, napagtanto na ang kanyang mga sakripisyo sa Dubai ay nagdulot ng pagdurusa sa kanyang mga anak.

Nangako si Manuel na hindi na siya babalik sa Dubai. Itataas niya ang mga ito nang maayos at poprotektahan. Nagtrabaho siya bilang mekaniko, nakaipon, at nagtayo ng isang maliit na kainan na naging matagumpay dahil sa kanyang masasarap na luto.

Ang pamilya ay bumangon. Lumaki si Edzel at tumulong sa lumalaking negosyo. Nagpasya si Manuel na hindi na kasuhan si Kara, basta lumayo lang ito sa kanila. Pinatawad ng mga bata ang kanilang ina ngunit naging mas alisto at matatag sa buhay. Masaya silang namuhay kasama ang kanilang ama. Nag-aaral si Edzel ng abogasya, at si Vincent naman ay nangangarap maging doktor, inspirasyon ang kanilang mapait na nakaraan. Ang kuwento nina Manuel, Vincent, at Edzel ay isang matinding paalala na ang pag-ibig ng isang ama ay walang hanggan at handang magtayo ng isang bagong mundo para sa kaligayahan ng kanyang mga anak.