Ang Galit sa Dibdib ng Mister at ang Walang Pakundangan na Pagtataksil: Paano Nagdulot ng Matinding Kaso sa Batas at Pamilya ang Walong Araw na Pag-uwi ng OFW Misis

Ang mga kuwento ng mga Overseas Filipino Worker (OFW) ay kadalasang kuwento ng sakripisyo, pagtitiis, at pag-asa para sa pamilya. Subalit, ang kuwento nina G. (mister) mula Malalam, North Cotabato, at ng kanyang misis na si Madam Richie Chris Polon, ay nagpakita ng mas madilim na bahagi ng migrant life—ang pagtataksil na nagdulot ng malalim na sugat hindi lamang sa asawang iniwan kundi pati na rin sa kanilang apat na anak. Ang matinding marital dispute na ito ay dinala sa programa ni Raffy Tulfo, kung saan ang katotohanan ay unti-unting lumabas sa isang emosyonal at legal na paghaharap.

Ang kaso ay hindi lamang tungkol sa isang hiwalayan; ito ay tungkol sa pangangalunya na may legal na implikasyon, kawalan ng respeto, at ang malaking epekto nito sa kapakanan ng mga bata. Ang kuwento ni G. ay nagbigay-diin sa matinding sakit na nadarama ng mga asawang iniwan at ipinagkanulo, habang ang pag-amin ni Madam Richie ay naglantad ng mga kumplikasyon ng long-distance relationship at ang mapanlinlang na landas na kanyang tinahak.

Ang Matinding Sakit at Ang Hamon sa Media
Ang mister, na hindi pinangalanan upang protektahan ang kanyang privacy, ay naglakbay mula North Cotabato patungong Manila upang ireklamo ang kanyang misis. Ang kanyang pagdating ay nagpakita ng matinding sakit at emosyon, na kinailangan pa niyang kumuha ng tubig dahil sa pananakit ng dibdib. Ang kanyang mga salita ay puno ng pait: “Sakit ‘to. Paano ko ‘to umpisahan?”

Ayon sa mister, pagbalik ni Madam Richie mula sa Saudi Arabia noong Agosto 2, nagdesisyon itong makipaghiwalay noong Agosto 10—walong araw lang ang lumipas. Ang bilis ng desisyon ng misis ay nagdulot ng matinding pagtataka at hinala. Mas masakit pa, pagkatapos ng walong araw, dinala ng misis ang apat nilang anak sa Bansalan, iniwan sa kanyang ate, at dumiretso sa Davao kasama ang isang “bagong lahi”.

Ang pagkadismaya ni G. ay umabot sa punto na hinamon siya ng misis na “ipatulfu ko siya tapos ipablock ko siya sa gency,” na nagtulak sa kanya upang umutang at makarating sa programa ni Tulfo. Ang hamon na ito ay nagpakita ng walang pakialam na saloobin ni Madam Richie sa legal na aksyon at reputasyon.

Ang Unang Akusasyon: Pagtataksil sa Gitna ng Disyerto
Sa live mediation ng programa, tinawagan si Madam Richie Chris Polon. Agad na inamin ni Madam Richie na mayroon siyang karelasyon, isang “Indian,” na nakilala niya noong 2016 habang siya ay nagtatrabaho pa sa Saudi. Ang pag-amin na ito ay nagpatunay sa pangunahing akusasyon ng mister.

Ngunit, sinubukan ni Madam Richie na gamitin ang nakaraan ng mister bilang depensa. Ipinahayag niya na “marami pong hindi hindi lang po kasi ganyan yung pag-uugali niya sir sa una pa lang kasi niy sir may dalawa yan siyang anak iba sa ano iba-iba ‘yung nanay.” Mariing pinabulaanan ito ng mister, na nagsabing alam na niya ang tungkol sa mga anak ng misis bago pa sila kinasal at nagbayad pa siya ng P14,000 para pakasalan ito. Nilinaw ni Raffy Tulfo na ang isyu ay hindi ang nakaraang buhay ng mister bago sila ikasal, kundi ang kasalukuyang pangangalunya ng misis habang sila ay kasal pa.

Ginamit din ng misis ang pagpapabaya ng mister sa kanilang mga anak at ang kanyang paglalasing bilang dahilan sa kanyang pangangalunya: “syempre nasa abroad ako eh. Kahit lang man cancer niya sir na uy kumusta ka na kurordapya kahit man lang ganyan sir tapos mababasa ko yung mga message na mga si ay concern citizen sir na ganito lasing lagi yung asawa mo ang mga bata hinayaan niya lang kung saan-saan naiwan.” Tinawag ni Tulfo na “babaw” ang sagot ng misis, dahil ang pagpapabaya, kahit totoo pa, ay hindi nagbibigay ng lisensya upang makipagrelasyon sa iba. Mariing pinabulaanan ng mister ang akusasyon ng pagpapabaya at sinabing naglasing siya “dahil sa ginawa mo”—isang reaksyon sa sakit ng pagtataksil.

Ang Ikalawang Ebidensya at ang Pag-amin sa Pilipinas
Sa gitna ng pagtatalo, lumabas ang mas mabigat na ebidensya. Naglabas ang researcher ng programa ng karagdagang litrato ng misis na “co-holding hands” sa Pilipinas kasama ang isang Pinoy na inilarawan niyang “sundalo.” Sinubukan ng misis na ipilit na ang mga litrato ay kuha sa Saudi, ngunit mabilis itong pinabulaanan ni Tulfo at ng kanyang team batay sa mga detalye sa background—tulad ng uri ng upuan, bubong na yero, at kurtina—na malinaw na nagpapahiwatig na sa Pilipinas ito kuha.

Ang ebidensyang ito ang nagpabagsak sa depensa ni Madam Richie. Sa huli, napilitan siyang umamin: “O sige aminin ko na ang lahat ng paratang niya sa akin. O ano pa bang mapapala niya?” Ang pag-amin na ito ay nagbukas ng legal na pinto para sa mister.

Legal na Aspekto at ang Emosyon ng Anak
Ipinaliwanag ni Raffy Tulfo ang legal na aspeto:

Pangangalunya sa Saudi: Ang pangangalunya na nangyari sa ibang bansa ay hindi pwedeng kasuhan sa Pilipinas dahil ang batas ng Pilipinas ay hindi sumasakop sa mga krimen na nangyari sa labas ng bansa.

Pangangalunya sa Pilipinas: Ang pangangalunya na nangyari sa Pilipinas (kasama ang “Pinoy” na karelasyon) ay pwedeng kasuhan ng adultery o concubinage laban sa misis at sa kanyang karelasyon.

Bilang solusyon, inalok ni Tulfo na tulungan ang mister na ipa-ban ang misis upang hindi na ito makapagtrabaho sa abroad bilang OFW, isang malaking parusa sa isang OFW na nagtataguyod ng pamilya. Tila walang pakialam ang misis sa banta, sinabing “Okay lang po kung ayaw niya. Okay lang po kung iba niya ako. Okay lang po,” na lalong nagpalakas sa ideya na mas pinahahalagahan niya ang kanyang bagong buhay kaysa sa kanyang nakaraan.

Ang pinaka-emosyonal na bahagi ng kaso ay ang pagtawag ng isa sa kanilang mga anak (ang panganay). Ang boses ng bata ay puno ng pag-iyak at matinding pagkadismaya sa kanyang ina: “Hindi ko na-expect na gagawin mo ito.” Ang pag-iyak ng anak ay nagpabigat sa kaso, nagpapakita na ang pagtataksil ng ina ay hindi lamang nakasakit sa asawa kundi pati na rin sa kanilang mga anak.

Sa huling bahagi ng mediation, kinumpirma na ang “sundalo” ay hindi pala tunay na sundalo, at “nauto lang siya” (ang misis)—isang pangyayaring nagpapakita ng kanyang poor judgment at pagiging biktima rin ng panlilinlang. Nagtanong pa ang misis, “Wala kang ano karapatang lumigaya?” na tiningnan ng marami bilang isang selfish na tanong sa gitna ng kanyang mga pagkakamali.

Resolusyon at Ang Kinabukasan ng Mga Bata
Dahil malinaw na wala nang pag-asa ang kanilang pagbabalikan, inayos ni Raffy Tulfo ang isang pormal na paghaharap ng mag-asawa sa Manila. Sasagutin ni Tulfo ang pamasahe ng pareho.

Ang layunin ng pagpupulong ay hindi para magkasundo o magbalik, kundi para pormal na pag-usapan ang kustodiya at suporta para sa kanilang apat na anak. Sa kabila ng pag-ayaw ng misis na makipag-usap sa mister, iginiit ni Tulfo na kailangan pa rin nilang mag-usap para sa pormal na kasunduan tungkol sa kapakanan, pag-aaral, at kustodiya ng mga bata. Ang mga bata ang pinakamahalaga sa lahat.

Ang kuwentong ito ay isang malakas na paalala sa mga Pilipino, lalo na sa mga OFW at sa kanilang mga pamilya, na ang pagtataksil ay may matinding emosyonal, legal, at social cost. Walang sapat na dahilan ang makapagtutuwid sa kawalan ng respeto sa kasal. Ang tanging paraan upang maging matatag ang isang pamilya ay ang katapatan at walang-sawang komunikasyon, lalo na sa panahon ng pagsubok. Ang kaso ni Madam Richie ay nagpapakita na ang pag-iwan sa mga anak para sa bagong kaligayahan ay may moral at legal na kahihinatnan.