Ang mga seryosong akusasyon ng korapsyon at katiwalian ay matagal nang balakid sa pag-unlad ng Pilipinas. Ngunit sa gitna ng matitinding pagbulgar, dalawang magkasalungat na development ang naglalabas ng matinding tensyon sa pambansang usapin: Una, ang ipinangangalandakang crackdown ng administrasyon ni Pangulong Bongbong Marcos Jr. (PBBM) sa mga dawit sa flood control anomaly; at Ikalawa, ang matapang na depensa ni dating Presidential Spokesperson Harry Roque, na mariing iginiit na siya ay biktima ng “tanim kaso” at panggigipit ng gobyerno. Ang sitwasyong ito ay nagpapakita ng isang pamahalaan na nagsisikap na maipakita ang political will laban sa korapsyon, habang ang mga akusado naman ay gumagamit ng legal loopholes at political asylum upang ipagtanggol ang sarili. Ang pagbabalita ay nagdudulot ng matinding pagdududa: Seryoso ba talaga ang laban sa korapsyon, o ginagamit lamang itong pamalit-tingin sa mga taong may malalim na koneksyon sa pulitika?

Ang Opisyal na Crackdown: Pito, Nasa Kustodiya na; Pito, At Large
Mula sa Palasyo ng Malakanyang, nagbigay ng opisyal na update si Pangulong Bongbong Marcos Jr. tungkol sa mga kaso ng katiwalian na may kaugnayan sa malawakang flood control anomaly. Ang pahayag ni PBBM ay naglalayong tiyakin sa publiko na ang administrasyon ay seryoso sa kampanya laban sa korapsyon.

Ayon sa Pangulo, pito na sa mga personalidad na may warrant kaugnay ng flood control anomaly ang nasa kustodiya na ng awtoridad. Ang pito ay nahahati sa dalawang kategorya:

Aresto ng NBI: Isa sa pito ang matagumpay na naaresto ng National Bureau of Investigation (NBI).

Boluntaryong Pagsuko: Anim naman ang boluntaryong sumuko sa Criminal Investigation and Detection Group (CIDG).

Idinagdag pa ni PBBM na may dalawang akusado pa na nagpahayag ng intensyong sumuko.

Ang matinding isyu ay ang katotohanan na pito pa rin ang nananatiling “at large,” kabilang ang whistleblower na si Saldico. Ang pagiging at large ng mga akusado ay nagpapakita na ang crackdown ay hindi pa ganap na matagumpay at may mga high-profile individuals pa rin na umiiwas sa batas.

Nagbigay ng matinding babala si PBBM sa publiko:

“Tandaan niyo may pananagutan din kayo sa batas.”

Ang babalang ito ay diretsong nakatuon sa sinumang nagtatago o nagpoprotekta sa mga akusado, na nagpapakita ng tindi ng political will ng Pangulo na saklawin ang lahat ng dawit sa isyu.

Binigyang-diin ni PBBM na “Wala pong mga special treatment itong mga ito.” Tiniyak niya na mananatili sila sa kustodiya ng NBI habang naghihintay ng utos ng korte. Ang mensahe ay malinaw: “Tuloy-tuloy po ito. Hindi kami titigil. Hindi kami hihinto.” Ito ay isang matapang na pahayag na dapat sana ay magbigay ng tiwala sa publiko na ang laban sa korapsyon ay non-partisan at sustainable.

Ang Depensa ni Harry Roque: Tanim Kaso at Political Asylum
Sa kabilang panig ng mundo, si Harry Roque, dating Presidential Spokesperson ni dating Pangulong Rodrigo Duterte, ay naglabas ng matinding depensa mula sa Holland, kung saan siya ay nag-apply para sa political asylum.

Mariing iginiit ni Roque na siya ay biktima ng “tanim kaso” at panggigipit ng gobyerno. Aniya, ang mga kaso laban sa kanya, partikular ang seryosong paratang ng human trafficking, ay ginagamit upang ma-cancel ang kanyang passport at pilitin siyang umuwi sa Pilipinas.

Sinabi ni Roque na ang pag-target sa kanya ay nag-ugat sa kanyang pag-alis sa tinawag niyang “Huwad Committee” at ang paglabas ng pulboronic video na ipinakita ni Maharlika. Aniya, bigla siyang hinabol muli matapos ang pahayag ni Imee Marcos tungkol sa Pangulo—isang timing na tila nagpapahiwatig ng pulitikal na motibasyon sa likod ng mga kaso.

“Hindi ko po alam kung bakit ako pa rin ang sinisisi eh. Inaamin naman ni Maharlika na puting ahas niya ang source diyan.”

Ang Legal Loophole: Lawyering vs. Human Trafficking
Tinanggihan ni Roque ang paratang ng human trafficking, iginiit na ang kanyang mga kilos ay lehitimong “lawyering.” Ipinaliwanag niya na ang ebidensya laban sa kanya ay ang kanyang pagrerepresenta sa whwind sa isang kasong ejectment at ang pagsama niya kay Cassandra sa PAGCOR.

“Wala kayong ebidensya sa akin for human trafficking dahil ang ebidensya niyo lang eh yung ako’y um nag-represent sa whwind sa isang kasong ejectment… At pangalawa yung pagsama ko sa pagor kay Cassandra. Eh ano naman ibig sabihin doon? Lawyering yan.”

Ang kanyang depensa ay umikot sa legal technicality ng batas. Nilinaw niya na ang depinisyon ng “fugitive from justice” ay hindi naaangkop sa kanya dahil umalis siya ng bansa nang walang criminal complaint pa.

Idinetalye rin niya ang kanyang legal na katayuan sa ibang bansa:

Interpol Red Notice: Aniya, ang Interpol Red Notice ay “request lamang” at hindi warrant of arrest.

Asylum Seeker: Ipinaliwanag niya na hindi siya ipapatupad ng Holland dahil siya ay isang “asylum seeker” at “pinaka-high profile asylum seeker” doon.

Ang pagiging asylum seeker ni Roque ay nagbigay sa kanya ng legal na proteksyon laban sa extradition, na nagpapahiwatig na may mga legal avenues na ginagamit ang mga political figures upang iwasan ang prosecution sa Pilipinas. Ang kanyang paniniwala na biktima siya ng panggigipit dahil sa kanyang paniniwalang pulitikal ang siyang nagbigay legitimacy sa kanyang asylum claim.

Matinding Katapatan kay Duterte: Ang Political Divide
Sa huling bahagi ng kanyang pahayag, muling iginiit ni Roque ang kanyang matinding katapatan kay dating Pangulong Rodrigo Duterte.

“Hindi po ako nagsisisi hanggang aking kamatayan. Hindi ako nagsisisi sa pagiging tapat kay Presidente Rodrigo Rowa Duterte… Naniniwala po ako na si Tatay Digong ang naging pinakamagaling na presidente sa kasaysayan ng Pilipinas.”

Ang matibay na pahayag ng katapatan na ito ay nagbigay-diin sa malalim na political divide sa pagitan ng kasalukuyan at dating administrasyon. Ang kanyang legal na laban ay hindi lamang personal kundi itinuturing na proxy war sa pagitan ng mga paksyon sa pulitika.

Tiniyak ni Roque sa kanyang mga tagasuporta na “Kahit anong gawin po nila hindi nila ako makukuha hanggang hindi matapos ang proseso kung ako nga po ay biktima ng pagigipit dahil sa aking paniniwalang pulitikal.”

Ang scenario na ito ay nagpapakita ng isang kumplikadong tug-of-war sa pagitan ng batas, pulitika, at human rights. Habang ang administrasyon ni PBBM ay nagpapakita ng political will laban sa korapsyon sa pamamagitan ng pag-aresto sa mga dawit sa flood control anomaly, ang kaso naman ni Harry Roque ay naglalantad ng paggamit ng political asylum bilang panangga laban sa judicial process. Ang dalawang development na ito ay nag-aanyaya ng matinding pagtatanong: Saan ba talaga ang hustisya, at sino ang tunay na pinoprotektahan ng batas—ang bayan o ang mga nasa pulitika?