Manila —
Sa gitna ng madilim na alon ng West Philippine Sea, may nangyaring hindi nakita ng publiko — isang classified midnight operation na ngayon ay pinag-uusapan ng mga diplomat, sundalo, at mga eksperto sa seguridad. Ang Pilipinas at Amerika, ayon sa mga mapagkakatiwalaang source, ay tahimik na bumuo ng isang “Joint Task Force” kontra sa agresibong kilos ng China. Ngunit ayon sa mga dokumentong nakuha ng aming investigative team, may nangyaring hindi sang-ayon sa opisyal na kuwento ng gobyerno.

Ang Simula ng Alarma

Noong nakaraang linggo, alas-2 ng madaling araw, limang barkong pandigma ng China ang namataan ng mga radar operator ng Philippine Navy na papalapit sa Maritime Zone ng Palawan, sa loob ng eksklusibong teritoryo ng bansa. Sa unang ulat, ito ay “routine passage” lamang, ngunit matapos ang dalawang oras, lumabas sa isang leaked report na ang mga barko ay may dalang hindi karaniwang cargo — “unknown metallic containers” na tinakpan ng Chinese naval codes.

Sa parehong oras, may natanggap na “high-priority call” ang Malacañang mula sa US Embassy sa Maynila. Ayon sa aming source sa Department of Foreign Affairs, “hindi ito karaniwang diplomatic update, kundi urgent request for coordination.” Dalawang oras matapos iyon, isang eroplano mula sa Clark Air Base ang lumipad patungong Okinawa — dala raw ang mga dokumentong may markang “Joint Defense Directive.”

Ang Lihim na Pulong sa Camp Aguinaldo

Isang araw pagkatapos ng insidente, isang closed-door meeting ang ginanap sa Camp Aguinaldo na dinaluhan ng mga matataas na opisyal mula sa Armed Forces of the Philippines (AFP), Department of National Defense (DND), at tatlong kinatawan ng U.S. Pacific Command. Ayon sa insider, “mainit ang talakayan.” Ang isang opisyal daw ay mariing tumutol sa ideya ng isang “Joint Strike Force,” habang ang iba naman ay nagsabing “ito na lang ang natitirang paraan para maprotektahan ang teritoryo.”

Sa gitna ng pagtatalo, lumabas ang isang dokumento — ang tinatawag na “Joint Task Force Directive 0425-Alpha.” Nakasaad dito na may awtorisasyon ang U.S. at Philippine naval units na magsagawa ng coordinated patrols at possible interdiction operations kung sakaling muling lumapit ang mga Chinese warships sa loob ng 150 nautical miles. Ngunit ayon sa isang analyst, “ang ibig sabihin ng ‘possible interdiction’ ay maaaring labanan kung kinakailangan.”

Ang direktibang iyon, ayon sa mga eksperto, ay isang hakbang sa bingit ng giyera.

Ang Nawala sa Official Statement

Nang maglabas ng pahayag ang Malacañang, sinabi nilang “purely defensive at routine cooperation” lamang daw ito. Ngunit sa loob ng mga kampo militar, may bulong-bulungan tungkol sa isang off-the-record order — ang tinaguriang “Protocol Black Tide.”

Ayon sa aming source, “Black Tide” ay tumutukoy sa isang contingency plan na nilagdaan ng dalawang bansa noong nakaraang taon, kung saan maaaring gumamit ng advanced surveillance drones at electronic jamming equipment sa mga lugar na itinuturing na “threat zone.” Sa madaling salita, may basbas na ang Pilipinas na mag-deploy ng teknolohiyang Amerikano sa loob ng sarili nitong karagatan — nang walang abiso sa publiko.

Isa pang nakakagulat na detalye: dalawang Pilipinong opisyal umano ang tumangging pumirma sa final agreement dahil sa takot na “baka hilahin tayo sa giyera na hindi natin sinimulan.” Ngunit ilang araw lang matapos iyon, isa sa kanila ay biglang nag-file ng indefinite leave “for health reasons.”

Ang 5 Barko at ang Nawawalang Data

Habang pinagdedebatehan sa Maynila ang tunay na ibig sabihin ng “joint task force,” isang mas nakakagulat na ulat ang lumabas mula sa Subic monitoring center: ang limang barkong Tsino ay biglang naglaho sa radar — sabay-sabay.

Hindi raw ito epekto ng weather interference, dahil malinaw ang visibility noong gabing iyon. Ayon sa isang engineer ng navy command center:

“Parang may sabay-sabay na nag-jam sa radar signal. Nawala sila sa screen, at ilang segundo bago iyon, nag-blink lahat ng monitor — sabay nag-reset.”

Ilan sa mga eksperto ay naniniwalang gumamit ang China ng electronic stealth technology na ngayon lang ginamit sa rehiyon. Ngunit may iba pang paniniwala — na may nangyaring harapang engkwentro na pinili ng dalawang panig na huwag isapubliko.

Ang Balitang Pilit Itinatago

Tatlong araw matapos ang insidente, may kumalat na screenshot ng isang dokumento na may tatak na “CONFIDENTIAL – JTF Luzon-West Plan.” Nakasulat dito ang mga salitang “Phase 2 deployment authorized” at “Joint Counter-Intelligence Asset Transfer.”

Ayon sa intelligence community, ang ibig sabihin nito ay may mga Pilipinong sundalo na pansamantalang isinailalim sa direktang utos ng U.S. command unit. Ngunit bago pa man masuri ng mga mamamahayag, agad na tinanggal ang mga post at pinatahimik ang mga nagbahagi nito.

Isang reporter ng lokal na media ang nakatanggap ng babala:

“It’s not about freedom of the press this time — it’s national survival.”

Ang Katahimikan Bago ang Bagyo

Ngayon, habang tila normal ang mga headline, may kakaibang tensyon sa karagatan. Ilang mangingisda sa Zambales ang nag-ulat ng kakaibang liwanag sa kalangitan gabi-gabi — parang mga drone na hindi lokal. May mga paglipad din ng unidentified aircraft na walang transponder signal.

At sa likod ng lahat ng ito, tahimik na ipinuposisyon ng dalawang bansa ang kanilang pwersa, habang ang China naman ay patuloy na nagpapadala ng mga “fishing vessels” na ayon sa mga eksperto, mga barkong paniktik sa katotohanan.

Konklusyon: Ang Tahimik na Digmaan

Ayon sa isang retiradong heneral na tumangging magpabanggit ng pangalan:

“Hindi pa ito giyera, pero nagsimula na ang unang round. Ang tanong lang — sino ang unang kikilos?”

Sa ngayon, walang opisyal na kumpirmasyon mula sa Malacañang o Pentagon. Ngunit ang mga dokumentong hawak ng aming team ay malinaw: may naganap na kasunduan, at may mga aksyong hindi na maibabalik.

Isang tanong ang bumabagabag ngayon sa lahat ng nakakaalam ng lihim na ito:
Kung totoo ang sinasabing “Black Tide Protocol”… gaano kalapit na tayo sa tunay na digmaan?