Sa gitna ng kumukulong tensyon sa loob ng Capitol Complex, biglang lumutang ang isang kuwento na nagpagulo hindi lang sa publiko kundi pati sa mismong mga opisyal na araw-araw nang sanay sa intriga. Nagsimula ang lahat sa isang maiksing video clip na kumalat sa group chats: isang malabo, nanginginig, tila patagong kinuhang recording kung saan makikita ang isang pigura na sinasabing kahawig ng kilalang “Congress Meow,” isang mambabatas na matagal nang pinag-uusapan dahil sa kanyang kakaibang paraan ng pakikipagdebate at paglikha ng atensyon. Ang video ay hindi malinaw, halos silhouette lamang ang makikita, ngunit sapat iyon para magsindihan ang tsismis na baka raw may kinakasama itong isang hindi pinapangalanang staff. Walang malinaw na mukha, walang malinaw na boses, pero ang hype ay parang apoy na kumalat sa tuyong dahon.

Habang lumalalim ang gabi, dahan-dahang pumutok naman ang isa pang balita: si Eli SanFernando, isang komentator at kilalang personalidad na palaging may malalakas na opinyon, umano’y naglabas ng galit na galit na pahayag sa isang livestream na halos maputol-putol dahil sa dami ng taong nag-aabang. Nasa tono raw nito ang pag-aalab, tila pagtatanggol, tila pagsabog ng sama ng loob na matagal nang kinikimkim. Ayon sa mga nakapanood, ilang beses niyang sinabi na “Hindi niyo alam ang totoo! Huwag niyong husgahan ang hindi niyo naiintindihan!” May mga sandali pang umano’y parang nagbabantang may ilalabas na ebidensyang hindi pa raw handa ang publiko na makita. Ito ang nagdagdag ng gasolina sa apoy; kung may itinatago, bakit ganoon ang reaksyon? Kung walang bahid, bakit tila nagbabanta?

Mabilis na kumalat sa social media ang mga haka-haka. May nagsasabing totoo raw ang video. May nagsasabing deepfake. May nagsasabing gawa-gawa lamang ito ng mga kalaban sa pulitika. Ang problema, wala pang opisyal na nagkukumpirma o nagde-deny, kaya lalo lamang tumindi ang speculations. Sa mga corridors ng Capitol, ayon sa ilang empleyadong nag-request ng anonymity, may mga bulungan na raw na dati nang may tensyon sa pagitan ng ilang grupo sa loob, at ang mga lumalabas na tsismis ngayon ay parang dulo lamang ng mas malaking bitak na matagal nang nagaganap sa likod ng kamera.

Isang messenger boy pa raw ang nagkuwento na may narinig siyang seryosong pagtatalo sa isang opisina malapit sa press room. Hindi niya masabi kung sino ang mga nasa loob, dahil sarado ang pinto at makapal ang boses, pero malinaw raw ang ilang katagang narinig niya—“Kung ilalabas nila ’yon, tapos na tayo,” at “Hindi puwedeng manggaling ’yan sa atin, may mas malaking gumagalaw.” Ayon sa kanya, nang dumating siya para kumatok at iabot ang papeles, biglang tumahimik ang lahat sa loob at mabilis na binuksan ang pinto para sa kanya, ngunit hindi siya pinapasok ni pinagtagal man lang. Isinara raw agad ang pinto pagkatapos niyang umalis. Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin noon, pero malinaw raw na hindi ordinaryong usapan ang narinig niya.

Sa kabilang banda, may isang anonymous social media account na naglabas ng sinasabing screenshots ng private group chat kung saan may mga mensaheng nagpapakita ng “romantic undertones.” Hindi malinaw ang mga pangalan, naka-initials lang, at halatang heavily edited ang background. Ngunit kahit ganoon, nag-viral ito. Milyon ang nag-share, libo-libo ang nagkomento. May naniniwala. Marami ang hindi. May ilan pang nag-replay ng “analysis” vídeos sa YouTube na may slow motion, zoom in, zoom out, hanggang halos pixel na lamang ang nakikita, pilit sinusuri kung totoo ba o hindi. Ang iba pa, gumawa ng sariling narrative at nagsabing may katiwalian, may betrayal, may cover-up. Ang iba naman ay nagsasabing ito’y isang malaking diversion lamang mula sa ibang issue na mas malaki raw at mas makakasira kung lumabas.

Hindi pa man lumilinaw ang usapin, isang bagong piraso ng intriga ang sumulpot mula sa isang voice recording na sinasabing kuha mula sa hallway ng parking basement. Isang boses ng lalaking tila umiiyak o nagpipigil ng emosyon ang naririnig, sinasabing “Hindi ko na kaya. Pinoprotektahan ko sila pero ako ang sinisisi.” Hindi masabi kung sino ang nagsasalita, at pwedeng kahit sino ang nag-re-record, pwedeng kahit anong pagkakataon iyon. Pero sa panahon ngayon na gutom ang publiko sa drama at eskandalo, sapat na ang kahit anong tunog o ingay para pagdugtung-dugtungin ang mga kuwento.

Samantala, unti-unti ring kumalat ang balita tungkol sa isang umano’y midnight meeting na naganap sa isang private office sa Annex Building. Ayon sa isang source, may mga pumasok daw na sasakyan na walang plaka at may ilang security personnel na hindi niya kilala. Hindi niya masabi kung sino ang dumating o umalis, pero sigurado raw siyang may nangyaring hindi pangkaraniwan dahil halos isang oras na walang lumabas kahit isang staff man lang. Nang makalipas ang mahigit dalawang oras, sabay-sabay raw lumabas ang grupo, at lahat ay seryoso ang mukha. Walang boses, walang usap, walang pakiusap. Tila lahat ay may dalang bigat na ayaw nilang bitawan.

Habang nagkakagulo ang sambayanan sa pagbusisi ng bawat detalye, biglang umingay ulit ang pangalan ni Eli SanFernando. May isa pang lumabas na clip mula sa kanyang livestream, kung saan sinabi niya nang may diin, “Kung inaakala ninyong tapos na ’to, hindi pa tayo nagsisimula. Hindi ako papayag na lamunin nila ang taong sinisiraan nila.” Hindi malinaw kung sino ang tinutukoy, ngunit marami ang nag-interpret na tila nagtatanggol siya sa sinasabing Congress Meow. Ang iba namang analyst ay nagsasabing baka raw ito ay taktika lamang upang mas humaba ang istorya at mas lalo pang kumalat ang pangalan niya online. Hindi mo rin masisisi ang mga tao—lahat ngayon ay may kanya-kanyang motibo, kanya-kanyang anggulo, kanya-kanyang interpretasyon.

Sa mismong Kongreso, may ilang staff na nagsasabing ramdam na ramdam nila ang bigat ng atmosphere. May mga pinto raw na dati ay bukas, ngayon ay sarado. May mga opisyal raw na dati ay naglalakad nang kampante, ngayon ay parang laging nagmamadali, laging umiwas sa tanong, laging nagtatago sa likod ng tinted doors. Isang utility worker ang nagkuwento na habang naglilinis siya ng hallway bandang alas-dos ng madaling-araw, naka-spot siya ng dalawang opisyal na nagbubulungan sa sulok, at nang makita siya ay bigla silang naghiwalay at naglakad sa magkaibang direksyon. Hindi raw niya nakita kung sino sila, pero sigurado siyang hindi ordinaryong tao dahil may escort ang isa sa kanila.

Patuloy ding napupuno ang social media ng mga “theories.” May nagsasabing blackout operation ito. May nagsasabing personal na gulo na pinalaki lang ng media. May nagsasabing may mas malaking personalidad na nakatalaga sa gitna ng eskandalo, at ginagamit lamang ang Congress Meow at si Eli bilang diversion. Sa ilang online forums, may nagsasabing may hawak daw si Eli na hindi niya pa mailalabas, hindi dahil wala, kundi dahil may kailangan siyang protektahan. Ang iba naman, dinugtungan pa ang rumor na mayroon daw third party sa likod ng lahat at ang tunay na problema ay hindi tungkol sa romantic scandal kundi sa kapangyarihan at posisyon.

Isang viral post pa ang nagsabing may “secret room” daw sa basement kung saan may mga meeting na hindi dapat malaman ng publiko. Walang nakapagpatunay nito, ngunit ang lakas ng engagement ng naturang post ay halos parang totoo na sa isip ng mga nakabasa. Ganito kasimple sa panahon ngayon: ang isang tweet ay nagiging memorandum, ang isang comment ay nagiging dokumento, ang isang blurry video ay nagiging katibayan.

Sa gitna ng kaguluhan, nananatiling tahimik si Congress Meow. Wala itong official statement, wala ring public appearance. Ang katahimikan na ito ay mas lalo lang nagpasiklab sa intriga. Kung wala siyang tinatago, bakit hindi magsalita? Kung may gustong linawin, bakit hindi ilabas? Ang bawat minuto na lumilipas na wala siyang sinasabi ay nagiging parang patunay sa mata ng mga taong gutom sa drama. At kapag ang katahimikan mo ay nagiging mitsa ng apoy, napakabilis ng takbo ng tsismis.

Gayundin si Eli SanFernando ay biglang nanahimik matapos ang sunod-sunod na emosyonal na livestreams. Hindi malinaw kung siya ba ay pinayuhan na tumigil muna, kung siya ba ay may personal na dahilan, o kung bahagi ito ng mas malaking plano na hindi pa nauunawaan ng publiko. Ang kawalan ng update mula sa kanya ay lalo pang nagpataas ng inaasahan ng mga tao. May nagsasabing naghahanda lang daw siya bago maglabas ng “final truth.” Ang iba naman ay nagsasabing baka raw may pinoprotektahan siyang tao o ebidensya. Sa puntong ito, ang bawat haka-haka ay nagiging mini-storyline na pinaniniwalaan ng libo-libong tao online.

Habang rumaragasa ang mga teorya at kuwentong walang tigil, ang publiko ay nahahati. May naniniwala. May umiiling. May natatawa. Pero ang totoo, sa likod ng lahat ng ingay, walang may hawak ng tunay na sagot. Lahat ay nagtatanong. Lahat ay naghihintay. Lahat ay nakatutok. At ang katahimikan ng mga taong nasa gitna ng kontrobersiya ay nagiging mas malakas pa kaysa sa kahit anong viral video o leaked screenshot.

Sa dulo, isa lang ang malinaw: ang istoryang ito ay hindi pa tapos. Marami pang butas, marami pang kulay, marami pang lihim na hindi lumalabas — o baka hindi talaga lalabas. At habang patuloy na umiikot ang tsismis at drama, ang katotohanan ay nananatiling nakatago sa pagitan ng mga bulong, sa likod ng mga pinto, at sa mga matang takot tumingin nang direkta sa kamera.

Kung may ilalabas man na bagong detalye, hindi iyon mangyayari sa ingay ng feed; mangyayari iyon sa oras na hindi inaasahan, mula sa lugar na hindi mo inisip, at mula sa bibig ng taong hindi mo aakalain. Hanggang sa panahong iyon, mananatiling nasa ere ang mga tanong, ang mga paratang, ang mga hinaing, at ang mga kuwentong hindi mo alam kung kailan matatapos.

At kung tama ang bulong ng isang insider na nagsabing “May darating pang mas malaki kaysa rito,” parang hindi pa ito ang climax ng drama — kundi simula pa lang ng bagyong paparating.