Ang araw na iyon sa Malacañang ay hindi tulad ng ordinaryong routine briefing. Ang simula ay tahimik, tila ordinaryong araw lang para sa media: ang mga reporter ay nakaayos ng kanilang mga notes, ang mga cameraman ay naka-standby, at ang mga staff ay tahimik na naglalakad dala ang mga folders at files. Ngunit isang itim na envelope ang nagbago ng lahat—hawak ng isang miyembro ng kampo ni Romualdez, na naglalaman ng confidential documents na tila may bigat na hindi kayang ipaliwanag ng ordinaryong papel. Sa sandaling napansin ng lahat ang envelope, ramdam ang tensyon sa buong silid.

Pagkapasok ng kampo ni Romualdez at Zaldy Co sa presscon, agad na napansin ang kakaibang determinasyon sa kanilang mga mata. Hindi tulad ng nakasanayan, may hawak silang memo at ilang video clips na tila may kakayahang baguhin ang political dynamics sa loob ng Malacañang. Ang mga cameraman ay nag-adjust ng lente, habang ang mga reporter ay tumigil sa pagsusulat, ramdam ang anticipation. Ayon sa isang fictional insider, “Kapag lumabas ang mga dokumento at videos na ito, iba ang magiging kulay ng buong political landscape.”

Nang simulan ni Zaldy Co ang pagsagot sa unang tanong, ramdam ang bigat ng bawat sagot. Ang mga tanong ay probing at may kasamang direktang implication. Nang marinig ng publiko ang unang linya, napalingon si Marcos Jr at bahagyang ngumiti—isang ngiti na puno ng sarcasm at subtle na warning. Ngunit hindi nagtagal, ang isang tanong ang tumama nang direkta sa pinaka-sensitive na isyu: ang alleged internal conflict sa pagitan ng PBBM, Zaldy Co, at Romualdez, at ang strategic alliances na matagal nang pinananatiling lihim.

Sa puntong iyon, ang tension sa presscon ay umabot sa rurok. Dalawang opisyal ang napa-utal, may isa na muntik nang matapon ang kape sa pagkagulat, at ang mga staff ay halos hindi makagalaw. May bulong mula sa likod ng silid: “Huwag ipakita… hindi pa dapat…” ngunit huli na—nakuhanan ng camera ang bawat galaw at titig. Ang reaction ng bawat opisyal ay hindi mapigil: may kumapit sa mesa, may sumigaw pabulong, at may isa pang nagulat sa biglaang paglabas ng leaked video clips.

Isa sa pinaka-shocking development ay ang leaked audio na nagpapakita ng alleged reprimand ni PBBM kay Zaldy Co at Martin Romualdez. Ang tono ni PBBM ay malinaw, maingat ngunit matindi, na tila may direktang warning at subtile threats. Ang mga opisyal na dati’y kalmado ay napa-utal at muntik nang hindi makapagsalita. Ang tensyon sa silid ay hindi lamang ramdam, kundi literal na nararamdaman sa bawat second na tumatagal ang presscon.

Habang patuloy ang presscon, may leaked memo na inilabas. Ayon sa narrative ng story na ito, ang memo ay naglalaman ng mga detalye ng internal strategy, cash flow, at political alliances na hindi pa dapat malaman ng publiko. Ang bawat pangalan ay hindi inaasahan at sapat para mag-create ng political shockwave. Ang mga reporter ay nagsimulang magtanong ng mas probing, at ang mga cameraman ay nagsusumikap upang makuha ang bawat angle ng galaw ng mga opisyal.

Isa pang dramatikong eksena ay nang si Marcos Jr ay nagbigay ng subtle banat kay Imee Marcos habang nagrereact sa tanong. Hindi direktang accusation, ngunit ramdam ng lahat ang tension sa tono, sa ngiti, at sa titig. Ang reaksyon ni Imee Marcos ay malinaw: muntik nang sumagot ngunit pinigilan ang sarili. Ang silid ay puno ng suspense, at halos maramdaman ng lahat ang bigat ng bawat salita.

Pagkatapos ng presscon, nagkawatak-watak ang hallway. May insider na nagsabi: may tawag si Romualdez sa isang mysterious figure pagkatapos ng presscon, tumagal ng labinlima hanggang dalawampung minuto, at ayon sa fiction narrative, iyon daw ang tawag na magpapatuloy sa drama sa susunod na araw. May iba pang insider na nagbulong: “Kung lumabas ’yan sa media, tapos na ang maraming plano.”

Sa loob ng ilang araw, nagbago ang political landscape. Ang mga opisyal ay mas maingat, ang mga staff ay hindi makapagsalita nang malakas, at ang media ay patuloy na nagbabantay, naghihintay ng kahit anong leak. Ang envelope, audio, at memo ay na-archive sa vault, ngunit ang epekto ay ramdam sa bawat sulok ng palasyo: mga mukha ng opisyal na bahagyang namutla, mga ngiti na pilit at may halong kaba, at mga mata ng publiko na hindi makapaniwala sa nangyari.

May mga pabulong rin na lumabas sa social media—fictional accounts lamang—na nagsasabing may pangalawang batch ng documents at audio recordings na paparating, at ang susunod na revelation ay mas malaki at mas shocking. Ang suspense ay tumaas, at bawat galaw ng kampo ni Romualdez, Zaldy Co, at PBBM ay sinusuri ng mabuti ng publiko at media.

Sa huli, isang malinaw na tanong ang nananatiling nakabitin: hanggang kailan maitataas ang suspense bago lumabas ang susunod na revelation? Ang presscon na ito ay hindi lamang simpleng Q&A; ito ay isang unfolding drama, isang political thriller na halos maabot ang puso at isipan ng bawat nakasaksi. Ang envelope, audio, at memo ay nai-archive sa vault, ngunit ang tensyon, suspense, at hindi masagot na mga tanong ay nananatiling buhay sa isip ng lahat.

Ang bawat detalye, bawat galaw, bawat pabulong, at bawat titig ay naging bahagi ng isang political saga na hanggang ngayon ay pinag-uusapan, pinapanood, at sinusundan ng publiko. At iyon ang naiwan sa bawat mata na nakasaksi: isang presscon na nagbukas ng lihim, nagpakita ng tension, at nag-iwan ng cliffhanger na tiyak ay hihintayin sa susunod na kabanata ng political drama.