Isang gabi na akala ng lahat ay ordinaryo lang ang biglang naging sentro ng pinakamalaking online kaguluhan ng taon. Nagsimula lang sana sa isang simpleng anonymous post: isang madilim na silhouette ng taong nakatalikod, nakaharap sa napakalaking crowd, at sa itaas nito ay may naka-imprentang apat na salita—“THE NEW LEADER RISES SOON.” Walang pangalan, walang clue, walang paliwanag. Pero sapat iyon para mabuksan ang isang pinto patungo sa napakalalim na hukay ng haka-haka, intriga, at conspiracies na hindi na mapipigilan.

Sa unang limang minuto, halos walang pumansin. Pero sa pang-sampung minuto, may isang nag-comment ng “Trump reacts?” At doon nagsimula ang malaking pagsabog. Biglang may sumingit na “BBM connection?” Kasunod ang “Sara signal?” At mula roon ay naging parang multo ang apat na salita: hindi alam kung saan nanggaling, hindi alam kung sino ang may pakana, pero dumadaan sa bawat timeline ng libu-libong Pilipino na para bang ito ang pinakamakapangyarihang mensaheng iniwan ng isang lihim na grupo. At ang kakaiba, kahit walang direktang binanggit na pangalan, parang may kableng dumugtong sa tatlong tao—Trump, Marcos Jr., Sara—na para bang sila ang tulay tungo sa misteryosong “bagong pinuno” na sinasabing darating.

Hindi nagtagal, lumabas ang screenshot ng isang umano’y private conversation: apat na linyang walang konteksto. “Hindi pa sila handa.” “Bumubuo sila ng bagong axis.” “Siya ang pipiliin.” At sa ilalim ng screenshot, tatlong emoji: American flag, Philippine flag, dragon. Walang paliwanag kung totoo ba iyon o edited. Pero hindi iyon naging hadlang sa imahinasyon ng publiko. Sa mundo ng social media, hindi mo na kailangan ng resibo—sapat na ang misteryo para maging apoy ang isang bulong.

Dumami ang teoryang hindi mo alam kung dapat mo bang seryosohin o pagtawanan. Ang iba ay nagsabing may “secret chosen leader.” Ang iba nama’y nagbuo ng narrative na may “trio connection” daw—isang di-raw inaasahang intersection kung saan nababanggit sa parehong usapan sina Trump, Marcos Jr., at Sara, kahit walang malinaw na dahilan kung bakit sila ang tatlong karakter na sabay na sumulpot. Ang iba nama’y lumihis pa sa mas matinding direksyon, nagsasabing baka raw ito ay “global signal,” isang mensaheng nagmumula sa labas ng bansa at may kinalaman sa mga papausbong na political tides sa buong mundo.

Mabilis ang pag-apoy nito. May gumawa agad ng YouTube analysis video na may dramatic bass music, kahit wala namang totoong basehan. May nag-edit ng poster na parang international summit teaser. May gumawa ng graphs na wala namang data. Lahat ay nagmukhang “intelligence leak,” kahit halatang ginawa lang sa loob ng tatlumpung minuto. Pero ganoon talaga ang internet: ang mga tao ay sabik sa kuwento. At kapag sabik ang tao, kahit walang laman ang kwento, nagmumukha itong malalim.

Ang nakakatawa pero nakakakilabot, habang mas dumadami ang theories, mas dumadami din ang mga “self-proclaimed insiders.” May nagpost ng, “Tama ‘yan. Confirma—huwag lang magtanong.” Kahit walang nagtanong. May isa pang nagsabi, “Ilang buwan ko nang sinusundan ‘to.” Kahit kahapon lang nagsimula ang rumor. At may nag-upload ng video na 12 seconds lang: tatlong anino sa isang mesa, isang papel sa gitna, at caption na, “The signing is near.” Wala namang malinaw na mukha. Wala namang marinig na salita. Pero bawat viewer ay may sariling interpretasyon—ang isa ay nagsabing kamukha raw ng isang kilalang politiko ang silhouette; ang isa naman ay nagsabing mukhang deepfake lang. Pero hindi iyon nakapagpabagal sa takbo ng intriga. Sa halip, mas lalo itong nagpasiklab.

Sa sumunod na araw, hindi na mapigilan ang pagdagsa ng mga cryptic posts na parang serye ng propesiya. May nagpost ng mahaba, parang galing sa isang anti-matter political oracle: “Hindi sila naghahanap ng exposure. Naghihintay sila ng sandaling magbago ang hangin.” Kahit walang saysay, nagkaroon ito ng libo-libong likes. At dito na nagsimula ang mas malalim na tanong: sino ang nag-o-orchestrate nito? Totoo bang may nagtutulak ng narrative? O collective hallucination lang ba ito ng isang bansang mahilig sa drama?

Habang patuloy na lumalakas ang trend, lumipat naman ang atensyon sa isang malaking tanong: bakit nadadamay si Trump? Ano naman ang koneksyon niya sa isang cryptic local rumor? Ang iba’y nagsabi dahil sa “leadership style parallels,” ang iba naman ay nagsabing dahil sa “symbolism.” Pero ang pinaka-pinatok na explanation—at marahil pinaka-simpleng sagot—ay ito: dahil may nagbanggit ng pangalan niya sa comments. At doon na nagsimulang mag-spin ang buong narrative.

Minsan, gano’n lang kasimple ang pagkabuo ng isang malaking haka-haka: isang comment na walang basehan, isang meme na na-edit sa cellphone, isang caption na sinadyang gawin para mag-trend. At kapag ang tao’y sabik sa gulo, ang isang biro ay nagiging teorya; ang isang teorya ay nagiging possibility; at ang possibility ay nagiging “baka nga.”

Pero sa pinakagulo-gulong sandali, biglang may nangyaring hindi inaasahan: tumahimik ang pinanggagalingan ng lahat. Ang anonymous page—na araw-araw naglalabas ng cryptic clues—ay biglang naglaho. Wala nang post. Wala ring paliwanag. Parang nag-shutdown sabay ng 12 midnight bell. At doon mas lalong nagising ang publiko. Dahil minsan, ang katahimikan ang pinakamalakas na sigaw.

Tubong-laway ang trending threads. May nagsabing baka raw “pinatigil.” May nagsabing “nirevise ang plano.” May nagsabing “ang tunay na announcement ay paparating.” Wala ring tumigil sa pag-post ng sarili nilang bersyon. May gumawa ng video na parang opening sequence ng isang Hollywood dystopian movie. May nag-edit ng puzzle graphics. At ang iba namang pagod na ay nag-comment na lang ng, “Ano ba talaga? Sino ba talaga?” na meron pang crying emoji sa dulo.

At bago tuluyang humupa ang apoy, may isang poetic anonymous post na nagparamdam: “Hindi sila hinihintay na magpaliwanag. Hinihintay sila na magpakita. At kapag dumating ang bagong pinuno—hindi na natin kailangan ng clue. Ramdam natin agad.” Mabilis itong umikot. At tulad ng lahat ng cryptic nonsense na may poetic impact, umingay ito nang malala.

Sa huli, walang malinaw na sagot kung sino ang “New Leader” na sinasabi. Wala ring malinaw na dahilan kung bakit napasama sa usapan ang Trump–Marcos–Sara triangle. At lalong walang patunay kung may tunay na “bagong axis,” “signing,” o “global signal.” Pero ang hindi maitatanggi: ang collective imagination ng netizens ay kayang magpanganak ng kwento, tapos palakihin pa iyon hanggang magmukhang totoong prophecy.

Sa mundong pagod na sa political noise pero sabik pa rin sa political drama, ang isang silhouette ay nagiging simbolo; ang isang comment ay nagiging manifesto; ang isang rumor ay nagiging national conversation. At sa mundong ito, hindi mahalaga kung totoo ang “bagong pinuno.” Dahil minsan, ang pinakamalalakas na kwento ay iyong hindi pinangalanan, hindi pinatunayan, hindi nilinaw—iniwan lang sa ere para sa imahinasyon ng bawat isa.

At iyon ang nangyari. Isang misteryong walang pangalan na kumalat na parang epiko. Isang viral myth na walang direksyon pero malakas ang dating. Isang bulong na naghulma ng isang tanong na, hanggang ngayon, may mga nag-iisip pa rin:

Sino nga ba ang tinutukoy?
At bakit parang ayaw nila tayong makalimot?