Tuwing madaling-araw, may maririnig na mahina ngunit malinaw na sigaw ng bata mula sa lumang balon sa gilid ng barangay hall. Akala ng mga tao, hayop lang iyon o hangin. Hanggang sa isang araw, isang batang lalaki ang nadulas at nahulog sa balon — ngunit di siya nasaktan. Nang mailigtas siya, ang tanging nasabi niya

Isang Sigaw na Paulit-ulit sa Madaling-Araw

Sa Barangay San Isidro sa Quezon Province, may isang balon sa gilid ng barangay hall na matagal nang bahagi ng katahimikan ng lugar. Ngunit nitong mga nakaraang taon, tuwing madaling-araw, may maririnig na mahina ngunit malinaw na sigaw mula roon. Boses ng isang bata. Hindi ito sigaw ng takot — kundi tila panawagan. Marami ang nag-akala na baka hayop lang iyon, o epekto ng hangin na pumapasok sa lumang hukay.

Mga Kwentong Binalewala

Ilang matatanda sa barangay ang nagsabing naririnig na nila ang sigaw mula pa noong dekada ’90, ngunit dahil walang makitang ebidensya, binansagan na lamang ito bilang bahagi ng mga alamat ng lugar. Ang iba nama’y nagsabing baka may hayop na nahulog sa loob at hindi pa nailalabas. Taon-taon, ito’y tinatabunan lamang ng kwento, hindi ng aksyon.

Ang Aksidenteng Nagbukas ng Katotohanan

Noong nakaraang buwan, isang batang lalaki na anak ng isa sa mga tanod ay naglalaro malapit sa balon. Sa isang iglap, siya’y nadulas at nahulog. Lumikha ito ng kaguluhan sa barangay. Agad na rumesponde ang mga tao upang siya’y iligtas. Laking gulat ng lahat nang siya’y matagpuang walang kahit anong sugat.

Isang Mensaheng Hindi Malilimutan

Nang maiahon na ang bata mula sa balon, tinanong siya kung paano siya nakaligtas. Ang kanyang sagot ay nagpalamig sa paligid:
“May nag-abot sa akin ng kamay… at sinabing, ‘Ako na ang bahala. Bumalik ka sa nanay mo.’”

Tahimik ang lahat. Walang makapaniwala. Ngunit totoo ang nangyari — at mula noon, hindi na ito itinuring na kwentong kathang-isip.

Ang Paglilitaw ng Matagal Nang Lihim

Dahil sa insidente, minabuti ng barangay council na ipa-inspeksyon ang loob ng balon. Sa tulong ng mga rescuer at flashlight, sinilip nila ang ilalim nito. Doon, natagpuan nila ang mga buto ng isang bata — halos buo pa ang balangkas, suot ang sirang uniporme ng pampublikong paaralan.

Pagbabalik sa Barangay Records

Ang Barangay Secretary ay nagbukas ng mga lumang tala. Isang pangalan ang lumutang: Rosa Marie L., edad 9. Nawawala mula pa noong 1994. Ayon sa ulat, huli siyang nakita sa tapat ng barangay hall, naghihintay sa kanyang ina na hindi na dumating.

Walang nakakita kung saan siya pumunta. Walang saksi. At mula noon, ang kaso ay isinara na lang bilang “missing child.”

Ang Kwento ni Rosa Marie

Ayon sa ilang matatandang kapitbahay, si Rosa Marie ay tahimik, masunurin, at palaging naghihintay sa kanyang ina tuwing tanghali. Araw ng kanyang pagkawala, may bagyong paparating, at wala siyang kasama. Hanggang ngayon, walang nakakaalam kung bakit siya napunta sa balon — aksidente ba ito, o may ibang dahilan?

Isang Espiritung Mapagkalinga

Ang insidente ng batang nahulog ngunit hindi nasaktan ay nagbigay ng panibagong liwanag sa misteryo. Ang paniniwala ng marami: si Rosa Marie ang “nag-abot ng kamay.” Isang kaluluwang matagal nang naghihintay — ngunit sa kabila ng kanyang sariling sinapit, piniling iligtas ang iba.

Pagluluksa at Pagpaparangal

Inilabas mula sa balon ang mga buto ni Rosa Marie. Ang kanyang pamilya, na ngayon ay naninirahan na sa ibang bayan, ay muling bumalik upang siya’y bigyang maayos na libing. Isang misa ang isinagawa, at ang buong barangay ay dumalo. Hindi bilang pagtakot, kundi bilang paggalang sa isang batang matagal nang nakalimutan.

Pagbabago sa Pananaw ng Komunidad

Mula noon, hindi na tinatawag ng mga taga-San Isidro ang balon bilang isang lugar ng kaba. Sa halip, isa na itong paalala ng kabutihan, ng sakripisyo, at ng kahalagahan ng pakikinig — lalo na sa mga sigaw na inaakalang hangin lang.

Isang Panata ng Barangay

Ang barangay council ay nagpasya na ipasara na ang balon, hindi upang limutin, kundi upang bigyan ito ng katahimikan. Sa tabi nito, itinayo ang isang maliit na monumento — isang pares ng kamay na nakaabot paakyat, may ukit na mensahe:
“Sa bawat sigaw, may kwentong dapat pakinggan.”

Ang Tunay na Himala

Hindi lahat ng kwento ay kailangang makita upang mapaniwalaan. Minsan, isang boses sa dilim ang sapat upang gisingin ang isang buong komunidad. At sa Barangay San Isidro, ang boses ni Rosa Marie ay mananatiling bahagi ng kanilang kasaysayan — isang paalalang may mga espiritu ng kabataan na kahit sa kabilang buhay, ay handang magligtas.