Hindi kailanman makakalimutan ng mga residente ng Green Meadows ang gabing iyon. Sa labas ng mala-palasyong bahay ng pamilyang Alonzo, tila tahimik ang lahat—maliban sa mga ilaw ng pulis at ambulansya na nagkikislapan sa dilim. Ang amoy ng dugo at formalin ay humalo sa halimuyak ng mga rosas sa hardin, at sa gitna ng kaguluhan, isang tanong ang paulit-ulit na umalingawngaw: Paano nangyari ito sa pamilyang itinuring na simbolo ng tagumpay at pagmamahalan?

Ang pamilya Alonzo ay kilala sa kanilang yaman, kabaitan, at larawan ng perpektong buhay. Si Dr. Ricardo Alonzo, isang sikat na cardiologist; ang kanyang asawang si Celia, dating beauty queen na naging social worker; at ang kanilang dalawang anak na sina Mara at Joaquin—mga huwaran ng kabataan, magalang, at laging may ngiti. Sa social media, sila ang “#FamilyGoals.” Ngunit sa loob ng kanilang bahay, may lihim na unti-unting lumalason sa lahat.

Ayon sa mga imbestigador, nagsimula ang lahat sa isang misteryosong pagkawala. Noong unang linggo ng Agosto, hindi na pumasok sa ospital si Dr. Ricardo. Sinundan ito ng hindi pagsipot ni Celia sa isang charity event na siya mismo ang nanguna. Sa loob ng tatlong araw, walang sumasagot sa tawag o mensahe. Hanggang sa isang gabi, tinawagan ng kapitbahay ang mga awtoridad—dahil sa nakaririnding amoy na nanggagaling sa hardin.

Ang Natagpuan

Pagdating ng mga pulis, napansin nila ang kakaibang tahimik na bahay. Walang tugon sa doorbell, kaya’t pinilit nilang buksan ang gate. Sa paglapit nila sa likuran ng bahay, natuklasan nila ang isang bahagi ng lupa na tila bagong hinukay. Nang hukayin ito, tumambad ang tatlong bangkay—si Celia, si Mara, at si Joaquin—lahat nakabalot sa kumot ng ospital, ang mga mukha puno ng pasa at bakas ng pagdurusa.

Ngunit ang mas nakakagulat: wala ang katawan ni Dr. Ricardo.

Ang unang hinala ng mga imbestigador—isang kaso ng pagpatay na nagmula sa loob ng pamilya. Ngunit nang buksan nila ang basement ng bahay, natagpuan nila ang isang liham na tila isinulat ng doktor bago siya mawala.

“Kung mababasa ninyo ito…”

Sa sulat na may petsang Hulyo 30, sinabi ni Ricardo:

“Kung mababasa ninyo ito, ibig sabihin ay huli na ang lahat. Hindi ko na alam kung saan ako magsisimula. Ang pagmamahal na pinangalagaan ko ay naging lason. Ang mga taong pinagkatiwalaan ko—sila mismo ang sumira sa akin.”

Kasama ng liham ang ilang resibo at litrato—patunay ng malalaking withdrawal mula sa kanilang joint account, at mga larawan ni Celia kasama ang isang lalaking hindi nila kilala. Lumabas sa imbestigasyon: ang lalaking iyon ay si Patrick Dela Vega, dating pasyente ni Ricardo.

Ayon sa mga kaibigan ng pamilya, nagbago si Celia nitong mga nakaraang buwan. Madalas siyang umalis nang hindi nagpapaalam, nagiging iritable, at minsan ay umiiyak mag-isa. Ang mga anak, ayon sa mga guro, ay tila apektado rin—lalo na si Mara, na nakitaan ng mga pasa sa braso ilang linggo bago ang insidente.

Ang Katotohanan sa Loob ng Mansyon

Sa pagsisiyasat ng mga awtoridad, natuklasan nilang may mga CCTV sa bahay—ngunit lahat ay sinadyang sirain. Gayunman, may isa silang nakuhang USB sa silid ng anak na si Mara, nakatago sa loob ng isang stuffed toy. Doon, natagpuan nila ang ilang video clips na kinuha gamit ang cellphone.

Sa isa sa mga video, maririnig ang sigawan ni Celia at Ricardo.

Celia: “Hindi mo ako pag-aari, Ricardo! Hindi mo alam kung gaano ako kasakal sa piling mo!”
Ricardo: “Lahat ng ito ay ginawa ko para sa inyo! Para sa pamilya natin!”

Kasunod nito, isang kalabog, at sigaw ni Mara: “Tama na, Papa! Tama na!”

Ilang araw matapos makuha ang footage, natagpuan ng mga pulis sa isang abandonadong motel sa Batangas ang sasakyan ni Ricardo—may dugo sa loob, ngunit walang bangkay. Sa dashboard, may nakasulat sa fogged glass: “Huwag n’yo akong hanapin.”

Ang Imbestigasyon

Ang kaso ng mga Alonzo ay naging pambansang balita. Ang mga mamamahayag ay nagpalitan ng teorya: ilan ay naniniwalang si Ricardo mismo ang pumatay sa kanyang pamilya bago nagpakamatay; ang iba nama’y sinasabing may ikatlong taong sangkot—marahil si Patrick Dela Vega, ang diumano’y kalaguyo ni Celia.

Ngunit isang bagong ebidensiya ang lumabas. Isang witness, dating kasambahay ng mga Alonzo, ang lumapit sa media. Ayon kay Lina, “May mga gabi na naririnig kong umiiyak si Ma’am Celia. Sinasaktan siya ni Doc. Minsan, nakita kong duguan ang labi niya. Pero kinabukasan, parang walang nangyari—laging nakangiti sa harap ng camera.”

Dagdag pa niya, ilang araw bago ang insidente, nakita raw niyang may dalang baril si Mara. Nang tanungin niya kung bakit, sagot ng dalaga:

“Hindi ko na kayang makita si Mama na umiiyak gabi-gabi.”

Ang Lihim na Dokumento

Pagkalipas ng isang buwan, habang patuloy ang paghahanap kay Ricardo, natuklasan ng mga imbestigador ang isang safety deposit box sa isang bangko sa Makati—nakapangalan kay Celia. Sa loob, may birth certificate ng batang babae na walang apelyido, at ilang litrato ng sanggol.

Ayon sa DNA test, ang bata ay anak ni Celia—pero hindi kay Ricardo.

Muling nabaliktad ang lahat ng teorya. Ayon sa mga forensic psychologist, posibleng nalaman ni Ricardo ang tungkol sa pagtataksil at anak sa labas, na siyang nagtulak sa kanya sa desperasyon. Ngunit may mga kakaibang bakas sa lugar ng krimen—isang pares ng sapatos na hindi pag-aari ng sinuman sa pamilya, at fingerprint ng isang hindi pa kilalang lalaki.

Ang Madilim na Katapusan

Noong ika-3 ng Oktubre, dalawang buwan matapos ang insidente, isang bangkay ng lalaki ang natagpuan sa baybayin ng Nasugbu. Ayon sa dental records, si Ricardo Alonzo iyon. May tama ng bala sa ulo, ngunit walang baril na natagpuan sa lugar. Ang kanyang relo at wedding ring ay nawawala.

Ang mga eksperto ay hati sa opinyon: suicide ba ito, o isang pagpatay upang patahimikin ang isang taong may nalalaman? Hanggang ngayon, nananatiling bukas ang kaso.

Ngunit higit pa sa misteryo, ang kwento ng pamilya Alonzo ay nag-iwan ng marka sa isip ng mga Pilipino—isang paalala na sa likod ng mga perpektong ngiti sa social media, may mga sugat na hindi nakikita, at mga lihim na pilit tinatakpan ng yaman at larawan ng kasiyahan.

Ang Pagbangon ni Lina

Pagkalipas ng taon, nagsimula ng pondo si Lina, ang dating kasambahay, para sa mga biktima ng domestic abuse. “Kung may nakarinig lang noon, baka buhay pa sila,” umiiyak niyang sabi sa isang panayam. “Hindi ko na mababago ang nangyari, pero sana wala nang ibang pamilyang masira dahil sa takot at hiya.”

Ang bahay ng mga Alonzo ay ngayon ay nakatiwangwang—walang nakatira, ngunit madalas daw marinig ang pagtugtog ng piano sa gabi. Sabi ng mga kapitbahay, si Mara raw ang tumutugtog noon… bago ang gabing iyon.

At sa bawat tunog ng piano, muling bumabalik sa alaala ng lahat ang tanong na hindi kailanman nasagot:
Ang tunay bang pumatay… ay ang sikreto nilang lahat na itinago sa loob ng bahay?