Uminit ang social media matapos kumalat ang usap-usapan na ibinenta raw ni Kuya Kim Atienza ang ilang ari-arian na naiwan ng kanyang yumaong anak na si Emman. Ayon sa mga komentong kumalat online, kabilang daw sa naturang mga gamit ang bahay, sasakyan, at ilang personal na alahas. Sa gitna ng matinding emosyon at patuloy na pagdadalamhati sa pagkawala ni Emman, mabilis na umani ng atensyon at reaksiyon ang balitang ito.

Mahigit isang taon na ang lumipas mula nang pumanaw si Emman, ngunit ramdam pa rin ang bigat ng lungkot sa bawat pagkakataong napag-uusapan siya. Kaya nang lumutang ang isyung ito, marami ang agad nagtanong, nag-komento, at nagpahayag ng opinyon—ang iba puno ng suporta, ang ilan naman ay may halong pag-aalinlangan. Para sa ilan, natural lamang kung sakaling may mga ari-ariang kailangang ayusin, ibenta, o ilipat ng pagmamay-ari, lalo na’t bahagi ito ng proseso ng pag-iwan ng mahal sa buhay. Ngunit para sa iba, maselan ang paksa at hindi dapat basta-basta husgahan.

Sa gitna ng ingay, mas pinili ni Kuya Kim na magbigay ng mahinahong paliwanag. Bagaman hindi direktang tinukoy ang bawat detalye, iginiit niyang lahat ng ginagawa nila ay alinsunod sa tama, legal, at may paggalang sa alaala ng kanyang anak. Kung may mga ari-ariang hinawakan o inilipat, ito raw ay bahagi ng responsibilidad ng isang magulang sa maayos na pag-aayos ng mga naiwan. Sa halip na tumugon sa emosyonal na tono ng social media, nanatili siyang dignified—isang katangian na kilala sa kanya mula noon hanggang ngayon.

Hindi rin maikakaila ang suporta ng marami. Maraming netizens ang nagpahayag ng pang-unawa at lakas ng loob para sa pamilya Atienza, at nagpaalala na ang proseso ng paghilom ay hindi pare-pareho para sa lahat. Ang ilan namang nagdududa ay nanawagang maghintay ng malinaw na paliwanag at huwag agad magbitaw ng batikos sa gitna ng matinding personal na yugto ng pamilya.

Kung babalikan, ilang beses na ring nagbahagi si Kuya Kim ng mga emosyonal na mensahe tungkol sa kanyang anak, maging ng mga aral na natutunan niya sa gitna ng sakit. Mula sa mga simple niyang post, malinaw na ang alaala ni Emman ay buhay sa puso ng pamilya, at patuloy nilang ipinagdiriwang ang mga alaala nito—hindi upang ibalik ang sakit, kundi upang isabuhay ang pagmamahal at kabutihang iniwan niya.

Ang insidenteng ito ay paalala ng manipis na linya sa pagitan ng publiko at pribadong buhay ng mga kilalang personalidad. Oo, kilala sila, sinusundan, at binabantayan; ngunit tao rin sila. May sakit, may bigat, at may mga desisyong personal at hindi para sa hatol ng publiko hangga’t hindi lubos na nauunawaan.

Habang nagpapatuloy ang diskusyon, nananatili ang panawagan para sa respeto at tamang impormasyon. At habang hindi pa natatapos ang mga kuro-kuro, malinaw na isang bagay ang totoo—sa puso ng isang ama, walang anumang ari-arian o bagay na kayang tumumbas sa buhay at alaala ng anak.

Sa bandang huli, ang pinakamahalagang aral dito ay ang pagiging maingat sa paghatol at pagkalat ng haka-haka. Dahil sa mga sensitibong kwento tulad nito, isang maling salita lang ay maaaring dagdagan ang sakit ng taong nagluluksa. Ang totoong kuwento ay laging pinakamahalaga, at minsan, hindi kailangan ng ingay para marinig ang katotohanan—kailangan lang ng respeto at pang-unawa.