Matagal nang nakalimutan ng bayan ng Pine Hollow, Oregon ang misteryo ng pagkawala ni Laura Jennings at ng kanyang anak na si Eli, pitong taong gulang noon, isang gabi ng taglamig noong 1988. Umulan nang malakas, bumagsak ang mga linya ng kuryente, at kinabukasan, ang kanilang lumang bahay sa dulo ng kagubatan ay natagpuang bukas ang pinto, may mga bakas ng putik papasok sa loob, at isang tasa ng gatas na malamig na sa mesa. Wala nang sumunod na bakas.

Sa loob ng tatlong dekada, paulit-ulit na sinuyod ng mga pulis at boluntaryo ang kagubatan, mga ilog, at pati ang mga minahan sa paligid — pero ni isang bakas ng mag-ina ay hindi natagpuan. Maraming haka-haka: tumakas sila, dinukot, o baka sila mismo ay may tinatago. Hanggang nitong taon, isang grupo ng mga forest surveyor ang nakadiskubre ng kakaibang “sinkhole” sa gitna ng mga punong pino, mahigit dalawang kilometro mula sa dating bahay ng Jennings.

Ang nakita nila sa ilalim ay hindi basta-basta lungga — kundi isang lihim na bunker.

Ayon kay Detective Mark Hollis ng Oregon State Police, “Hindi ito gawa ng ordinaryong tao. May electrical wiring, ventilation, at mga gamit na tila sinadyang panatilihing lihim. Ang mga materyales ay mula pa noong late 1980s.”

Pagpasok ng mga imbestigador, sinalubong sila ng mga gamit pambata — laruan, lumang damit, at mga poster ng cartoon sa pader. Ngunit sa pinakailalim, natagpuan nila ang isang lumang journal, na pagmamay-ari umano ni Laura Jennings.

Ang unang mga pahina ay tila diary ng isang ina na gustong protektahan ang kanyang anak mula sa isang taong tinutukoy niya bilang “Sila.” Nakasulat: “Hindi ako babalik sa bayan. Hindi nila kami makikita. Ligtas kami rito, basta’t hindi kami lalabas.”

Habang binabasa ng mga pulis ang mga sumunod na tala, lalong naging malinaw ang larawan ng nangyari. Lumalabas na si Laura ay dating asawa ng isang lokal na kontratista na nasangkot sa isang kaso ng katiwalian at banta sa buhay ng pamilya. Nang magsimulang makatanggap si Laura ng mga pagbabanta, tumakas siya bitbit ang anak at nagtago sa ilalim ng lupa—literal.

Ngunit ayon sa mga forensic findings, ang bunker ay nagkaroon ng gas leak marahil ilang buwan matapos silang tumira doon. Sa parehong lugar natagpuan ang dalawang kalansay — isang nasa edad trenta at isa bata pa — nakahiga magkatabi sa isang lumang kama.

“Makikita mong hindi sila nagtangkang tumakas,” sabi ni Detective Hollis. “Parang nagdasal lang sila, at sabay na pumikit.”

Ang lugar ay ngayon isinailalim sa imbestigasyon at itinuturing na isa sa pinakamatagal na missing persons case sa Oregon na natugunan. Ngunit higit pa sa imbestigasyon, ang kuwento ni Laura at Eli ay naging simbolo ng pagmamahal at takot ng isang ina na gagawin ang lahat para protektahan ang anak — kahit kapalit nito ay sariling buhay.

Sa bayan ng Pine Hollow, kung saan halos lahat ay tumanda nang hindi nalulutas ang misteryong iyon, tila muling bumalik ang katahimikan. Isang memorial ang itatayo sa gilid ng kagubatan kung saan natagpuan ang bunker.

Isa sa mga dating kaklase ni Eli, ngayon ay apatnapu’t tatlong taong gulang, ang nagsabi: “Palagi naming iniisip na baka nakaligtas sila. Pero siguro, sa paraan nilang iyon, nahanap na rin nila ang kapayapaan.”

Sa huling pahina ng journal ni Laura, isang maikling sulat ang natagpuan — tila sinulat ilang araw bago ang trahedya:
“Kung sakaling may makahanap nito, sana alam n’yong ginawa ko lang ang alam kong tama. Ang bahay namin ay hindi na ligtas, pero ang lugar na ito, kahit maliit, ay tahanan naming mag-ina. Dito, malaya kami.”

Ngayon, habang tinatabunan ng mga dahon ng pino ang dating taguan, ang Pine Hollow ay may bagong alamat—isang paalala na minsan, ang tunay na pag-ibig ng isang ina ay hindi sinusukat sa tagal ng panahon, kundi sa tahimik na sakripisyong hindi napansin ng mundo.