Sa lalawigan ng Negros Occidental, isang kwento ng pag-ibig, pagtataksil, at malagim na kapalaran ang gumimbal sa tahimik na pamumuhay ng mga residente. Ito ay hindi lamang usapin ng isang krimen, kundi isang trahedyang sumira sa tiwala at kumitil sa mga pangarap ng isang mabuting ina. Ang biktima ay si Christine Joy Dignadise, isang 42-anyos na dating nurse na naging matagumpay na negosyante. Ang itinuturong salarin? Walang iba kundi ang taong dapat sana ay sandigan ng kaligtasan—isang alagad ng batas.

Ang Larawan ng Isang Mabuting Ina

Si Christine ay kilala sa kanilang lugar sa Victorias City bilang isang babaeng puno ng buhay at pag-asa. Matapos ang kanyang serbisyo bilang nurse, kabilang ang pagiging frontliner noong panahon ng pandemya, pinili niyang pasukin ang mundo ng negosyo bilang isang freelance cosmetics agent. Ginawa niya ito upang mas matutukan ang pagpapalaki sa kanyang anak na lalaki, na isinilang noong 2015. Bilang isang single mom, siya ang naging haligi ng kanilang tahanan, na nagtataguyod hindi lamang sa kanyang anak kundi maging sa kanyang mga magulang at pamangkin.

Sa mata ng kanyang mga kapitbahay, si Christine ay walang bahid ng masama. Wala siyang kaaway, laging nakangiti, at handang tumulong sa sinuman. Dahil sa kanyang pagsisikap, nakapagpundar siya ng sariling sasakyan—isang Hyundai Accent—na naging simbolo ng kanyang tagumpay. Ngunit sa isang iglap, ang sasakyang ito ang naging huling saksi sa kanyang huling sandali.

Ang Misteryosong Pagkawala

Nagsimula ang bangungot noong madaling araw ng Oktubre 29, 2025. Maagang umalis si Christine sa kanilang bahay sakay ng kanyang sasakyan para sa isang transaksyon. Ito ay isang normal na araw para sa kanya, at walang nakapansin ng anumang kakaiba. Subalit nang sumapit ang hapon, nagsimulang mag-alala ang kanyang pamilya. Hindi na siya sumasagot sa mga tawag, at ang kanyang mensahe ay nanatiling walang tugon.

Ang pangamba ay naging realidad nang makatanggap ng tawag ang Hinigaran Police Station bago mag-alas kwatro ng hapon. Isang concerned citizen ang nakakita ng abandonadong sasakyan sa gitna ng malawak na tubuhan sa Barangay Gargato. Nang dumating ang mga otoridad, nakita nila ang sasakyan ni Christine—basag ang bintana sa driver’s side at may mga bakas ng dugo sa loob. Ang tanawin ay nagpapahiwatig ng isang marahas na pangyayari, ngunit ang biktima ay wala doon.

Ang Bisitang Nagdala ng Kilabot

Habang ang pamilya ni Christine ay lugmok sa pag-aalala at nagkakalat ng panawagan sa social media, isang nakakagulat na tagpo ang naganap sa kanilang tahanan. Kinabukasan, Oktubre 30, isang lalaki ang kumatok sa kanilang pinto. Nagpakilala ito bilang nobyo ni Christine at nagsabing nag-aalala rin siya sa pagkawala ng babae.

Pinatuloy ng pamilya ang lalaki, na lingid sa kanilang kaalaman ay si Police Staff Sergeant Enrique Gonzalodo Jr. Ipinagtimpla pa nila ito ng kape at kinausap ng maayos. Ngunit sa gitna ng kanilang usapan, napansin ng pamangkin ni Christine ang isang bagay na bumubukol sa baywang ng lalaki—isang baril. Dito nila nalaman na pulis pala ang nasabing bisita. Ikinwento ni Gonzalodo na may usapan sila ni Christine noong umagang iyon ngunit hindi siya nakarating dahil sa duty. Ang pagbisitang ito, kung babalikan, ay tila isang mapaglarong tadhana—ang taong may kinalaman sa pagkawala ay nasa loob mismo ng tahanan ng biktima, nakikiramay kunwari.

Ang Pag-amin at Pagsuko

Lumipas ang mga araw na walang balita kay Christine. Ang bawat oras ay tila habang-buhay na paghihintay para sa kanyang pamilya. Ngunit noong gabi ng Oktubre 31, isang tawag ang natanggap ni Police Regional Director General Arnold Thomas Ibay. Sa kabilang linya ay si Gonzalodo, dala ang isang mabigat na konsensya at impormasyong babago sa takbo ng kaso. Inamin niyang wala na si Christine at alam niya kung nasaan ang katawan nito.

Noong Nobyembre 1, Araw ng mga Patay, sumuko ng tuluyan si Gonzalodo. Sa harap ng mga matataas na opisyal at ng kanyang abogado, isinalaysay niya ang kanyang bersyon ng kwento. Itinuro niya ang lugar kung saan niya iniwan si Christine—sa isang liblib na plantasyon ng tubo sa Hacienda Weaver, Bago City, may layong 20 kilometro mula sa lugar kung saan siya nanggaling.

Doon, tumambad sa mga otoridad ang kalunos-lunos na sinapit ng biktima. Ang katawan ni Christine ay nasa state of decomposition na, halos hindi na makilala, at may tama ng bala na tumagos mula balikat hanggang leeg. Kinilala siya ng kanyang anak sa pamamagitan ng suot niyang relo.

Aksidente o Sinadya?

Ayon sa salaysay ni Gonzalodo, nagkaroon sila ng mainit na pagtatalo ni Christine sa loob ng sasakyan. Inaayos daw sana ni Christine ang pagbenta ng kotse nang magkita sila. Sa gitna ng kanilang pag-uusap, diumano’y inagaw ni Christine ang kanyang baril, at sa kanilang agawan ay pumutok ito ng hindi sinasadya. Dahil sa takot at panic, minaneho niya ang sasakyan patungo sa Bago City para itago ang katawan, at pagkatapos ay dinala ang sasakyan sa Hinigaran upang iligaw ang imbestigasyon.

Subalit, marami ang hindi naniniwala sa anggulong “aksidente.” Ang tanong ng karamihan: Kung totoo itong aksidente, bakit hindi niya dinala sa ospital ang nobya na noo’y nag-aagaw buhay pa? Bakit kinakailangang itago ang katawan at magsinungaling sa pamilya? Ang serye ng mga desisyon na ginawa ni Gonzalodo pagkatapos ng insidente ay nagpapakita ng intensyon na pagtakpan ang krimen.

Napag-alaman din na may tatlong taon nang may lihim na relasyon ang dalawa. Si Gonzalodo ay may asawa at dalawang anak, habang si Christine naman ay malaya. Isang “crime of passion” ang tinitingnang anggulo ng mga pulis—posibleng nag-ugat sa selos, pagtataksil, o pagnanais na makipaghiwalay na nauwi sa karahasan.

Hustisya at Pagsisisi

Sa ngayon, nakakulong na si Staff Sergeant Gonzalodo at nahaharap sa kasong murder. Sisiguruhin ng pamunuan ng pulisya na dadaan siya sa tamang proseso at matatanggal sa serbisyo. Ngunit kahit anong parusa ang ipataw, hindi nito maibabalik ang buhay ng isang ina na puno ng pangarap.

Ang pamilya ni Christine ay labis na nagdadalamhati. Ang kanyang anak, na ngayon ay ulila na, ay gabi-gabing umiiyak at hinahanap ang kanyang ina. Sa kabilang banda, ang pamilya naman ng suspek ay dumaranas din ng kahihiyan at sakit dulot ng kanyang ginawa.

Ang trahedyang ito ay isang masakit na paalala sa lahat. Ang pagtataksil at bawal na relasyon, gaano man katamis sa simula, ay kadalasang may kapalit na mapait na wakas. Ang tiwala ay napakadaling sirain ngunit napakahirap ibalik. Para sa mga taga-Negros at sa lahat ng nakasaksi sa kwentong ito, ang pangalan ni Christine Joy Dignadise ay magsisilbing simbolo ng paghahanap ng hustisya at katotohanan.