Isang maitim na ulap ang biglang dumilim sa social media landscape nitong Biyernes ng umaga, Oktubre 24, 2025, matapos kumalat ang balitang ikinagulat at ikinalungkot ng buong bansa: ang biglaan at hindi inaasahang pagpanaw ng social media influencer na si Eman Atiensa. Sa murang edad na 19, ang paglisan ni Eman, anak ng batikang Kapuso TV host at weather anchor na si Kim Atiensa at ng edukador na si Felicia Hong Atiensa, ay hindi lamang isang simpleng balita; ito ay isang nakakakilabot na paalala sa tindi at pagka-kritikal ng krisis sa kalusugan ng isip na kinakaharap ng ating lipunan.

Ang balita ay opisyal na inihayag ng pamilya sa pamamagitan ng isang taos-pusong pahayag sa Instagram. Bagama’t maingat silang hindi isinapubliko ang eksaktong oras at sanhi ng kamatayan, ang pamilya ay nagbigay ng isang napakahalagang clue na nagbigay liwanag sa laban na matagal nang dinadala ni Eman. Tahasan nilang binanggit na si Eman ay may pinagdaraanang matinding mental health issue. Sa isang iglap, ang pangalan ni Eman ay naging simbolo, hindi lamang ng advocacy kundi pati na rin ng trahedya na maaaring dumapo sa sinuman, kahit pa sa mga taong tila may perpektong buhay sa mata ng publiko.

Ang Tinig na Hindi Natakot Magkuwento: Ang Lakas at Pagiging Bukas ni Eman
Si Eman, na kilala rin bilang Emmanuel, ay bunso sa tatlong magkakapatid ng pamilya Atiensa, kasama ang kanyang nakatatandang kapatid na sina Jose at Iliana. Bukod sa pagiging anak ng isang kilalang personalidad, nagawa ni Eman na gumawa ng sarili niyang marka sa mundo ng social media. Hindi sa pamamagitan ng pagpapamalas ng karangyaan o glamour, kundi sa pamamagitan ng katapangan at kahandaang maging totoo.

Ang adbokasiya ni Eman ay nagsimula, ayon sa mga ulat, noong siya ay 12 anyos pa lamang. Sa edad na iyon, nagsimula siyang sumailalim sa therapy. Ang karanasang ito, na para sa marami ay isang bagay na itinatago, ay ginawa ni Eman na sandata at plataporma. Ginamit niya ang kanyang mga social media platforms—na karaniwang lugar ng curated at perfect na mga imahe—upang magbahagi ng kanyang mga personal na karanasan, pagsubok, at insights tungkol sa kanyang paglalakbay sa kalusugan ng isip.

Ang kanyang estilo ay direkta, tapat, at nakakaantig. Hindi siya nagpanggap; sa halip, ginamit niya ang kanyang sariling sugat upang maging liwanag sa landas ng iba. Ang kanyang layunin ay simple ngunit makapangyarihan: ang tulungan ang iba na hindi makaramdam ng pag-iisa. Sa bawat post at kuwento, binibigyan niya ng lehitimong puwang ang pagkalito, kalungkutan, at pangangailangan ng tulong, na nagbigay inspirasyon sa napakaraming kapwa kabataan na dumaranas ng katulad na mga laban. Ang awtentisidad ni Eman ay ang kanyang super-power, isang pambihirang katangian sa isang digital na mundong puno ng filter at pretensions. Siya ay naging isang mahalagang bahagi ng lumalaking kilusan na naglalayong tanggalin ang stigma na nakakabit sa paghahanap ng propesyonal na tulong.

Ang Huling Habilin: Pag-ibig, Tapang, at Kaunting Karagdagang Kabaitan
Ang opisyal na pahayag ng pamilya Atiensa ay hindi lamang isang simpleng anunsyo ng kamatayan; ito ay isang emosyonal na testimonial sa kung sino si Eman, at isang matinding panawagan sa publiko.

Narito ang bahagi ng kanilang statement na seryosong nagbigay bigat sa kanilang mensahe: “It’s with deep sadness that we share the unexpected passing of our daughter and sister Eman. She brought so much joy, and love into our lives and into the lives of knew her. Eman had a way of making people feel seen and heard and she wasn’t afraid to share her own journey with mental health. Her authenticity helped so many feel less alone. To honor Eman’s memory, we hope you carry forward the qualities she lived by: compassion, courage, and a little extra kindness in your everyday life.”

Ang mga salitang ito ay nagpinta ng larawan ng isang taong puno ng pag-ibig, ngunit sa likod nito, matindi ang dalamhati. Ang pagkawala ni Eman, na may misyon pa, ay nag-iiwan ng isang butas sa puso ng pamilya at ng komunidad na kanyang sinuportahan. Subalit, sa halip na magpakalunod sa kalungkutan, binigyan nila ang publiko ng isang misyon—ang ipagpatuloy ang kanyang legasiya. Ang tatlong salita: compassion, courage, at kindness, ay nagiging tatlong haligi ng kanyang alaala.

Isang Paalala na Walang Pinipili ang Kalungkutan
Ang biglaang pagpanaw ng isang 19-anyos na aktibong naglalabas ng kanyang laban sa mental health ay isang nakakagimbal na ehemplo na ang sakit na ito ay hindi nabibili ng kasikatan o kayamanan. Taliwas sa inaakala ng marami, ang mental health issues ay isang silent epidemic na nananalasa, madalas na walang nakikitang pisikal na sintomas. Ang kuwento ni Eman ay nagpapahiwatig na kahit ang mga taong tila pinakamatapang at pinakamalakas sa labas ay maaaring tahimik na naghihingalo sa loob.

Ang pangyayaring ito ay nagtutulak sa ating lahat na tanungin ang sarili: Gaano ba tayo ka-sensitibo at ka-handang tumulong sa mga taong nasa paligid natin? Ang stigma ba sa paghingi ng tulong ay tuluyan na bang nabura? Marahil, hindi pa. Ang paglisan ni Eman ay isang nag-aalab na paalala na kailangan pa nating gawing mas normal at mas madaling lapitan ang usapin ng kalusugan ng isip. Ang mga propesyonal na tulong, ang therapy, ang simpleng pakikinig nang walang paghuhusga—ito ang mga lifelines na kailangan nating ibigay nang walang pag-aatubili.

Kahit pa ang pamilya Atiensa ay may kakayahan na magbigay ng pinakamahusay na suporta para sa kanilang anak, ang trahedya ay nagpapatunay na ang mental health ay isang kumplikadong kalaban na nangangailangan ng higit pa sa simpleng support system. Kinakailangan nito ang pag-unawa, paggalang, at isang kultura na nagpapahalaga sa damdamin ng bawat isa.

Ang Legasiya na Dapat Ipagpatuloy
Ang mga nakakakilala kay Eman ay nagpapahatid ng kanilang pakikiramay at pagdarasal, binabalikan ang mga sandali kung saan ang kanyang liwanag ay nagbigay ginhawa sa kanilang buhay. Ang kanyang laban, na ngayon ay tapos na, ay nagsisilbing isang watawat para sa mga patuloy na nakikipagbuno.

Hindi sapat na sabihin lamang na nawalan tayo ng isang magiting na tao. Ang tunay na pagpupugay kay Eman ay ang pagkilos batay sa kanyang mga pinaniniwalaan. Ito ay ang pagbibigay ng mas matinding atensyon sa sinumang humihingi ng tulong, sa social media man o sa pribado. Ito ay ang pag-aalok ng compassion sa halip na paghuhusga. Ito ay ang pagkakaroon ng courage na maging bukas sa sarili nating mga kahinaan. At higit sa lahat, ito ay ang pagiging a little extra kind sa lahat ng oras, dahil hindi natin alam kung ano ang bigat na dala ng isang tao sa kanyang balikat.

Ang pagpanaw ni Eman Atiensa ay nag-iwan ng isang malaking bakas na nagpapaalala sa atin na ang laban para sa mental health awareness ay hindi pa tapos. Sa katunayan, ito ay mas mahalaga kaysa kailanman. Sa pag-aalay ng kanyang buhay upang magbigay-liwanag sa landas ng iba, si Eman ay nananatiling isang inspirasyon—isang gentle reminder na ang tunay na lakas ay nasa pagiging bukas at pagiging tao. Nawa’y ang kanyang tahimik na paglisan ay maging mitsa na magpaliyab sa ating lahat upang maging mas aktibo at mas mapagmahal na tagapagtaguyod ng kalusugan ng isip, hindi lamang para sa sarili nating buhay kundi para sa kinabukasan ng ating henerasyon.