Sa bawat kwento ng pag-ibig, laging inaasam ang “happily ever after.” Ngunit para kay Josephine Navarro, isang 31-anyos na Filipina mula sa Puerto Princesa, Palawan, ang kanyang fairytale sa Germany ay naging isang bangungot na susubok sa kanyang katatagan at konsensya. Ang kwentong ito ay hindi lamang tungkol sa pagtataksil, kundi tungkol sa tapang ng isang babae na piliin ang tama sa kabila ng panganib.

Taong 2016 nang manirahan si Josephine sa Munich, Germany kasama ang kanyang asawang si Dominic Kruger, isang civil engineer. Nagkakilala sila nang bumisita si Dominic sa Pilipinas bilang turista. Mula sa simpleng palitan ng mensahe at video calls, nauwi ito sa kasalan at pangakong bubuo ng pamilya sa Europa. Sa mata ni Josephine, si Dominic ang perpektong katuwang—responsable, tahimik, at mapagmahal. Nanirahan sila sa isang maayos na apartment sa Sendling, isang tahimik at family-friendly na distrito. Sa araw, abala si Dominic sa trabaho; sa gabi, sabay silang nangangarap ng mga road trip at bakasyon.

Ngunit sa likod ng tila perpektong pamumuhay, may mga detalye na hindi maunawaan si Josephine. Madalas na umaalis si Dominic tuwing weekend para mag-hiking nang mag-isa. Ito raw ang paraan niya para magtanggal ng stress—ang kanyang “solitude.” Minsan, hindi ito umuuwi agad at laging may handang paliwanag. Dahil sa tiwala, hindi na ito binigyang kulay ni Josephine. Hanggang sa isang insidente ang nagpabago ng lahat.

Habang naglilinis ng bahay, aksidenteng nahulog ni Josephine ang isang lumang kahon mula sa itaas ng cabinet. Bumukas ito at tumambad ang mga litrato ng mga babaeng hindi niya kilala. Sa likod ng mga larawan ay may mga nakasulat na pangalan at petsa. Napansin din niya na ang background ng isang larawan ay ang cabin na minsang nabanggit ni Dominic. Hindi niya ito pinansin noong una, iniisip na baka mga dating kaibigan lang ito ng asawa. Ngunit ang kanyang kutob ay lalong lumakas nang mabasa niya ang isang artikulo tungkol kay Clara Vice (o Weiss), isang babaeng naiulat na nawawala mula pa noong 2014.

Ang mukha ni Clara sa balita ay eksaktong kamukha ng nasa litrato sa kahon. Dito na nagsimulang magduda si Josephine. Nang i-check niya ang online database ng mga nawawalang tao sa Bavaria, tumugma ang mga detalye. Huling nakita si Clara sa isang coffee shop na minsang dinaluhan din nila ni Dominic. Ang mga piraso ng puzzle ay unti-unting nabubuo, at ang larawan na nabubuo ay nakakakilabot.

Hindi nagpadalos-dalos si Josephine. Naging mas mapagmasid siya. Napansin niya ang mga gasgas sa loob ng trunk ng kanilang sasakyan. Isang gabi, nakita niyang may kinuha si Dominic na envelope mula sa isang lihim na compartment sa kanilang study room. Nang tingnan niya ito kinabukasan, tumambad sa kanya ang iba’t ibang pasaporte at ID—lahat ay may mukha ni Dominic ngunit iba-iba ang pangalan. Malinaw na sa kanya: may itinatago ang kanyang asawa, at hindi ito simpleng lihim lang.

Sa halip na komprontahin ang asawa, nagpasya si Josephine na humingi ng tulong sa otoridad. Nagpanggap siyang pupunta sa botika ngunit dumiretso sa istasyon ng pulisya sa Sendling West Park. Ang kanyang simpleng pagtatanong ay nauwi sa seryosong imbestigasyon. Napag-alaman ng mga pulis na ang mga litrato sa kahon ay konektado sa mga “long-term missing persons cases” mula pa noong 2007.

Agad na ikinasa ang operasyon. Habang wala si Dominic, hinalughog ng mga pulis ang kanilang apartment at nakumpirma ang mga pekeng dokumento. Pinuntahan din ng mga operatiba ang cabin ni Dominic sa gubat. Doon, tumambad ang mas matibay na ebidensya: mga personal na gamit ng mga nawawalang babae tulad ng damit at bag, at mga biological material na nagpapatunay ng karumal-dumal na nangyari doon.

Nang malaman ni Dominic na siya ay tinutugis, nagtago ito. Ginamit ng mga pulis si Josephine sa isang “covert operation.” Pinadalhan niya ng mensahe ang asawa para matunton ang lokasyon nito. Kahit puno ng takot dahil sa babalang natanggap niya mula kay Dominic na tumigil na sa pakikipag-ugnayan sa pulis, nagpatuloy si Josephine. Na-trace ang signal ni Dominic sa isang lumang inn sa Garmisch-Partenkirchen. Sa isang tahimik ngunit mabilis na operasyon, naaresto si Dominic Kruger.

Sa paglilitis noong Pebrero 2017, humarap si Dominic sa patong-patong na kaso. Ang testimonya ni Josephine ang naging mitsa ng kanyang pagbagsak. Inilahad ng Filipina ang lahat—ang mga kahina-hinalang kilos, ang mga litrato, at ang pekeng ID. Walang emosyong ipinakita si Dominic sa korte habang nakikinig sa salaysay ng asawang kanyang niloko.

Matapos ang apat na buwan, ibinaba ang hatol: Guilty. Hinatulan si Dominic ng habambuhay na pagkakakulong ng walang posibilidad ng parole. Posible rin siyang sangkot sa iba pang kaso sa Czech Republic at Austria.

Para kay Josephine, ang katapusan ng kaso ay simula ng kanyang paghilom. Umuwi siya sa Pilipinas, pabalik sa Puerto Princesa. Hindi man naging masaya ang kanyang kwento ng pag-ibig, naging instrumento naman siya ng katarungan para sa mga pamilyang nawalan ng anak at kapatid. Ang sariwang hangin ng Palawan ang yumakap sa kanya, tanda na tapos na ang unos at pwede na siyang magsimula muli.