Ang Karagatan ng Setyembre ay malamig, malawak, at puno ng mga lihim. Sa gitna ng kadiliman, lumulutang ang isang yate na nagkakahalaga ng daang-milyon, ang The Legacy, pag-aari ng isa sa pinakamayaman at pinakamakapangyarihang tao sa bansa, si Julian Valderama. Sa deck ng yate, nakatayo si Julian, 35 taong gulang, may perpektong tindig at ngiti—ngunit ang ngiting iyon ay tila peke, na puno ng insincerity at greed. Sa tabi niya, si Elena, ang kanyang asawa. Si Elena ay 28 taong gulang, galing sa simpleng pamilya, ngunit ang kanyang kagandahan ay tila kasing-liwanag ng buwan. Ang pinakamahalaga, si Elena ay buntis, na nagdadala ng tagapagmana ni Julian.

“Julian, ang ganda ng buwan, ‘di ba?” mahinang sabi ni Elena, habang hinahaplos ang kanyang tiyan. Ang kanyang mata ay puno ng joy at innocence.

Si Julian ay ngumiti, ngunit ang ngiting iyon ay hindi umabot sa kanyang mga mata. “Oo, mahal ko. Kasing ganda mo. At ngayon, perfect na ang lahat. Titingnan natin kung ano ang magiging future natin.”

Ang pagiging perfect na iyon ay isang lie. Si Julian ay nagplano ng isang perfect crime. Ang marriage nila ni Elena ay isa lamang transaction. Si Elena, bago sila ikasal, ay nagmana ng isang malaking land deed at stock portfolio mula sa isang malayo niyang relative. Ang lahat ay nasa pangalan ni Elena. Kailangan ni Julian ang pera para iligtas ang kanyang gumuho nang business empire at para makasama ang kanyang secret mistress. Kailangan niyang mamatay si Elena, at ang baby na nasa sinapupunan niya.

“May regalo ako sa iyo, mahal ko,” sabi ni Julian, habang kinukuha ang isang maliit na box mula sa kanyang bulsa. Ito ay isang locket na may inukit na initials na ‘E.V.’.

Niyakap ni Elena ang kanyang asawa. “Salamat, Julian. Sobrang mahal kita.”

Hinalikan ni Julian si Elena. Ang halik na iyon ay hindi halik ng pag-ibig; ito ay halik ng pagtataksil. Pagkatapos, dahan-dahan siyang lumayo. Ang kanyang mga mata ay nanigas, at ang kanyang mukha ay naging expressionless.

“Patawad, Elena,” malamig na sabi ni Julian. “Pero kailangan kong gawin ito. Hindi ka nababagay sa mundo ko. Ang pera lang ang mahalaga. At ang mana mo, kailangan ko.”

Bago pa man makapag-react si Elena, tinulak siya ni Julian. Isang mabilis at walang-awang pagtulak.

“JULIAN!” sigaw ni Elena. Ngunit ang kanyang hiyaw ay nilunok ng hangin at ng dagat.

Bumagsak si Elena sa malamig na tubig. Ang bigat ng kanyang damit at ang kanyang tiyan ay nagpahila sa kanya pababa. Nakita niya si Julian na nakatayo sa deck, nakatingin, hindi gumagalaw, na tila nanonood lang ng isang show. Ang locket na ibinigay ni Julian ay biglang humiwalay sa kanyang leeg at lumubog sa lalim.

Si Julian ay umalis, iniwan ang yate na tila walang nangyari. Ang kanyang alibi ay handa: “Nawawala si Elena sa yate. Baka nahulog. Accident.”

Ang Lihim na Daloy

Ngunit ang karagatan ay hindi kailanman nagtatago ng katotohanan. Si Elena ay lumubog, ngunit sa halip na mamatay, ang current ay nagdala sa kanya patungo sa isang isla na hindi charted sa mga mapa—ang isla ng Isla Verde. Ang Isla Verde ay tahanan ng isang ancient tribe ng mga mangingisda na mayroong unique knowledge tungkol sa karagatan at herbal medicine.

Si Elena ay natagpuan ni Rogelio, isang matandang mangingisda na may gentle heart. Si Rogelio, sa halip na dalhin si Elena sa pulisya, ay inalagaan siya nang palihim. Sa loob ng anim na buwan, si Elena ay nagpagaling, hindi lamang ang kanyang pisikal na katawan, kundi pati na rin ang kanyang sugatang kaluluwa. Ang shock ng pagtataksil ni Julian ay nagbago sa kanyang pagkatao. Ang naive at innocent na Elena ay namatay; ipinanganak ang isang fierce at intelligent na babae.

Ang anak ni Elena ay ipinanganak sa Isla Verde—isang malusog na babae na pinangalanan niyang Sirena, isang pangalan na sumisimbolo sa kanyang pagkaligtas sa dagat. Ang baby ay naging key ni Elena para mabuhay. Ang kanyang pagmamahal sa kanyang anak ay naging fuel para sa survival at revenge.

Sa Isla Verde, natutunan ni Elena ang survival skills, seamanship, at ang ancient fishing trade na may international connections. Si Rogelio, na dating smuggler ng mga exotic goods, ay tinuruan si Elena ng business tactics sa black market—ang underworld ng global trade. Sa tulong ng kanyang katalinuhan at ng mga connections ni Rogelio, ginamit ni Elena ang mga funds na naiwan ni Maria sa isang offshore account para simulan ang kanyang business.

Ang initial business ni Elena ay ang high-end exotic seafood trade, na naghatid ng luxury fish mula sa untouched waters patungong elite restaurants sa Europa at Amerika. Sa loob ng limang taon, si Elena, na ngayon ay tinawag na ‘The Siren’ sa global business community (dahil sa kanyang misteryosong identity at ruthless business acumen), ay nagtayo ng isang shipping empire na nagkakahalaga ng billions. Ang kanyang mukha ay laging nakatago sa publiko; ang tanging nakikita ay ang kanyang signature na black business suit at ocean blue scarf na laging nakatali sa kanyang leeg.

Ang Pagbabalik ng Sirena

Limang taon ang lumipas. Si Julian Valderama ay nabubuhay sa karangyaan, kasama ang kanyang mistress na ngayon ay kanyang official partner. Nagtagumpay siya sa pagkuha ng assets ni Elena, ngunit ang money ay mabilis na naubos dahil sa kanyang bad investments at lavish lifestyle. Ang Valderama Empire ay nalulubog sa utang, at ang stocks ay bumabagsak.

Isang araw, nagpatawag ng emergency board meeting si Julian upang makahanap ng investor na makakapagligtas sa kanyang kompanya. Lahat ng major banks at investors ay tumanggi na magbigay ng loan. Sa huling sandali, may isang corporate lawyer ang pumasok sa boardroom.

“Mr. Valderama,” sabi ng lawyer, “Ang kompanya ko, ang Oceanus Global Holdings, ay interesado sa inyong company. Handa kaming bilhin ang majority shares ninyo.”

“Sino ba ang may-ari ng Oceanus? Bakit hindi siya dumating?” tanong ni Julian, na may contempt sa kanyang boses.

“Siya ay busy,” sagot ng lawyer. “Pero nagpadala siya ng kanyang representative. Siya ang magiging majority shareholder at Chairman ng board.”

Bumukas ang boardroom door. Pumasok ang isang babae. Siya ay nakasuot ng black business suit at ang kanyang buhok ay perfectly styled. Sa kanyang leeg, nakatali ang isang ocean blue scarf na tinatakpan ang halos kalahati ng kanyang mukha. Ang kanyang mga mata ay matalim, at ang kanyang tindig ay puno ng power at authority—hindi ito ang naïve na Elena.

Ang lahat ng tao sa boardroom ay natulala. Si Julian ay tumayo, ang kanyang mukha ay putlang-putla.

“Sino ka? Bakit pamilyar ang mga mata mo?” tanong ni Julian, ang kanyang boses ay tila isang whisper na puno ng takot.

Humarap ang babae kay Julian. Dahan-dahan niyang inalis ang blue scarf. Si Elena. Pero hindi na ito ang dating Elena. Ang kanyang mukha ay puno ng scars—hindi pisikal, kundi scars ng pain at betrayal.

“Gulatin ka, Julian?” malamig na sabi ni Elena. “Ako ito. Si Elena. Ang misis mong itinulak mo sa dagat.”

Si Julian ay natulala. “Paano? Paano ka nabuhay? At bakit… bakit ka may-ari ng Oceanus?”

“Ang karagatan ay hindi kailanman nagpapahintulot na manalo ang kasamaan,” sabi ni Elena. “Hindi mo itinulak ang isang asawa; itinulak mo ang isang Sirena. Nagbalik ako, hindi para magpakasal sa iyo, kundi para kunin ang lahat ng ninakaw mo sa akin.”

Ipinakita ni Elena ang mga documents. Ang Oceanus Global Holdings ay may hawak na 90% shares ng Valderama Empire. Ang business ni Julian ay ganap nang controlled ni Elena. Ang lahat ng assets niya ay pag-aari na ni Elena.

“Ang money na ginamit ko para bilhin ang company mo, Julian,” sabi ni Elena, “ay ang parehong money na ninakaw mo sa akin limang taon na ang nakakaraan. Binalikan ko ito, at pinalaki ko nang tenfold. Ang title ng lupain, ang stocks—lahat ay nasa akin na.”

“Hindi mo puwedeng gawin sa akin ito!” sigaw ni Julian. “Ako ang ama ng anak mo!”

Ang mga salitang iyon ang nagpatigil kay Elena. Tumingin siya kay Julian, ang kanyang mga mata ay puno ng contempt. “Hindi ka ama. Ikaw ay isang murderer. Ang anak ko ay nabuhay dahil sa karagatan at sa mga taong nagmamahal sa akin, hindi dahil sa iyo.”

Ipinakita ni Elena ang huling trump card. Sa documents na ibinigay ni Elena, mayroong isang clause: Ang ownership ng Valderama Empire ay nakadepende sa survival at inheritance ng tagapagmana ni Julian.

“Ang anak ko, si Sirena,” sabi ni Elena. “Siya ang legal heir ng lahat ng assets na ito. Ginawa ko ang lahat ng ito para sa kanya. Ginawa mo akong milyonaryo sa kamatayan; ginawa mo akong bilyonaryo sa pagbabalik.”

Ang ganti ni Elena ay hindi lamang business; ito ay justice. Tinanggal niya si Julian sa board, at inilagay siya sa investigation para sa murder attempt at fraud. Si Julian ay naging isang taong may utang at may kaso. Nawala ang kanyang karangyaan, nawala ang kanyang mga kaibigan, at nawala ang kanyang partner na hindi na loyal sa kanya nang bumagsak siya.

Ang pinakamalaking surprise ay hindi ang revenge ni Elena, kundi ang outcome. Si Elena, bilang Chairman ng Oceanus at Valderama Empire, ay ginamit ang kanyang yaman para magbigay ng funds sa coastal communities at environmental protection. Ang Isla Verde ay naging model community, at ang fishing trade ay naging sustainable at ethical.

Isang araw, bumalik si Elena sa yacht kung saan siya itinulak. Kasama niya ang kanyang anak, si Sirena, na ngayon ay limang taong gulang at kasing-ganda ng kanyang ina. Nagtapon si Elena ng isang bouquet ng bulaklak sa dagat.

“Salamat, Maria,” bulong ni Elena, dahil ang kanyang birth name ay Maria, at Elena ang nickname na ginamit niya kay Julian. “Iniligtas mo ako. Iniligtas mo ang legacy ko.”

Ang locket na nawala ni Elena ay natagpuan ng mga divers na inupahan niya—ito ay hindi locket ng pag-ibig, kundi isang miniature waterproof drive na naglalaman ng hard evidence ng money laundering at fraud ni Julian. Ang locket ang nagbigay kay Elena ng initial knowledge na kailangan niya para makabuo ng isang perfect revenge plan.

Si Julian, sa huli, ay naging isang shadow ng kanyang sarili, nagtatrabaho bilang janitor sa isang office building na dating pag-aari niya. Isang araw, nakita niya si Elena at ang kanyang anak. Hindi siya humingi ng tawad. Tanging regret lang ang nakita sa kanyang mga mata. Tumingin si Elena sa kanya, hindi na may galit, kundi may pity.

“Ang wealth ay hindi power, Julian,” mahinang sabi ni Elena. “Ang power ay ang integrity at compassion na mayroon ka. Iyan ang hindi mo kailanman matututunan.”

Ang business world ay natulala. Ang Sirena ay hindi isang myth; siya ay isang survivor na nagbalik upang itama ang mga mali, at ang kanyang baby ang tanging heir ng billion-dollar empire na ginamit ni Julian sa kasamaan. Ang karma ay gumana; ang tadhana ay nakialam. Ang pagtulak sa dagat ay naging birth canal ng isang bagong buhay at isang business titan.

Kung ikaw si Elena, pagkatapos mo makuha ang lahat ng yaman at power mula kay Julian, bibigyan mo pa ba siya ng chance na maging part ng buhay ng inyong anak, o tuluyan mo na siyang tatanggalin sa inyong system para protektahan ang peace ng iyong pamilya? Ibahagi ang inyong saloobin sa comments!