Kampeon ng konstruksiyon o empire-builder? Sa isang marubdob na sesyon sa Senado nitong mga nakaraang araw, muling nabunyag ang dramatikong entablado sa pagitan ng mga Discaya at ni Senator Jinggoy Estrada—isang tensiyon na naghatid ng emosyon, drama, at pagkawasak ng imahe.

Sakto sa Pagtatanong

Lumipad ang tensiyon nang matawagan si Sarah Discaya para ipaliwanag kung bakit tila magkakasabay na nakikisali sa iisang bidding ang kanyang mga kompanya. “Alpha and Omega… St. Gerrard… ibang licenses, magkakasama sila minsan,” aminado siyang sumagot kina Senator Jinggoy. Iyon ang dahilan kung bakit sinabing “hindi lehitimong bidding” ang nagaganap—dahil kung sino man ang manalo, panalo pa rin ang kapangyarihan ng nagmamay-ari.

“Empire Wasak na”—Pondo at Kotse sa Mata ng Public Eye

Sa harap ng Senado, lumutang ang baraha: Ang mga Discaya ay may pag-angkin sa hindi bababa sa siyam na construction firms na nagkamit ng mahigit ₱30 bilyon na kontrata mula 2022 hanggang ngayon. At hindi lang iyon—may kinumbinsi ring 28 luxury cars mula sa Frebel Enterprises at Autoart Luxury Cars na halaga ay malapit na sa ₱200 milyon!

Sa tanong ni Senator Jinggoy kung kanino nag-uugnay ang Discaya sa DPWH, hindi nakapagbigay ng direktang sagot si Sarah. “Wala po akong nakakausap sa DPWH… nakikita lang namin sa PhilGEPS…” saad niya. Ngunit agad namang pinuna ni Jinggoy ang kawalan ng transparency—may tanong kung paano magagawa ng 200 staff ang halos 500 proyekto sa isang taon.

Maging sa Panic Mode?

Sa huling bahagi ng hearing, makikita ang emosyon: humihingi ang kampo Discaya ng malasakit—“Wag kasama sa usapan ang iba pang detalye,” ang tono nila. Nguni’t si Jinggoy ay di nagpadala—walang patawad ang pagdinig. Naroroon ang pagsusulit, ang paghahanap ng hustisya, at ang balanse ng kapangyarihan.

Bakit Sobrang Mainit ang Isyung Ito?

Koreksyon sa Konsyumer: Naguguluhan ang publiko kung ang milyong dolyar na kontrata at mamahaling kotse ay produkto ng lehitimong kompetisyon o konsenswal na paandar.

Paninindigan at Moralidad: Nagiging testigo ang Senado sa kalahati-lang na sagot, sa huligang pagmamay-ari ng imprastruktura, at hustisya sa lupa.

Pambansang Kanta ng Accountability: Sa bandang huli, hindi lang isyu ng yaman ito—ito ay usapin ng tiwala sa pamahalaan at kung saan napupunta ang pera ng bayan.

Konklusyon: Ang Epekto sa Publiko

Sa pagtatapos ng hearing, isang malinaw na tanong ang nananatili: Mapananagot ba ang Discaya sa mga kilos na tila nagpapawalang-bisa sa patas na proseso? Makakaapekto kaya ito sa reputasyon ng Senado, ng DPWH, at ng negosyo mismo? Sa pagitan ng emosyon, datos, at tanong ng hustisya, ang nag-iisang pag-asang mananatili ay ang malinis na pagresolba. Isang empire na nalito sa yaman—ngayon ay inilatag na sa liwanag ng Senado.