Si Elias “Eli” Torres ay laging may dalang dalawang bagay: isang old, leather-bound notebook na puno ng mga architectural sketches, at ang anino ng isang shameful past. Lumaki siya sa lansangan, abandoned ng kanyang ina noong siya ay pitong taong gulang pa lamang. Ang kanyang ama? Si Mang Daniel.

Si Mang Daniel ay hindi palaboy. Siya ay isang simple construction worker na nagtayo ng kanyang buhay sa pawis at kasipagan. Ngunit ang dream ni Mang Daniel na maging isang licensed engineer ay naglaho nang siya ay na-frame-up ng kanyang boss sa isang corruption scandal. Nauwi sa kulungan si Mang Daniel. Naiwan si Eli na mag-isa.

Ang kanyang safe haven ay ang lumang talyer ni Mang Tomas—ang kanyang tiyuhin—na siyang nag-alaga sa kanya. Si Mang Tomas ay isang carpenter na nagturo kay Eli ng structural integrity, balance, at ang true value ng hard work. Sa ilalim ng guidance ni Mang Tomas, si Eli ay naging top student, nagtapos ng summa cum laude sa Architecture, at sa loob ng sampung taon, nag-build ng reputation bilang one of the most innovative architects sa bansa.

Ngunit ang success ni Eli ay may goal: ang revenge. Gusto niyang i-expose ang boss ng kanyang ama na nag frame-up dito.

Ang target ni Eli ay si Don Ricardo Vera-Cruz. Si Don Ricardo ang owner ng construction company na nag frame-up kay Mang Daniel. Ngayon, si Don Ricardo ang Chairman ng Vera-Cruz Development—ang kumpanyang naghahanap ng Chief Architect para sa kanilang mega-project. Ito ang perfect opportunity ni Eli para pumasok sa inner circle ng Vera-Cruz at i-expose ang dirty secrets nila.

Araw ng interview. Si Eli ay nakatayo sa lobby ng Vera-Cruz Tower. Ang kanyang suit ay expensive, ang kanyang posture ay perfect. Handang-handa siya.

Nang tawagin siya, pumasok siya sa executive office ng CEO. Ang CEO ay hindi si Don Ricardo, kundi ang kanyang anak—si Atty. Sophia Vera-Cruz. Si Sophia ay bata pa, sharp, at beautiful. Sa kanyang mga mata, business lang ang priority.

“Mr. Torres,” sabi ni Sophia, ang kanyang boses ay calm at commanding. “Ang portfolio mo ay impressive. Ang designs mo ay revolutionary. But we are a traditional firm. We need more than just beauty. We need stability.”

“Atty. Vera-Cruz,” sabi ni Eli, ang kanyang voice ay steady. “Ang designs ko ay structural integrity. Hindi lang aesthetics. I can guarantee ang safety ng every project.”

Ngunit habang nag-uusap sila, ang eyes ni Eli ay nakuha ng isang object sa gilid ng mahogany desk ni Sophia.

Isang small, dusty photo frame.

Dahan-dahan, tiningnan ni Eli ang photo. Ang kanyang breath ay caught.

Ang photo ay faded, ngunit clear. Ito ay ang seven-year-old na si Eli, nakangiti, nakayakap sa kanyang ama, si Mang Daniel. Sa likod nila, nakatayo ang isang younger, awkward-looking man na may familiar eyes.

Ang awkward-looking young man sa photo ay walang iba kundi si Marco. Si Marco—ang trusted assistant ni Don Ricardo noon. Si Marco, na nagsilbing witness laban kay Mang Daniel sa corruption trial. Ang witness na nag-frame-up sa kanyang ama.

“S-sino po ang young man na ‘yan, Atty. Vera-Cruz?” tanong ni Eli, ang kanyang voice ay shaking.

Si Sophia ay tumingin sa photo. “Ay, si Marco? Si Marco po ang former chauffeur namin. Family friend. Hindi na siya driver ngayon. He is the COO of this company.”

COO. Si Marco ay Chief Operating Officer. Siya ang number two sa company.

“At who po ang little boy at ang man?” tanong ni Eli, ang kanyang puso ay pounding.

Ngumiti si Sophia. “Ang little boy? Hindi ko alam. Just random people sa isang small party sa probinsya, twenty years ago. Ang Tatay ko ang nagbigay sa akin niyan. A reminder of where we came from.”

Si Eli ay nalula. Hindi ito random photo. Ito ang proof na connected si Marco sa frame-up.

Ang job interview ay naging interrogation. Ang revenge ay personal na.

“S-sige po, Atty. Vera-Cruz,” sabi ni Eli, ang kanyang voice ay firm. “Gusto ko po ang job na ‘yan. I accept the offer.”

Si Eli ay hinire. Ang mission niya: to find the paper trail of the frame-up at i-expose si Marco at Don Ricardo.

Sa loob ng anim na buwan, si Eli ay integrated sa Vera-Cruz Development. Siya ay naging trusted man ni Sophia, at colleague ni Marco. Si Marco ay hindi kilala si Eli. Ang little boy sa photo ay irrelevant na sa kanya.

Ngunit si Eli ay master of observation. Ginamit niya ang kanyang access bilang Chief Architect para i-investigate ang old construction files. Hinanap niya ang original project na nagdulot ng scandal sa kanyang ama.

Ang paper trail ay cold. Si Marco at Don Ricardo ay covered their tracks nang perfectly. Walang digital evidence.

Ngunit may isang bagay ang natagpuan ni Eli. Sa old warehouse ng company, may isang storage box na may label na “Mang Daniel.” Sa loob nito, ang lumang office bag ni Mang Daniel. At sa loob ng bag? Ang original engineering plan na i-disappear ni Marco.

Ang plan na iyon ay clean. Walang fraud. Ang original plan ay i-disclose na unsafe ang structural design. Ang original plan na i-disappear ay e-expose si Marco at Don Ricardo.

Ang evidence ay naroon. Ngunit ang revelation ay delayed.

Sa gitna ng lahat ng ito, si Sophia ay na-in-love kay Eli. Si Eli ay brilliant, passionate, at different sa lahat ng man na nakilala niya. Si Eli ay genuine.

“Eli,” sabi ni Sophia isang gabi, habang nag-uusap sila sa rooftop. “Ang company na ‘to, my legacy. Gusto ko, ikaw ang partner ko sa future.”

Si Eli ay natigilan. Ang revenge niya ay mixed na sa love.

“Sofia… may secret ako. I am not who you think I am.”

“Alam ko,” sabi ni Sophia, ngumingiti. “Ikaw ay mas honest kaysa sa suit mo.”

Ngunit ang final confrontation ay inevitable.

Si Don Ricardo ay nag host ng isang grand corporate party para i-announce ang new project. Si Marco ay on the stage, triumphant.

Si Eli ay naroon. He had the documents. The original plan. The proof.

Sa gitna ng speech ni Don Ricardo, si Eli ay tumayo.

“Don Ricardo,” sabi ni Eli, ang kanyang voice ay clear sa microphone. “May small presentation po ako. Tungkol sa integrity.”

Inilabas ni Eli ang original plan at ang fabricated plan sa projector. Ipinakita niya ang signature ni Marco at Don Ricardo sa fabricated plan. Ang scandal ay real.

“Ang safety po ng construction ay hindi fraud,” sabi ni Eli. “Ang original design ay i-expose na unsafe ang structural integrity. Ang plan na ginamit ninyo ay i-hide ang defect.”

Si Don Ricardo at Marco ay nalula. “Sino ka ba talaga?!” sigaw ni Don Ricardo.

“Ako po si Elias Torres,” sabi ni Eli. “Ang architect na anak ng construction worker na na-frame-up ninyo, si Daniel Torres. I am the son of the man you destroyed.”

Ang chaos ay real. Ang guests ay nag panic.

Si Sofia ay umiyak. Broken. “Eli… is this true?!”

“Oo, Sofia,” sabi ni Eli. “Your father at your COO ay destroyed my family. I came here for revenge.”

Si Don Ricardo at Marco ay inaresto. Ngunit si Sofia ay broken. “Ang love mo sa akin… is it real?”

“Oo, Sofia. The love is real. The architect is real. Pero ang revenge… was also real.”

Si Sofia ay left the company. Sold her shares. Invested her life sa pro bono law para i-save ang victims of corporate fraud.

Si Eli ay hindi Chief Architect. Siya na ang owner ng new construction firm—Daniel Torres Construction. Named after his father.

Ang revenge ni Eli ay natapos. Ngunit ang redemption niya ay just beginning.

Ang photo frame ang key sa revelation. Para sa iyo, mas matindi ba ang pain ni Eli sa frame-up ng kanyang ama, o ang pain ng love niya kay Sofia? At kung ikaw si Sofia, i-sue mo ba si Eli for deception, o i-join mo siya sa battle for integrity? Hinihintay namin ang inyong saloobin sa comments.