Kilala ang yumaong si Francis Magalona bilang “King of Philippine Rap,” isang pangalang may matinding bigat at respeto sa kasaysayan ng musikang Pilipino. Dahil sa kanyang tagumpay, karaniwan nang isipin ng marami na ang kanyang mga anak ay namumuhay sa isang marangyang mundo, malayo sa karaniwang pagpupunyagi ng buhay. Kaya naman, nang kumalat sa social media ang mga larawan ng isa sa kanyang mga anak, si Arkin Magalona, habang abala sa pagtitimpla ng kape bilang isang barista sa isang coffee shop, marami ang nagulat at nagtanong-tanong. Agad na umikot ang haka-haka—baka raw naghihirap na o sadyang nagkaroon ng problema sa kanilang pamumuhay. Ngunit ang mas mahalagang alamin ay, ano nga ba ang tunay na motibasyon sa likod ng hindi inaasahang pagpiling ito ng isang “prinsipe” ng OPM?

Sa isang panayam, mahinahon na ipinaliwanag ni Arkin na ang paniniwalang naiwanan sila ng kanilang ama ng malaking kayamanan upang hindi na magtrabaho ay hindi ganap na totoo. Ayon sa kanya, ang iniwan ng kanilang ama ay higit pa sa salapi—ito ay ang aral ng kahalagahan ng pagsisikap, pagiging marangal, at paggawa nang may dignidad sa anumang propesyon. Dahil dito, pinili ni Arkin na bumuo ng sarili niyang landas at mamuhay nang simple, kumikita gamit ang sarili niyang kakayahan at pawis. Ito ang naging pundasyon ng kanyang pagiging independent at matatag.

Nagsimula ang kanyang pagbabarista nang gamitin niya ang cafe ng kanyang kaibigan bilang lokasyon para sa isang music video. Sa halip na humingi ng pabor, nagbayad pa rin siya bilang respeto sa negosyo ng kaibigan, at bilang kapalit, tumulong din siya sa mismong pagpapatakbo ng tindahan. Doon niya nalaman na hindi madali ang pagtitimpla ng kape; kailangan pala ito ng mahabang pasensya, tiyaga, at pag-aaral para magawa nang tama at may kalidad. Bukod pa rito, abala rin si Arkin sa iba’t ibang pagkakakitaan, gaya ng mga voiceover project at live selling ng kanyang mga pre-loved na damit. Ang mga hindi na magandang damit ay ibinibigay niya sa mga shelter dahil para sa kanya, masarap sa pakiramdam kapag alam mong may natutulungan ka kahit sa maliit na paraan. Hindi raw siya naghihirap, kundi ginagawa niya ito dahil gusto niyang maging independent at tikman ang sarap ng pagpapawis para sa bawat sentimong kinikita.

Kahit pa anak siya ng isang superstar, hindi naiiba ang pamumuhay ni Arkin sa isang ordinaryong mamamayan. Hindi siya nahihiyang mag-commute araw-araw mula Antipolo patungong Maynila, sanay na sanay na siya sa mahabang pila at sa siksikan ng LRT at MRT. Kapag may nakakakilala sa kanya, palagi niya itong pinagbibigyan ng oras para makipag-usap o magpakuha ng larawan, dahil naniniwala siyang maliit na bagay lang iyon para mapasaya ang ibang tao. Aniya, mas marami siyang natututunan ngayon sa simpleng karanasan sa buhay, na malayo sa pag-asa sa driver o sa sasakyan ng pamilya. Sa ganitong paraan, mas nakikilala niya ang sarili niya at ang pulso ng buhay Pilipino.

Sa kanyang mga plano sa buhay, malinaw kay Arkin na hindi niya iniisip na tumakbo sa pulitika o sumubok sa anumang posisyon sa gobyerno. Mas gusto niyang manatili sa creative na aspeto, kung saan mas totoo siya sa kanyang sarili. Ngunit hindi ibig sabihin na wala siyang pakialam sa mga nangyayari sa bansa. Ibinahagi niya ang pagkadismaya sa maling paggamit ng buwis na matagal na niyang binabayaran bilang isang taxpayer. Ito mismo ang nagtulak sa kanyang pag-isipan ang paggawa ng mga kantang may kinalaman sa mga isyung panlipunan, gaya ng ginawa ng kanyang ama. Gayunpaman, gusto niyang maging tapat ang mensahe—maglalabas siya ng ganitong uri ng kanta kapag ito ay galing na talaga sa kaibuturan ng kanyang puso, hindi dahil lang sa inaasahan ng mga tao. Sa ngayon, abala siya sa kanyang musika, naglalabas ng mga kanta sa Soundcloud at may mga upcoming releases sa ilalim ng Sony Music, patunay na patuloy niyang ineenjoy ang pagtuklas ng iba’t ibang genre at tunog.

Aminado si Arkin na malaki ang pagmamahal at pangungulila niya sa kanyang ama. Madalas niyang naiisip na kung nariyan pa ito, siguradong magiging proud ito sa kanya, kahit pa siguro magbiro ng: “Wala ‘yan, mas magaling pa rin ako!” Ganito raw kasi ang mapaglarong ugali ni Francis M., na laging may halong pagmamahal. Kaya naman, bawat beses na tumutugtog siya o gumagawa ng kanta, parang nakatingin lang daw ang kanyang ama mula sa itaas. Ang legacy ni Francis M. ay buhay pa rin, hindi lamang sa musika kundi sa mga katangiang ipinasa niya—ang pagiging mabait, marunong rumespeto, at laging tumulong sa kapwa. Ito ang pinakamalaking pamana na patuloy na isinasabuhay ni Arkin, ang patunay na ang tunay na karangalan ay hindi nakikita sa kayamanan, kundi sa pagiging mapagpakumbaba at pagsisikap.