Nagsimula sa isang ordinaryong tawag tungkol sa “welfare check” ang pagtuklas sa isa sa pinakamalamig at pinakamatinding kaso ng krimen sa Maryland noong 1998. Ang biktima: si Sarah Ras, isang 35-taong-gulang na statistician na nagtatrabaho sa National Security Agency (NSA). Ang mga awtoridad, na pumasok sa bahay ni Sarah sa Ellicott City, ay bumungad sa isang kalunos-lunos na tagpo—naliligo sa sarili niyang dugo ang biktima, na may matitinding laslas sa leeg at braso. Ang brutalidad ng pangyayari ay nagpahiwatig ng isang “overkill,” na tila ang salarin ay gustong siguraduhin na wala na siyang buhay.

Ang hinala ay mabilis na bumaling sa dating asawa ni Sarah, si Lorenzo Ras, isang Pilipino na nakilala ni Sarah sa John Hopkins University. Ang kanilang pagsasama ay nagsimulang magulo matapos isilang ang kanilang anak noong 1997. Nagseselos umano si Lorenzo sa atensyong ibinibigay ni Sarah sa kanilang sanggol. Nagkaroon ng pisikal na pagpapahirap, na nagtulak kay Sarah na kumuha ng restraining order at mag-file ng divorce. Ang mga kaibigan ni Sarah ay nagpapatunay na matindi ang takot niya kay Lorenzo, na tila may kakayahan itong ipapahamak siya.

Ngunit ang kaso ay nagkaroon ng masalimuot na Pilipinong koneksyon. Si Sarah, na naghahanap ng tulong, ay lumapit sa biyenan niyang si Emilia Ras, isang 63-taong-gulang na nursing aide. Sa halip na tulungan si Sarah na mapakalma si Lorenzo, tila kinampihan ni Emilia ang kanyang anak. Hindi nagustuhan ni Emilia ang pagpapalaki ni Sarah sa kanyang apo at lalong hindi nito kinaya ang kawalang-respeto ni Sarah sa kultura ng kanilang pamilya. Ang pagtatanong ni Sarah sa paraan ng kanyang pag-aalaga ay tinuring ni Emilia na isang matinding “kabastusan” at “kamatayan” sa kanyang dignidad bilang isang ina.

Ang pagbabatikos ni Emilia kay Sarah ay nauwi sa isang plano. Matapos ang pitong buwan na naging “cold case” ang imbestigasyon, isang preso ang nagbigay ng lead. Sinabi niya na ang kanyang kasamahan sa kulungan, si Ardale Tickles, ay nagmamayabang na siya ang pumatay kay Sarah at siya ay binayaran ng $3,000 ng isang katrabahong babae. Sa gitna ng imbestigasyon, natuklasan ng mga awtoridad ang isang nakakagulat na koneksyon: si Ardale ay nagtatrabaho sa isang nursing home kung saan nagtatrabaho rin si Emilia Ras.

Ang pagtuklas na ito ang nagbigay-buhay sa kaso. Sa tulong ng recording device, nalaman ng mga awtoridad na si Emilia, dahil sa matinding pagkadismaya at pagkamuhi kay Sarah, ay humingi ng pabor kay Ardale na patayin ang kanyang manugang. Sa salaysay ni Ardale, nagkita sila ni Emilia sa nursing home pagkatapos ng pagpatay at inabutan siya ng $3,000 bilang bayad. Ang pag-access sa bank records ni Emilia ay nagkumpirma ng transaksyon—isang tseke na nagkakahalaga ng $3,000 na inisyu kay Ardale.

Nang arestuhin, sinubukan ni Emilia na depensahan ang kanyang sarili. Inamin niya na binayaran niya si Ardale, ngunit iginiit niya na ang plano ay “takutin lamang” si Sarah at “batuhin ang bahay nito,” at hindi kasama sa usapan ang pagpatay. “Ang pagpatay kay Sarah ay wala sa plano,” aniya, “ito ay kusa niyang ginawa.” Ang kanyang depensa ay nakatuon sa kawalang-respeto ni Sarah sa kanyang pagka-ina at kultura. Ngunit para sa mga imbestigador, walang pagsisisi na nakita kay Emilia.

Sa paglilitis, si Ardale Tickles ay nag-plead ng guilty sa kasong first-degree murder at sinentensiyahan ng habambuhay na pagkakakulong. Si Emilia Ras naman ay napatunayang guilty sa kasong “solicitation and conspiracy to commit murder” at sinentensiyahan ng habambuhay na pagkakakulong nang walang parol. Ang kanyang kaso ay nag-apila nang dalawang beses, ngunit parehong na-deny.

Ang malungkot na kuwento ni Sarah Ras ay nagpapakita ng kalupitan na maaaring idulot ng inggit at pamilyar na galit. Ang pagkawala ni Sarah ay hindi maibabalik, ngunit ang kanyang anak, na nagtapos sa kolehiyo, ay nagpapatuloy sa buhay, dala ang alaala ng isang inang nagmahal sa kanya. Si Emilia Ras, na ngayon ay 86-taong-gulang, ay nananatiling nakakulong. Ito ay isang matinding paalala na ang kawalang-respeto sa buhay ay walang katumbas na kabayaran.