MANILA, PHILIPPINES — Ang sunod-sunod na nakakatakot na balita mula sa Hong Kong, isa sa mga “lupang pangako” para sa mga Overseas Filipino Workers (OFW), ay nagbunga ng matinding pangamba at takot. Kung hindi pagnanakaw o pagpapakamatay ang balita, misteryosong pagkawala naman. Sa isang serye ng nakakagimbal na pangyayari, ang komunidad ng Pilipino sa ibayong dagat ay nabahala dahil sa dalawang magkasunod na kaso na nangyari, na nagpapakita ng isang madilim na larawan ng di-nakikitang pasanin na dinadala ng libu-libong pamilya.

Sa mga nakaraang linggo, dalawang Pilipinong babae, na nasa edad 31 at 34, ang natagpuang wala nang buhay sa loob ng kanilang kuwarto sa bahay ng kanilang mga amo. Batay sa mga paunang ulat at imbestigasyon ng pulisya, ang parehong kaso ay tinukoy na gawa ng kawalan ng pag-asa dahil sa pagharap sa matinding problemang pinansyal at pamilya sa Pilipinas. Ang kanilang pagkamatay ay hindi lamang isang personal na trahedya kundi isa ring malakas na babala tungkol sa napakalaking pressure sa mental health na dinadala ng mga ina at anak na nagpapakasakit sa ibang bansa. Ang buhay ng mga OFW, na tinatawag na “makabagong bayani,” ngayon ay nakalantad sa isang masakit na bahagi: isang tahimik na pakikipaglaban sa kalungkutan at utang na humantong sa trahedya.

Gayunpaman, bago pa man humupa ang pagkagulat sa mga pagkamatay na ito, isang balita na mas nakakalito at nagpapataas ng kuryosidad ang lumabas: Dalawa pang domestic helper ang misteryosong nawawala.

Ang dalawang babae ay kinilala bilang sina Imy Mahilom Pabuaya, 24 taong gulang, at Aleli Perez Tibay, 33 taong gulang. Si Imy ay bago pa lamang, siyam na buwan pa lamang sa Hong Kong (simula Nobyembre 2024), habang si Aleli ay isang beteranong worker na may 8 taong karanasan (simula 2017). Huli silang nakita noong Oktubre 4 at mula noon, ang lahat ng pagtatangka na makipag-ugnayan mula sa pamilya at mga ahensya ay walang silbi. Hindi ma-contact ang kanilang mga telepono, at hindi sila nakabalik sa bahay ng kanilang amo pagkatapos ng isang biyahe na sinasabing hiking trip.

Ang pagkawala nina Imy at Aleli ay nagtulak sa komunidad ng OFW sa isang matinding estado ng pag-aalala. Ano ang nangyari sa tuktok ng bundok na iyon? Nagkaroon ba sila ng aksidente sa hiking trip sa lugar ng Oak Road, Chen Wan—isang sikat na lugar para sa trekking? O mayroon bang lihim na plano sa likod ng biyahe na ito na walang nakakaalam?

Ang mga mapagkakatiwalaang pinagmulan malapit kay Imy, kasama na ang kanyang kapatid na si Irene, ay naglantad ng isang sensitibong detalye na nagpapataas ng misteryo: posibleng may relasyon silang dalawa (Parang may relasyon silang dalawa). Ang detalyeng ito ay nagbigay ng isa pang teorya: Ito ba ay isang planadong pagtakas, na hinimok ng pagnanais na mamuhay nang buo nang magkasama, at makawala sa mga hadlang ng lipunan at pressure sa trabaho? Ang pagkakaiba sa kanilang edad at haba ng serbisyo ay lalong nagpakumplikado at nagpadagdag ng emosyon sa kuwento.

Ang reaksyon ng mga opisyal ng Pilipinas at Hong Kong ay mabilis, ngunit puno ng kontradiksyon at hamon.

Noong Oktubre 8, kinumpirma ni Consul General Romulo Victor Israel Jr. na nakatanggap sila ng ulat tungkol sa pagkawala. Gayunpaman, ang pinakamalaking problema na kinakaharap ng konsulado ay ang kawalan ng kakayahan na matukoy ang eksaktong kinaroroonan ng dalawang babae. Nandiyan pa rin ba sila sa Hong Kong? O nagawa na ba nila ang isang kilos na tinatawag na ‘third country deployment’ (paglipat sa ikatlong bansa)?

Hindi nag-atubili si Consul General Israel na ibahagi ang mga kumakalat na chismis na ang dalawang OFW ay maaaring umalis na ng Hong Kong nang hindi pormal, gamit pa nga ang mga paglabag sa kontrata tulad ng ‘direct fires’ (direktang pag-alis sa trabaho) upang maghanap ng pagkakataon sa ibang bansa. Ito ay isang seryosong isyu, hindi lamang dahil sa paglabag ito sa batas, kundi dahil nagpapahirap ito sa paghahanap, at nagdudulot ng labis na kalungkutan sa pamilya. Kung umalis sila, wala silang legal na rekord at mas malaki ang kanilang panganib.

“Nakakalungkot, marami pong lumulutang na balita na sila raw po ay nakalabas na ng Hong Kong at lumipat na sa ibang bansa,” sabi ni Consul General Israel. “Hindi po natin ito masabi nang may katiyakan hangga’t wala tayong natatanggap na opisyal na kumpirmasyon mula sa Hong Kong immigration.”

Gayunpaman, si Irene, ang kapatid ni Imy, ay labis na nag-aalala at hindi naniniwala sa posibilidad na ito. Nakipag-ugnayan siya sa Overseas Workers Welfare Administration (OWWA) sa Pilipinas, ngunit walang rekord na nagpapakita na sina Imy at Aleli ay nakabalik na. Ito ay lalong nagpapalakas sa posibilidad na nandito pa rin sila sa teritoryo ng Hong Kong. Kinailangan ni Irene na manawagan para sa tulong sa pamamagitan ng media, gamit ang lahat ng paraan upang makahanap ng pahiwatig sa sandaling naglalaho na ang mga detalye.

Samantala, ang impormasyon tungkol sa hiking trip ay nananatiling isang malaking misteryo. Bagama’t walang malakas na bagyo noong Oktubre 4 (T3 lamang noong Oktubre 5), ang tuluyang pagkawala ng komunikasyon pagkatapos ng biyahe ay nag-iiwan ng maraming tanong. Aksidente ba ito? O ang biyahe ba ay isang cover-up lamang para sa isang planadong pagtakas? Ang pulisya ng Hong Kong ay kasalukuyang nagsasagawa ng masusing paghahanap, sinusuri ang mga rekord at sinusubukang makahanap ng anumang bakas sa lugar ng hiking.

Ang dalawang trahedya na ito—dalawang pagpapakamatay dahil sa problema sa pera at dalawang misteryosong pagkawala pagkatapos ng hiking trip—ay lumikha ng isang bagyo ng krisis sa mental health sa komunidad ng OFW. Ang mga worker na nasa Hong Kong ay humaharap sa katotohanan na ang buhay na kanilang pinili para iligtas ang kanilang pamilya sa Pilipinas ay maaari ring lamunin sila mismo sa pamamagitan ng hindi nakikitang pasanin at di-inaasahang peligro.

Ang kaso nina Imy at Aleli ay naglantad ng isang mas malaking isyu tungkol sa kaligtasan, mental health, at suporta para sa mga Pilipinang nagtatrabaho malayo sa bahay. Ang atensyon ng publiko ngayon ay hindi lamang tumutok sa paghahanap kundi isa ring kagyat na panawagan sa gobyerno at mga organisasyon, na humihiling ng pagpapalakas sa pagsubaybay, pagbibigay ng psychological support, at pagresolba sa ugat ng mga problema sa utang at pamilya na nagtutulak sa mga manggagawa sa ganitong landas.

Ang pagkawala nina Imy at Aleli, dalawang babae na naghangad lamang ng mas magandang buhay, ay naging isang nakakabahalang misteryo na kailangang harapin ng gobyerno at ng komunidad. Sino sila? Nasaan sila? At ligtas pa ba sila? Ang mga tanong na ito ay patuloy na umaalingawngaw sa komunidad ng Pilipino, na nagpapatuloy sa pagsubaybay at umaasa sa isang himala na magwawakas sa serye ng nakakatakot na balitang ito. Ito ay hindi lamang isang kaso ng pagkawala, kundi isang krisis ng pag-asa na kailangan nang tugunan.