Ang inggit ay isang lason na dahan-dahang sumisira hindi lamang sa relasyon ng magkakapamilya kundi pati na rin sa katinuan ng isang tao. Sa bayan ng Bataan, isang kwento ng pagtataksil at milagro ang yumanig sa marami nang ang isang mister na matagal nang idineklarang pumanaw ay biglang lumitaw na parang multo sa presinto, buhay na buhay at uhaw sa hustisya. Ang akala ng kaniyang asawa at kapatid na perpekto na ang kanilang plano ay nauwi sa isang bangungot nang magharap-harap silang muli—isang tagpo na nagpatunay na walang lihim na hindi nabubunyag at ang katotohanan ay pilit na aahon kahit sa pinakamalalim na bangin.

Nagsimula ang lahat sa magkapatid na Ricky at Carlo. Maagang naulila ang dalawa at nagmana ng malaking ari-arian. Si Ricky, bilang panganay, ang nasunod sa hatian at nakuha ang mas malaking porsyento ng yaman. Ngunit sa halip na palaguin, nilustay niya ito sa bisyo, sugal, at walang katuturang bagay hanggang sa tuluyang maubos. Sa kabilang banda, si Carlo na masinop at matalino ay nagtagumpay sa buhay, nagtayo ng negosyo, at nakapangasawa ng isang magandang babae na si Evelyn. Nang maghirap si Ricky, buong pusong tinanggap siya ni Carlo sa kanilang tahanan sa Pampanga, hindi alam na ito pala ang magiging simula ng pagguho ng kaniyang pamilya.

Habang nakikitira si Ricky sa rest house ng kapatid, unti-unting nabuo ang isang masamang damdamin. Ang inggit sa tagumpay ni Carlo ay nahaluan ng pagnanasa sa asawa nito. Sa tuwing aalis si Carlo para sa negosyo, sinasamantala ni Ricky ang pagkakataon upang mapalapit kay Evelyn. Ang mga simpleng kwentuhan ay nauwi sa isang bawal na ugnayan. Inamin ni Evelyn na pera lang ang habol niya kay Carlo, bagay na lalong nagpadikit sa kanila ni Ricky. Sa ilalim ng iisang bubong, binuo nila ang isang maitim na balak upang solohin ang yaman at tuluyang alisin ang hadlang sa kanilang “kaligayahan.”

Isang summer outing sa Bataan ang naging entablado ng kanilang plano. Sa isang mataas na bangin habang nagmamasid sa dagat, itinulak ni Ricky ang sariling kapatid. Walang nagawa si Carlo kundi ang mahulog sa kawalan. Nagpanggap si Ricky na labis na nagdadalamhati at sinabing aksidente ang nangyari. Dahil hindi nahanap ng mga rescuers ang katawan sa lalim ng bangin at lakas ng alon, idineklara itong pumanaw na. Ang mga taksil ay nagdiwang sa loob-loob nila, inakalang ligtas na sila at malaya nang magsama at angkinin ang lahat ng naiwan ni Carlo.

Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana. Hindi alam nina Ricky at Evelyn na sa pagbagsak ni Carlo, siya ay sumabit sa mga sanga at nakaligtas. Isang residente sa lugar ang nakakita sa pangyayari at tumulong sa kanya. Sa halip na bumalik agad, pinili ni Carlo na magtago at magpalakas. Sa loob ng ilang buwan, naging “anino” siya sa sarili niyang buhay. Mula sa malayo, pinanood niya kung paano mabilis na nagsama ang kaniyang asawa at kapatid, kung paano inilipat ang mga ari-arian sa pangalan ni Ricky, at kung paano sila namuhay ng marangya gamit ang perabg pinaghirapan niya. Ang bawat araw ng pagmamanman ay lalong nagpaalab sa kaniyang determinasyon na makamit ang hustisya.

Dumating ang araw ng paniningil ilang buwan bago ang nakatakdang kasal nina Ricky at Evelyn. Habang nasa bahay, biglang dumating ang mga otoridad bitbit ang arrest warrant. Kampante pa ang dalawa na makakalusot dahil “wala” na si Carlo. Ngunit gumuho ang kanilang mundo nang sa presinto ay bumulaga sa kanila si Carlo—buhay, malakas, at may matalim na tingin. Halos himatayin sa gulat ang magkalaguyo. Sinubukan pa ni Evelyn na yakapin ang asawa at magpanggap na masaya, ngunit hindi na muli pang naloko si Carlo.

Sa tulong ng saksing nakakita sa krimen at mga ebidensyang nakalap ni Carlo sa kaniyang pagtatago—kabilang ang mga mensahe ng sabwatan at mga dokumento ng iligal na paglilipat ng yaman—napatunayang nagkasala ang dalawa. Hinatulan sila ng mahabang taon ng pagkakabilanggo. Sa huli, ang magkapatid na pinaghiwalay ng inggit at ang asawang nagpaalipin sa salapi ay parehong bumagsak sa kulungan. Si Carlo naman, bagama’t wasak ang pamilya, ay taas-noong ipinagpatuloy ang buhay kasama ang anak, dala ang leksyon na minsan, ang pinakamabigat na kalaban ay ang mga taong pinakamalapit sa iyong puso.